آن دل که پریشان شود از ناله‌ی بلبل در دامنش آویز که با وی خبری هست! #عرفی‌شیرازی @TAMASHAGAH

دربیخبری صدبارمن زتو بیشم تو بیخبراز غیری من بیخبرازخویشم شمس 🍃🍃

دل وجانم بتو مشغول ونظر برچپ وراست تانگویند حریفان که تومقصودمنی سعدی🍃 @TAMASHAGAH

ما بوی پیرهن را، در جان ذخیره داریم شاید نیاید از مصر، هر روز کاروانی #مسیح کاشانی @TAMASHAGAH

یادیاران یاررا شیرین بود فدای پیرهن چاک ماهرویان باد هزار جامه تقوا وخرقه پرهیز خیال خال توباخودبخاک خواهم برد که تا زبوی توشودخاکم عبیرامیز 🌱

بيا که در غمِ عشقت مُشَوشم بی‌تو بيا ببين که در اين غم چه ناخوشم بی‌تو شب از فراقِ تو می‌نالم ای پری‌رخسار چو روز گردد گويی در آتشم بی‌تو دمی تو شربت وصلم نداده‌ای جانا هميشه زهرِ فراقت همی چَشَم بی‌تو اگر تو با منِ مسکين چنين کنی جانا دو پای از دو جهان نیز درکشم بی‌تو پيام دادم و گفتم بيا خوشم می‌دار جواب دادی و گفتی که من خوشم بی‌تو #سعدی🍃 @TAMASHAGAH

هوالبصیر🌱 از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه نامه ای به معشوق خود نوشتم، چنان نامه ی غمزده ای که انگار آن را با خون دل و با اشک خونین نوشته ام که: من در فراق تو دنیا را چون روز قیامت می بینم... دور از معشوق، دنیا مانند روز قیامت، ترسناک است... از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه * اِنّی رأیتُ دَهراً مِنْ هِجرِکَ القِیامه دارم من از فراقش در دیده صد علامت * لَیْسّتْ دُموُع عَینی هذا لَنا العَلامه هر چند کآزمودم از وی نبود سودم * مَنْ جَرَّبَ المُجرَّبْ حَلّتْ بِهِ النِّدامه پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا * فی بُعدِها عذابُ فی قُربِها السَّلامه گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم * وَالله ما رَأیْنا حُبّاً بِلا مَلامه حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین * حَتّی یَذوقَ مِنه کأساً مِنَ الکَرامه ✨نامه ای به معشوق خود نوشتم، چنان نامه ی غمزده ای که انگار آن را با خون دل و با اشک خونین نوشته ام که:من در فراق تو دنیا را چون روز قیامت می بینم. دور از معشوق، دنیا مانند روز قیامت، ترسناک است. ✨از دوری معشوق در چشمم صد نشانه و علامت وجود دارد؛ آیا این اشک های چشم من برای درد فراق، علامتی نیست؟ ✨هر چه توانستم او را آزمودم، ولی وصال او ممکن نشد و سودی برایم نداشت؛ کسی که آزموده را بار دیگر بیازماید، پشیمانی نصیب او می شود. وصال معشوق، آرزویی دست نیافتنی است. ✨از طبیب و انسان دل آگاهی احوال یار را سؤال کردم. در پاسخ گفت:اگر تو از او دور باشی، عذاب است و اگر به او نزدیک باشی، برای تو سلامت و آرامش است. دوری از معشوق، به صلاح عاشق است. ✨گفتم:اگر در اطراف معشوق بگردم، مورد سرزنش و مؤاخذه قرار می گیرم؛ سوگند به خدا که ما عشق را بدون ملامت ندیده ام. عاشق از سرزنش های دیگران هیچ هراسی ندارد و آنها را با جان و دل قبول می کند. ✨حافظ خواهان آن شد که در بهای نوشیدن جام شرابی، جان شیرین خود را فدا کند؛ تا از آن جام، باده ای از کرامت و محبت معشوق بنوشد. 🌱🌱🌱🌱

با همه صادق باش ولی با خودت بیشتر و بیشتر ... بزرگترین برکت صداقت با خود دیدن کاستی های خود است و قصوراتی که در حقِ دیگران داشته ایم این صداقت کمک می کند به موقع عذر خواهی کنیم به موقع جبران کنیم ودیر نمانیم ... @TAMASHAGAH

هوالعزیز🌱 ✨ یوسف اسباط را پرسیدند که «غایت تواضع چیست»؟ گفت: «آن‌که از خانه بیرون آیی، هر که ببینی، چنان دانی که از تو بهتر است». 📚 تذکرة الاولیاء (ذکر یوسف اسباط) ✍️ عطار نیشابوری @TAMASHAGAH

چه‌گونه بال زنم تا به ناکجا که تویی؟ بلند می‌پرم اما نه آن هوا که تویی تمام ِ طول ِ خط از نقطه‌ی که پر شده است؟ از ابتدا که تویی تا به انتها که تویی ضمیرها بَدَل ِ اسم ِ اعظم‌اند همه از او و ما که منم تا من و شما که تویی تویی جواب ِ سؤال ِ قدیم ِ بود و نبود چنان چو پاسخ ِ هر چون و هر چرا که تویی مگر به سَلب، تو را نسبتی به بدها نیست؟ خبر، خوش است و خوش‌آیند، مبتدا که تویی به عشق، معنی ِ پیچیده داده‌ای و به زن قدیم ِ تازه و بی‌مرز ِ بسته تا که تویی به رغم ِ خار ِ مغیلان نه مَرد ِ نیم‌رَهَم از این سفر همه پایان ِ آن خوشا که تویی طنین ِ غلغله در روزگار می‌فکنم اگر صدا برسانم به آن صدا که تویی رها ز چون و چرا و برون از این من و ما کسی نشسته در آن‌سوی ماجرا که تویی نهادم آینه‌ای پیش ِ روی آینه‌ات جهان پر از تو و من شد، پر از خدا که تویی تمام ِ شعر ِ مرا هم ز عشق دَم زده‌ای نوشته‌ها که تویی، نانوشته‌ها که تویی #حسین_منزوی  @TAMASHAGAH

سفر از خویش چو کردی همه جا معراج است.. #صائب_تبریزی @TAMASHAGAH

آن لعل سخن که جان دهد مرجان را بی‌رنگ چه رنگ بخشد او مر جان را مایه بخشد مشعلهٔ ایمان را بسیار بگفتیم و نگفتیم آن را #مولانا #رباعی_شماره۴ @TAMASHAGAH