نهج البلاغه حکمت 89 - راه اصلاح دنيا و آخرت وَ قَالَ عليه‌السلام مَنْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ أَصْلَحَ اَللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّاسِ و درود خدا بر او، فرمود: كسى كه ميان خود و خدا اصلاح كند، خداوند ميان او و مردم را اصلاح خواهد كرد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 90 - لزوم همراهی خوف و رجا وَ قَالَ عليه‌السلام اَلْفَقِيهُ كُلُّ اَلْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ اَلنَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ وَ لَمْ يُؤْيِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اَللَّهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَكْرِ اَللَّهِ و درود خدا بر او، فرمود: فقيه كامل كسى است كه مردم را از آمرزش خدا مأيوس، و از مهربانى او نوميد نكند، و از عذاب ناگهانى خدا ايمن نسازد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 91 - راه درمان روان وَ قَالَ عليه‌السلام إِنَّ هَذِهِ اَلْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ اَلْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ اَلْحِكَمِ و درود خدا بر او، فرمود: همانا اين دل‌ها همانند بدن‌ها افسرده مى‌شوند، پس براى شادابى دلها، سخنان زيباى حكمت آميز را بجوييد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 92 - بهترین و بدترین دانش وَ قَالَ عليه‌السلام أَوْضَعُ اَلْعِلْمِ مَا وُقِفَ عَلَى اَللِّسَانِ وَ أَرْفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِي اَلْجَوَارِحِ وَ اَلْأَرْكَانِ و درود خدا بر او، فرمود: بى‌ارزش‌ترين دانش، دانشى است كه بر سر زبان است، و برترين علم، علمى است كه در اعضا و جوارح آشكار است #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 94 - شناخت خوبي ها وَ سُئِلَ عَنِ اَلْخَيْرِ مَا هُوَ فَقَالَ لَيْسَ اَلْخَيْرُ أَنْ يَكْثُرَ مَالُكَ وَ وَلَدُكَ وَ لَكِنَّ اَلْخَيْرَ أَنْ يَكْثُرَ عِلْمُكَ وَ أَنْ يَعْظُمَ حِلْمُكَ وَ أَنْ تُبَاهِيَ اَلنَّاسَ بِعِبَادَةِ رَبِّكَ فَإِنْ أَحْسَنْتَ حَمِدْتَ اَللَّهَ وَ إِنْ أَسَأْتَ اِسْتَغْفَرْتَ اَللَّهَ و درود خدا بر او، فرمود: (از امام پرسيدند «خير» چيست‌؟ فرمود) خوبى آن نيست كه مال و فرزندت بسيار شود، بلكه خير آن است كه دانش تو فراوان، و بردبارى تو بزرگ و گران مقدار باشد، و در پرستش پروردگار در ميان مردم سر فراز باشى، پس اگر كار نيكى انجام دهى شكر خدا به جا آورى، و اگر بد كردى از خدا آمرزش خواهى #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 98 - ضرورت عمل كردن به روايات وَ قَالَ عليه‌السلام اِعْقِلُوا اَلْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ لاَ عَقْلَ رِوَايَةٍ فَإِنَّ رُوَاةَ اَلْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ و درود خدا بر او، فرمود: چون روايتى را شنيديد، آن را بفهميد عمل كنيد، نه بشنويد و نقل كنيد، زيرا راويان علم فراوان، و عمل كنندگان آن اندكند #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 99 - تفسير «إنا لله و إنا إليه راجعون‏» وَ سَمِعَ رَجُلاً يَقُولُ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ فَقَالَ إِنَّ قَوْلَنَا إِنّٰا لِلّٰهِ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ وَ قَوْلَنَا وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْكِ و درود خدا بر او، فرمود: (شنيد كه شخصى گفت « إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» ») اين سخن ما كه مى‌گوييم «ما همه از آن خداييم» اقرارى است به بندگى، و اينكه مى‌گوييم «بازگشت ما به سوى او است» اعترافى است به نابودى خويش #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 102 - دگرگونی ارزشها وَ قَالَ عليه‌السلام يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يُقَرَّبُ فِيهِ إِلاَّ اَلْمَاحِلُ وَ لاَ يُظَرَّفُ فِيهِ إِلاَّ اَلْفَاجِرُ وَ لاَ يُضَعَّفُ فِيهِ إِلاَّ يَعُدُّونَ اَلصَّدَقَةَ فِيهِ غُرْماً وَ صِلَةَ اَلرَّحِمِ مَنّاً وَ اَلْعِبَادَةَ اِسْتِطَالَةً عَلَى اَلنَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَكُونُ اَلسُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ اَلنِّسَاءِ وَ إِمَارَةِ اَلصِّبْيَانِ وَ تَدْبِيرِ اَلْخِصْيَانِ و درود خدا بر او، فرمود: روزگارى بر مردم خواهد آمد كه محترم نشمارند جز سخن چين را، و خوششان نيايد جز از بدكار هرزه، و ناتوان نگردد جز عادل در آن روزگار كمك به نيازمندان خسارت، و پيوند با خويشاوندان منّت گذارى، و عبادت نوعى برترى طلبى بر مردم است، در آن زمان حكومت با مشورت زنان، و فرماندهى خردسالان، و برترى خواجگان اداره مى‌گردد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 102 - دگرگونی ارزشها وَ قَالَ عليه‌السلام يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يُقَرَّبُ فِيهِ إِلاَّ اَلْمَاحِلُ وَ لاَ يُظَرَّفُ فِيهِ إِلاَّ اَلْفَاجِرُ وَ لاَ يُضَعَّفُ فِيهِ إِلاَّ يَعُدُّونَ اَلصَّدَقَةَ فِيهِ غُرْماً وَ صِلَةَ اَلرَّحِمِ مَنّاً وَ اَلْعِبَادَةَ اِسْتِطَالَةً عَلَى اَلنَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَكُونُ اَلسُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ اَلنِّسَاءِ وَ إِمَارَةِ اَلصِّبْيَانِ وَ تَدْبِيرِ اَلْخِصْيَانِ و درود خدا بر او، فرمود: روزگارى بر مردم خواهد آمد كه محترم نشمارند جز سخن چين را، و خوششان نيايد جز از بدكار هرزه، و ناتوان نگردد جز عادل در آن روزگار كمك به نيازمندان خسارت، و پيوند با خويشاوندان منّت گذارى، و عبادت نوعى برترى طلبى بر مردم است، در آن زمان حكومت با مشورت زنان، و فرماندهى خردسالان، و برترى خواجگان اداره مى‌گردد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 105 - احترام به حدود احكام الهى‏ وَ قَالَ عليه‌السلام إِنَّ اَللَّهَ اِفْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَرَائِضَ فَلاَ تُضَيِّعُوهَا وَ حَدَّ لَكُمْ حُدُوداً فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَ نَهَاكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ فَلاَ تَنْتَهِكُوهَا وَ سَكَتَ لَكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ وَ لَمْ يَدَعْهَا نِسْيَاناً فَلاَ تَتَكَلَّفُوهَا و درود خدا بر او، فرمود: همانا خدا واجباتى را بر شما لازم شمرده، آنها را تباه نكنيد، و حدودى براى شما معيّن فرموده، امّا از آنها تجاوز نكنيد، و از چيزهايى نهى فرمود، حرمت آنها را نگاه داريد، و نسبت به چيزهايى سكوت فرمود نه از روى فراموشى، پس خود را در بارۀ آنها به رنج و زحمت دچار نسازيد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 106 - نکوهش ترجیح دادن دنیا بر دین وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ يَتْرُكُ اَلنَّاسُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ لاِسْتِصْلاَحِ دُنْيَاهُمْ إِلاَّ فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ و درود خدا بر او، فرمود: مردم براى اصلاح دنيا چيزى از دين را ترك نمى‌گويند، جز آن كه خدا آنان را به چيزى زيانبارتر دچار خواهد ساخت #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 107 - علم بی فایده وَ قَالَ عليه‌السلام رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لاَ يَنْفَعُهُ و درود خدا بر او، فرمود: چه بسا دانشمندى كه جهلش او را از پاى در آورد و دانش او همراهش باشد امّا سودى به حال او نداشته باشد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 109 - جایگاه والاى اهل بیت علیهم السلام وَ قَالَ عليه‌السلام نَحْنُ اَلنُّمْرُقَةُ اَلْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ اَلتَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ اَلْغَالِي و درود خدا بر او، فرمود: ما تكيه گاه ميانه‌ايم، عقب ماندگان به ما مى‌رسند، و پيش تاختگان به ما باز مى‌گردند #هر_روز_با_نهج_البلاغه

وَ کَأَنِّی بِقَائِلِکُمْ یَقُولُ إِذَا کَانَ هَذَا قُوتُ ابْنِ أَبِی طَالِبٍ فَقَدْ قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ عَنْ قِتَالِ الْأَقْرَانِ وَ مُنَازَلَةِ الشُّجْعَانِ أَلَا وَ إِنَّ الشَّجَرَةَ الْبَرِّیَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ الرَّوَاتِعَ الْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ النَّابِتَاتِ الْعِذْیَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُودا؛ به امیرالمؤمنین (ع) گفتند شما که این‌قدر کم غذا می‌خورید، چطور در جنگ‌ها این‌قدر قدرتمندانه می‌جنگید؟ حضرت فرمود: چوب درختانی که در بیابان هستند و آب کمتری می‌خورند، خیلی محکمتر از چوب درختانی هستند که در کنار آب هستند، لذا من که کمتر غذا می‌خورم قوی‌تر هستم. نهج البلاغه/نامه 45) #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 112 - سختی های دوستی اهل بیت علیهم السلام مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً و قد يؤول ذلك على معنى آخر ليس هذا موضع ذكره و درود خدا بر او، فرمود: هر كس ما اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را دوست بدارد، پس بايد فقر را چونان لباس رويين بپذيرد. (يعنى آمادۀ انواع محروميّت‌ها باشد) #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 113 - ارزش هاى والاى اخلاقى وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ مَالَ أَعْوَدُ مِنَ اَلْعَقْلِ وَ لاَ وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ اَلْعُجْبِ وَ لاَ عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ وَ لاَ كَرَمَ كَالتَّقْوَى وَ لاَ قَرِينَ كَحُسْنِ اَلْخُلْقِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ و درود خدا بر او، فرمود: سرمايه‌اى از عقل سودمندتر نيست، و تنهايى ترسناك‌تر از خودبينى، و عقلى چون دورانديشى، و بزرگوارى چون تقوى، و همنشينى چون اخلاق خوش، و ميراثى چون ادب وَ لاَ قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ وَ لاَ تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ لاَ رِبْحَ كَالثَّوَابِ وَ لاَ وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ اَلشُّبْهَةِ وَ لاَ زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي اَلْحَرَامِ و رهبرى چون توفيق الهى، و تجارتى چون عمل صالح، و سودى چون پاداش الهى، و پارسائى چون پرهيز از شبهات، و زهدى چون بى‌اعتنايى به دنياى حرام وَ لاَ عِلْمَ كَالتَّفَكُّرِ وَ لاَ عِبَادَةَ كَأَدَاءِ اَلْفَرَائِضِ وَ لاَ إِيمَانَ كَالْحَيَاءِ وَ اَلصَّبْرِ وَ لاَ حَسَبَ كَالتَّوَاضُعِ وَ لاَ شَرَفَ كَالْعِلْمِ وَ لاَ عِزَّ كَالْحِلْمِ وَ لاَ مُظَاهَرَةَ أَوْثَقُ مِنَ اَلْمُشَاوَرَةِ و دانشى چون انديشيدن، و عبادتى چون انجام واجبات، و ايمانى چون حياء و صبر، و خويشاوندى چون فروتنى، و شرافتى چون دانش، و عزّتى چون بردبارى، و پشتيبانى مطمئن‌تر از مشورت كردن نيست #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 114 - ملاک خوشبينى و بد بينى وَ قَالَ عليه‌السلام إِذَا اِسْتَوْلَى اَلصَّلاَحُ عَلَى اَلزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ اَلظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ و درود خدا بر او، فرمود: هر گاه نيكوكارى بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر كسى به ديگرى گمان بد برد، در حالى كه از او عمل زشتى آشكار نشده ستمكار است وَ إِذَا اِسْتَوْلَى اَلْفَسَادُ عَلَى اَلزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ فَأَحْسَنَ رَجُلٌ اَلظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ و اگر بدى بر زمانه و مردم آن غالب شود، و كسى به ديگرى خوش گمان باشد، خود را فريب داد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 116 - آزمايش الهی وَ قَالَ عليه‌السلام كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ و درود خدا بر او، فرمود: چه بسا كسى كه با نعمت‌هايى كه به او رسيده، به دام افتد وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ و با پرده‌پوشى بر گناه، فريب خورد وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ اَلْقَوْلِ فِيهِ و با ستايش شدن، آزمايش گردد وَ مَا اِبْتَلَى اَللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ اَلْإِمْلاَءِ لَهُ و خدا هيچ كس را همانند مهلت دادن، نيازمود #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 117 - پرهيز از افراط و تفريط در دوستى با امام عليه السّلام‏ وَ قَالَ عليه‌السلام هَلَكَ فِيَّ رَجُلاَنِ مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ و درود خدا بر او، فرمود: دو تن به خاطر من به هلاكت رسيدند: دوست افراط‍‌ كننده، و دشمن دشنام دهنده #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 118 - استفاده از فرصت ها وَ قَالَ عليه‌السلام إِضَاعَةُ اَلْفُرْصَةِ غُصَّةٌ و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن فرصت، اندوهبار است #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 119 - دنیای فریبنده وَ قَالَ عليه‌السلام مَثَلُ اَلدُّنْيَا كَمَثَلِ اَلْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ اَلسُّمُّ اَلنَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا اَلْغِرُّ اَلْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اَللُّبِّ اَلْعَاقِلُ و درود خدا بر او، فرمود: دنياى حرام چون مار سمّى است، پوست آن نرم ولى سمّ‌ كشنده در درون دارد، نادان فريب خورده به آن مى‌گرايد، و هوشمند عاقل از آن دورى گزيند #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 121 - ارزيابى کردار وَ قَالَ عليه‌السلام شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ و درود خدا بر او، فرمود: چقدر فاصلۀ بين دو عمل دور است: عملى كه لذّتش مى‌رود و كيفر آن مى‌ماند، و عملى كه رنج آن مى‌گذرد و پاداش آن ماندگار است #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 122 - عبرت از مرگ دیگران وَ تَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَكُ فَقَالَ و درود خدا بر او، فرمود: (در پى جنازه‌اى مى‌رفت و شنيد كه مردى مى‌خندد.) كَأَنَّ اَلْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ وَ كَأَنَّ اَلْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ وَ كَأَنَّ اَلَّذِي نَرَى مِنَ اَلْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ گويى مرگ بر غير ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانى هستند كه به زودى باز مى‌گردند، در حالى كه بدن‌هايشان را به گورها مى‌سپاريم، و ميراثشان را مى‌خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه‌ايم! آيا چنين است، كه اندرز هر پند دهنده‌اى از زن و مرد را فراموش مى‌كنيم و خود را نشانۀ تيرهاى بلا و آفات قرار داديم #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 126 - ضدّ ارزش های شگفت وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ اَلَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً و در شگفتم از متكبّرى كه ديروز نطفه‌اى بى‌ارزش، و فردا مردارى گنديده خواهد بود وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اَللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اَللَّهِ و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده‌ها را مى‌نگرد و در وجود خدا ترديد دارد وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ اَلْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى اَلْمَوْتَى و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى‌بيند و مرگ را از ياد برده است #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 128 - نقش سرما در سلامت‏ بدن وَ قَالَ عليه‌السلام تَوَقَّوُا اَلْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي اَلْأَبْدَانِ كَفِعْلِهِ فِي اَلْأَشْجَارِ أَوَّلُهُ يُحْرِقُ وَ آخِرُهُ يُورِقُ و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانيد، و در پايانش آن را دريابيد، زيرا با بدن‌ها همان مى‌كند كه با برگ درختان خواهد كرد: آغازش مى‌سوزاند، و پايانش مى‌روياند #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 133 - تفاوت مردم در ارتباط با دنیا وَ قَالَ عليه‌السلام اَلدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لاَ دَارُ مَقَرٍّ و درود خدا بر او، فرمود: دنيا گذرگاه عبور است، نه جاى ماندن وَ اَلنَّاسُ فِيهَا رَجُلاَنِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ اِبْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا و مردم در آن دو دسته‌اند: يكى آن كه خود را فروخت و به تباهى كشاند، و ديگرى آن كه خود را خريد و آزاد كرد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 134 - حقوق دوستان وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ يَكُونُ اَلصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلاَثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ و درود خدا بر او، فرمود: دوست، دوست نيست مگر آن كه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتارى، آن هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 136 - ارزش نماز، روزه، حج و همسرداری وَ قَالَ عليه‌السلام اَلصَّلاَةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ و درود خدا بر او، فرمود: نماز، موجب نزديكى هر پارسايى به خداست وَ اَلْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ و حج جهاد هر ناتوان است وَ لِكُلِّ شَيْءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ اَلْبَدَنِ اَلصِّيَامُ هر چيزى زكاتى دارد، و زكات تن، روزه وَ جِهَادُ اَلْمَرْأَةِ حُسْنُ اَلتَّبَعُّلِ و جهاد زن، نيكو شوهر دارى است #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 140 - ارزش میانه روی وَ قَالَ عليه‌السلام مَا عَالَ مَنِ اِقْتَصَدَ و درود خدا بر او، فرمود: آن كه ميانه روى كند تهيدست نخواهد شد #هر_روز_با_نهج_البلاغه

نهج البلاغه حکمت 141 - راه آسايش وَ قَالَ عليه‌السلام قِلَّةُ اَلْعِيَالِ أَحَدُ اَلْيَسَارَيْنِ و درود خدا بر او، فرمود: اندك بودن تعداد زن و فرزند يكى از دو آسايش است #هر_روز_با_نهج_البلاغه