#آیه_ی_روز : *بسم الله الرحمن الرحیم * وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِيرًا اسراء - ٨٠ و بگو: «پروردگارا! مرا (در هر کار،) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوی خود، حجتی یاری کننده برایم قرار ده!» نکته ها: صدق، بهترین وصف و حالت یك كار و یك شخص در آغاز و انجام آن است. چه بسا كارهایى كه آغاز غیر صادقانه دارد و با قصد ریا، سمعه، فریب، برترى جویى و مانند آن شروع مى شود، یا آغازى صادقانه دارد، ولى پایانى آمیخته به غرور، عُجب، منّت، حبط و سوءعاقب پیدا مى كند و بركات آن محو مى شود. رمز شكست بسیارى از حركت ها، نبود صداقت در آنها و قطع امداد الهى از آن است. امام صادق علیه السلام مى فرماید: هرگاه براى ورود به كارى، ترس و وحشت داشتى این آیه را بخوان و اقدام كن. انسان به جایى مى رسد كه از «صدّیّقین» مى شود، هرچه مى گوید عمل مى كند و هرچه را عمل مى كند، مى گوید.قلب و زبان و عملش یكى مى شود. از مصادیق «سلطان نصیر»، مى توان داشتن جانشینى لایق، یارى باوفا و وزیرى دلسوز و كاردان را برشمرد. پیام ها: - خواسته هاى خود را در برابر خداوند به زبان بیاوریم. «وقل ربّ» - دعایى كه همراه با نماز و بعد از آن باشد، اثر بیشترى دارد. «اقم الصلوة... فتهجّد... و قل ربّ...» - دعا كردن را هم باید از خدا آموخت كه چگونه بخوانیم وچه بخواهیم. «و قل ربّ أدخلنى...» - یكى از اصول مدیریّت، آینده نگرى و دوراندیشى است. «أخرجنى مُخرج صدق» - مهم تر از آغاز نیك، پایان و فرجام خوب است. نباید به آغاز شیرین دلخوش بود، بلكه باید از خطر بدعاقبتى به خدا پناه برد. «أخرجنى مُخرج صدق» - رهبرى یك نهضت جهانى كه شروع و پایانش صادقانه و بى انحراف باشد، بدون دعا و استمداد از خدا و دریافت امداد الهى ممكن نیست. «ربّ أخرجنى» - همه ى امور به دست خداست و باید از او مدد خواست «أدخلنى، أخرجنى، اِجعل» - كسب قدرت براى اهداف مقدّس ارزش دارد. «واجعل لى من لدنك سلطاناً» - مؤمن، نصرت و امداد را تنها از خدا مى طلبد. «من لدنك سلطاناً نصیرا»

#آیه_ی_روز: *بسم الله الرحمن الرحیم* وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا اسراء - ٨١ و بگو: «حق آمد، و باطل نابود شد؛ یقیناً باطل نابود شدنی است!» نکته ها: «حقّ»، به معناى ثابت و باقى است. لذا خدا و هرچه از سوى او باشد، حقّ است. «حقّ» یكى از نام هاى خداوند است. كلمه ى «زَهوق» به معناى رفتن است. «زهق نفسه» یعنى روح از بدنش خارج شد. براى این آیه مصادیقى همچون ظهور اسلام، ورود به مدینه، فتح مكّه و شكستن بت ها را گفته اند كه در همه ى آنها باطل شكست خورده است. ولى آیه داراى مفهوم گسترده اى است و فناى باطل و بقاى حق را نوید مى دهد. بقاى حقّ و نابودى باطل، یك سنّت وقانون الهى است، نه پندارى و تصادفى، هر چند پیروان حقّ كم و طرفداران باطل زیاد باشند. چرا كه حقّ همچون آب، ثابت و ماندگار و باطل مانند كف، ناپایدار و فانى است. «فامّا الزَبَد فیذهب جُفاءً و امّا ما ینفع النّاس فَیَمكث فى الارض» قرآن مى فرماید: «نَقذِف بالحقّ على الباطل فیَدمغه» ما حقّ را بر سر باطل مى كوبیم و آن را نابود مى سازیم. و در این صورت است كه باطل رفتنى است. بنابراین حقّ باید با قدرت و كوبنده بر باطل هجوم آورد. پیام ها: - پیامبر باید با قاطعیّت، پیروزى نهایى حقّ را به مردم اعلام كند. «قل جاء الحق» - باید حقّ را به میدان آورد تا باطل از بین برود. «جاء...زهق» - عاقبت، باطل رفتنى و نابود شدنى است و حقّ، باقى و پایدار. «جاء...زهق» (فعل ماضى نشانه قطعى بودن است.) - از جلوه ها و مانورهاى باطل نباید هراسید كه دوامى ندارد. «كان زهوقاً» @Tobeh_Channel