#علےاکبراسماعیلِ‌امام‌حسین‌بود علےاکبرازخیمہ‌گاه‌خارج‌شد.پیش‌پدرآمدوگفت: پدر! اکنون‌اجازه‌بده‌تامن‌بروم‌بجنگم‌وجانم‌راقربانت کنم. هیچ‌مقاومتی‌نکردوبہ‌اواجازه‌داد! این‌دیگراصحاب‌وبرادرزاده‌وخواهرزاده‌نیست‌کہ‌امام‌بہ‌ اوبگویدنرو،بایست؛این‌پاره‌ی‌تن‌وپاره‌ی‌جگرخوداوست! این‌انفاق‌امام‌حسین‌علیہ‌السلام‌است؛ این‌اسماعیل‌حسین‌است‌کہ‌بہ‌میدان‌میرود. امام‌حسین‌نگاهی‌ازروی‌نومیدی‌بہ‌قدّ وقامت‌علےاکبر انداخت.گفت: خدایا! خودت‌شاهدباش.جوانی‌رابہ‌جنگ‌وبہ‌کام مرگ‌فرستادم‌کہ‌ازهمہ‌ی‌مردم،شبیہ‌تربہ‌پیغمبرﷺبود.