. 🏴 وفات حضرت معصومه (ع) در اين روز در سال ۲۰۱ ه.ق بنابر مشهور سالروز رحلت شهادت گونه حضرت ولية اللَّه خاتون خلق جهان، عابده زاهده كامله مستوره حضرت فاطمه معصومه سلام اللَّه عليها دختر امام موسى كاظم عليه السّلام است. آن حضرت ۱۷ روز پس از ورود به شهر قم، با دلى شكسته و غصّه دار از داغ پدر و فراق برادر، رحلت فرمودند. در عزاى آن حضرت شهر قم را يكپارچه غم و ماتم فرا گرفت. بدن مطهر آن حضرت را غسل داده كفن كردند، و به طرف باغ موسى بن خزرج مكان فعلى حرم مطهر آوردند. دو سوار نقابدار از بيرون شهر آمدند و بر بدن آن حضرت نماز خواندند. آنگاه داخل سرداب شده بدن مطهر را دفن كردند و رفتند، و كسى آنان را نشناخت. موسى بن خزرج آن باغ را وقف حضرت معصومه عليه السّلام نمود، و از بوريا و حصير سقفى بر روى قبر مطهر آن حضرت قرار داد. اين بنا بود تا آنكه زينب دختر امام جواد عليه السّلام بر روى قبر شريف قبه اى بنا نهاد. سپس جماعتى از دختران ائمه عليهم السّلام در آن مكان دفن شدند. امام صادق عليه السّلام مى فرمايد: «قم كوفه صغيره است، و بهشت داراى هشت در است كه سه در آن از قم است. در آن شهر زنى از اولاد من رحلت مى كند كه اسمش فاطمه است، و او دختر موسى بن جعفر عليه السّلام است كه به شفاعت او تمامى شيعيانم داخل بهشت مى شوند». 📚 بحار الأنوار، ج۵٧، ص٢٢٨ و ج۶٠، ص٢٢٠ #ربیع_الثانی #حضرت_معصومه 🆔 @TaghvimShia1

. 🔸 انقراض بنى اميّه در اين روز با سفاح اولين خليفه عباسى بيعت شد و با انقراض دولت بنى مروان، دولت بنى اميّه به كلّى منقرض شد. البته مروان در ۲۷ ذى الحجه كشته شد، ولى در اين روز با تأسيس دولت بنى عباس رسماً نام بنى اميّه از صفحه خلافت برچيده شد. 📚 بحار الأنوار، ج٩۵، ص٣۵٧ #ربیع_الثانی 🆔 @TaghvimShia1

. 🔘 شهادت حضرت زهرا (س) به روايت مرحوم ابن شهر آشوب در مناقب و قرمانى در اخبار الدول، شهادت امّ ابيها فاطمة الزهراء سلام اللَّه عليها در اين روز بوده است. 📚 مناقب ابن شهر آشوب: ج۳، ص۴۰۶ #ربیع_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

. ⚔️ قيام مختار در اين روز مختار شاد كننده دلهاى شكسته اهل بيت عليهم السّلام با نداى «يا لثارات الحسين» در كوفه قيام كرد. مختار در سال اول هجرت در طائف به دنيا آمد و در سال ۶۷ ه.ق در كوفه به دست مصعب بن زبير به شهادت رسيد. كنيه او ابواسحاق است. ابوعبيده پدرش از صحابه بزرگ بود كه در جنگ با فارس شهيد شد. بعد از پدر، دو برادرش حكم و جبير شهيد شدند. مختار در هيجده ماه حكومتش، هيجده هزار نفر از قاتلين سيّد السّهداء عليه السّلام را به جهنّم فرستاد. اين به غير از كسانى است كه به دست اصحاب و ياران او و ابراهيم بن مالك اشتر در بيرون كوفه و در كنار نهر خازر كشته شدند. سعد عموى مختار از طرف امير المؤمنين و امام حسن عليهماالسّلام والى مداين بود، و هرگاه جائى مى‌رفت مختار را به جاى خود مى‌گذاشت. امير المؤمنين عليه السّلام به او خبر از فتح و ظفر دادند، و ميثم تمّار در زندان كوفه او را بشارت داد. در روز عيد قربان ابومحمّد حكم بن مختار خدمت امام باقر عليه السّلام آمد. بعد از اينكه خود را معرفى كرد، امام باقر عليه السّلام او را نزد خود خواند و او عرض كرد: آقاى من، مردم در باره پدر من بسيار سخن مى‌گويند. به خدا قسم سخن درست كلام شماست و هر چه شما بفرمائيد آن را قبول دارم. امام عليه السّلام فرمود: سبحان اللَّه، مختار خانه هاى خراب ما را آباد كرد، و دشمنان ما را به قتل رسانيد، و هر خونى كه از ما ريخته شد طلب نمود. آنگاه سه مرتبه فرمود: «رحم اللَّه اباك» (خداوند پدرت را رحمت کند) در كودكى، امير المؤمنين عليه السّلام او را روى زانوى خويش مى نشاند و به او لطف و مرحمت مى فرمود. سپس فرمود: «هر حقى كه ما نزد كسى داشتيم او مطالبه نمود». در روايت ديگر مى فرمايد: «هنگامى كه مختار سر نحس عبيداللَّه را براى امام زين العابدين عليه السّلام فرستاد، آن حضرت سر سفره بود و خوشحال شد و دعا فرمود». 📚 بحار الانوار: ج۴۵، ص۳۳۳؛ فرسان الهيجاء: ج۲، ص ۱۹۸-١٩٩، ۲۴۴-٢۴۵ #ربیع_الثانی #امام_حسین 🆔 @TaghvimShia1

. 🔘 وفات موسى مبرقع جناب موسى مبرقع عليه السّلام پسر حضرت جواد عليه السّلام در سال ۲۹۶ ه.ق در شهر قم وفات يافت. قبر آن بزرگوار در چهل اختران قم خيابان آذر مشهور است. نام: موسى، كنيه: ابوجعفر، لقب: مبرقع كه از فرط زيبائى بر جمال مبارك نقاب مى زد. نام پدر: جواد الائمه عليه السّلام و مادر آن حضرت كنيز بود. ايشان از اولين سادات رضوى بود كه در سال ۲۵۶ ه.ق وارد قم گرديد. او دائماً بر صورت خود برقعى داشت، ولى مردم عرب ساكن قم او را از قم بيرون كردند، و او به كاشان رفت و در آنجا مورد احترام قرار گرفت. بعد از آمدن ابوالصديم حسين بن على بن آدم و مرد ديگرى از رؤساى قم، عربهاى قم متوجه شدند موسى چه كسى بوده است، و آن بزرگوار را به قم باز گرداندند و خانه اى براى او آماده كردند. همچنين در روستاهاى متعدد زمين و باغ براى او خريدند و خواهرانش زينب و امّ محمّد و ميمونه، دختران حضرت جواد عليه السّلام به قم آمدند، و بر او وارد شدند. هنگامى كه جناب موسى مبرقع در قم از دنيا رفت، امير قم عباس بن عمرو غنوى بر او نماز خواند، و در محل كنونى كه در قم معروف است و قبلاً خانه محمّد بن حسن بن ابى خالد اشعرى ملقب به شنبوله بود، دفن شد. 📚 بحار الأنوار: ج۵۰، ص ۱۶۲ ۱۶۱ #ربیع_الثانی 🆔 @TaghvimShia1

. ✨ ولادت حضرت زينب (س) ولادت با سعادت حضرت زينب سلام اللَّه عليها در مدينه طيبه در سال پنجم يا ششم هجرى در اين روز واقع شده است. پدر بزرگوار آن حضرت امير المؤمنين عليه السّلام، و مادر گرامى اش حضرت صديقه طاهره سلام اللَّه عليها است. همسر آن حضرت جناب عبداللَّه بن جعفر ابى طالب عليه السّلام، و فرزندان آن حضرت، على، عون، عباس، محمّد و امّ كلثوم هستند كه عون و محمّد در كربلا شهيد شدند. كنيه آن مخدره‌ام كلثوم، امّ عبداللَّه و امّ الحسن است، ولى كنيه هاى خاص حضرت امّ المصائب، امّ الرزايا و امّ النوائب است. القاب آن مخدره بسيار است، و از آن جمله: عقيله بنى هاشم، عقيلة الطالبين، صديقه صغرى (اشاره به مادرش كه صديقه كبرى است و پدرش كه صديق اكبر است)، عصمت صغرى، ولية اللَّه، الراضية بالقدر و القضاء، صابرة البلوى من غير جزع و لا شكوى، امينة اللَّه، عالمة غير معلمة، فهمة غير مفّهمة، محبوبة المصطفى صلّى اللَّه عليه و آله، ثانية الزهراء سلام اللَّه عليها، الشريفة. 💠 ماجراى ولادت حضرت: هنگام ولادت آن حضرت، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در سفر بودند. امير المؤمنين عليه السّلام براى نامگذارى اين مولود فرمودند: «بر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سبقت نمى‌گيرم». تا آنكه حضرت آمدند و منتظر وحى شدند. جبرئيل نازل شد و عرض كرد: خداوند سلام مى رساند و مى فرمايد: «اين دختر را زينب نام بگذار، چه اينكه اين نام را در لوح محفوظ نوشته‌ايم». پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله حضرت زينب سلام اللَّه عليها را طلب كرده بوسيدند و فرمودند: «وصيت مى‌كنم به حاضرين و غائبين كه اين دختر را به خاطر من پاس بداريد، كه همانا وى به خدیجه كبرى سلام اللَّه عليها شبیه است». سكينه و وقار، آن حضرت را به خديجه كبرى سلام اللَّه عليها و عصمت و حيايش را به فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها و فصاحت و بلاغتش را به على مرتضى عليه السّلام و حلم و بردباريش را به حسن مجتبى عليه السّلام و شجاعت و قوّت قلبش را به حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام همانند نموده‌اند. ابن حجر در اصابة و ابن اثير در اسد الغابه در حالات آن حضرت نوشته اند: در مجلس يزيد لعنت اللَّه عليه حضرت زينب سلام اللَّه عليها كلماتى فرمودند كه دلالت بر قوّت قلب آن حضرت دارد. آن حضرت در كرم و بصيرت و حلم مشهور خاندان بنى هاشم و عرب بوده، و بين جمال و جلال، سيرت و صورت و اخلاق و فضيلت جمع كرد. شبها در عبادت بود و روزها روزه و او به اهل تقوى معروف بود. 📚 رياحين الشريعة: ج۳، ص ٣٣ و ۴۸ #جمادی_الاولی #حضرت_زینب 🆔 @TaghvimShia1

. ⚔️ جنگ موته در سال هفتم هجرت در چنين روزى جنگ موته به وقوع پيوست. تعداد مسلمين در اين جمگ سه هزار نفر و تعدا كفار صد هزار نفر بود. اين جنگ از آنجا آغاز شد كه حارث بن امير ازدى كه حامل نامه اى از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به قيصر روم بود، در زمينهاى موته به دستور شرحبيل بن عمرو سردار لشكر روم دستگير شد و دستهاى او را بستند و گردنش را زدند. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله از شنيدن اين خبر بسيار ناراحت شدند و لشكرى به موته روانه فرمودند. در اين جنگ پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و امير المؤمنين عليه السّلام حضور نداشتند و آن حضرت سه امير به ترتيب بر لشكر قرار دادند و فرمودند: «هر يك شهيد شدند ديگرى امير لشكر باشد. جعفر بن ابى طالب، زيد بن حارثه، عبداللَّه بن رواحه». 🔹 شهادت سه فرمانده: هر سه اين بزرگواران شهيد شدند. اول جناب جعفر به ميدان آمد و بعد از مبارزه دليرانه اى دو دست آن حضرت را قطع كردند، و با اينكه جراحتهاى زيادى بر بدن جناب جعفر وارد شده بود، اما بواسطه هيبت و شجاعتهاى آن حضرت در ميدان، كسى جرأت جدا كردن سر آن حضرت را نمى كرد. لذا دشمن دفعة حمله كرد و بدن آن حضرت را با نيزه از زمين بلند كردند. در همان لحظه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در مدينه بر فراز منبر تشريف داشتند و ماجرا را براى مردم بيان مى فرمودند. ناگهان صورت مبارك را به طرف آسمان بلند كردند و در حق جعفر دعا فرمودند. خداوند دو بال به آن بزرگوار عنايت فرمود كه با ملائكه در بهشت پرواز مى كند. پس از شهادت هر سه امير تعيين شده از طرف پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، را در يك قبر دفن كردند. از خبر شهادت جناب جعفر، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بسيار گريستند و دستور دادند تا سه روز غذا به منزل جعفر ببرند. 🔸 سوابق جعفر: اولين مردى كه بعد از على عليه السّلام به امر جناب ابوطالب عليه السّلام پشت سر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله نماز خواند، جناب جعفر بود. او از برادرش امير المؤمنين عليه السّلام ده سال بزرگتر بود. در حبشه هنگامى كه عمروعاص و ديگران قصد داشتند نجاشى را راضى كنند كه جعفر و همراهانش را تحويل دهد، او آياتى از كتاب الهى تلاوت نمود كه نجاشى و اطرافيانش گريستند. عمروعاص چندين بار خواست جعفر و همراهانش را نزد نجاشى افرادى نادرست جلوه دهد ولى نتيجه بر عكس شد و احترام آنها نيز نزد نجاشى بيشتر شد، مخصوصاً زمانى كه آيات در رابطه با حضرت عيسى عليه السّلام قرائت شد. آخر الامر عمروعاص غذائى مسموم تهيه كرد و براى جعفر فرستاد كه آن حضرت را شهيد كند، ولى گربه اى آمد و از آن غذا مختصرى خورد و بقيه غذا ريخت و آن گربه هم مرد، و توطئه عمروعاص فاش شد. در روز فتح خيبر، جعفر به همراه همسرش و ديگر مسلمانان به مدينه آمدند، و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله از آمدن آنان بسيار خوشحال شدند و فرمودند: «نمى دانم به كدام خوشحالتر باشم: به فتح خيبر يا به آمدن جعفر»؟ 📚 منتخب التواريخ: ص ۵۷ - ۵٨ #جمادی_الاولی #جنگ_موته 🆔 @TaghvimShia1

١. ⚔️ جنگ جمل در سال ۳۶ ه.ق در چنين روزى، جنگ جمل اتفاق افتاد و بصره فتح شد و نزول نصر از خداوند كريم بر اميرالمؤمنين عليه السّلام واقع شد. ابتداى اين واقعه از آنجا شروع شد كه بعد از بيعت مردم با اميرالمؤمنين عليه السّلام، طلحه و زبير به بهانه عمره از مدينه خارج شدند و به عايشه پيوستند. عبداللَّه بن عامر كه قبلاً عامل عثمان در بصره بود و از طرف اميرالمؤمنين عليه السّلام عزل شده بود، به مكه آمد و شترى كه دويست دينار خريده بود براى عايشه آورد و به طرف بصره حركت كردند تا به اين شهر رسيدند. پس از ورود، به خانه عثمان بن حنيف عامل اميرالمؤمنين عليه السّلام ريختند و او را اسير كردند و بسيار كتك زدند. امير المؤمنين عليه السّلام براى مقابله با آنها به طرف بصره حركت فرمودند. در اين جمگ همراه اميرالمؤمنين عليه السّلام، امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام و همچنين محمّد حنفيه و عبداللَّه بن جعفر و اولاد عقيل و عده‌اى از جوانان بنى هاشم همراه با عمار و ابوايوب انصارى و عده‌اى از مهاجر و انصار بودند. ۸۰ نفر از اصحاب بدر، ۲۵۰ نفر از كسانى كه با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در بيعت شجره شركت كرده بودند و ۱۵۰۰ نفر از ساير اصحاب پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله شركت كردند. مسلم مجاشعى را همراه با قرآنى فرستادند كه بصريان را به حكم قرآن بخواند، ولى آنها مسلم را هدف تير ساختند و شهيد كردند. بعد از موعظه‌هاى عمار و فرمايشات اميرالمؤمنين عليه السّلام، در دهم جمادى الاولى جنگى را كه عايشه شروع كرده بود ادامه دادند و اميرالمؤمنين عليه السّلام در مقام مقابله با آنها بر آمدند. در اين جمگ از لشكر امير المؤمنين عليه السّلام كه ۲۰ هزار مرد جنگى بودند، پنج هزار نفر شهيد شدند، و از لشكر عايشه كه ۳۰ هزار نفر بودند ۱۳۰۰۰ نفر كشته شدند. آخر الامر كه پيروزى نصيب لشكر اميرالمؤمنين عليه السّلام شد، حضرت كنار هودج عايشه آمدند و فرمودند: «اى حميرا، پيامبر تو را امر كرده بود كه به جنگ من بيرون آئى؟ آيا تو را امر نفرمود كه در خانه خود بنشينى و بيرون نيائى؟ بخدا سوگند، انصاف ندادند آنانكه زنهاى خود را پشت پرده پنهان داشتند و تو را بيرون آوردند». محمّد بن ابى بكر خواهرش را از هودج بيرون كشيد. اميرالمؤمنين عليه السّلام دستور داد او را به خانه صفيه دختر حارث بن ابى طلحه ببرند و بعد او را به مكه و از مكه به مدينه فرستاد. در اين جنگ زيد بن صوحان كه از بزرگان لشكر و شيعيان اميرالمؤمنين عليه السّلام بود شهيد شد و آن حضرت بالاى سرش آمده فرمودند: «اى زيد، خدا رحمتت كند كه تعلقات دنيوى تو اندك بود، و امداد تو در دين بسيار بود». 📚 بحار الأنوار، ج٣٢، ص١٧۴، ١٨٣، ١٩۶، ٢١١؛ ج۹٧، ص٣٨۴ #جمادی_الاولی #جنگ_جمل 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🥀 تحويل پيراهن امام حسين (ع) به حضرت زينب (س) در اين روز حضرت زهرا سلام اللَّه عليها پيراهن ابراهيم خليل الرحمن عليه السّلام را به زينب كبرى سلام اللَّه عليها دادند و فرمودند: «هنگامى كه برادرت حسين عليه السّلام اين پيراهن را از تو خواست، بدانكه ساعتى بيشتر مهمان تو نيست، و سپس به بدترين حالات به دست اولاد زنا كشته مى‌شود». اين برنامه سه روز قبل از شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه عليها بود. 📚 وقايع المشهور: ص۹۵ #جمادی_الاولی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

. 🏴 شهادت حضرت زهرا (س) شهادت مظلومانه و جانگداز حضرت امّ الائمة النجباء صديقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها در مدينه ۷۵ روز پس از رحلت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله واقع شده است. اقوال ديگر در باره شهادت حضرت در سوم جمادى الثانيه خواهد آمد. در شب چهاردهم، اميرالمؤمنين عليه السّلام به همراه جمعى قليل از گلهاى سر سبد اصحاب، بدن مطهر صديقه كبرى سلام اللَّه عليها را به خاك سپردند. به سند صحيح از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده است كه حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها، ۷۵ روز بعد از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله زنده بود. بنابر مشهور كه وفات آن حضرت در ۲۸ صفر باشد، شهادت حضرت صديقه سلام اللَّه عليها در ۱۳ يا ۱۴ يا ۱۵ جمادى الاولى مى‌شود. در اين سه روز زيارت آن حضرت مناسب است. 📚 فيض العلام: ص۲۴۶ بحار الانوار: ج۲۲، ص۵۴۵ #جمادی_الاولی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

. 🏴 وفات جناب عبدالمطلب (ع) در هشتمين سال ولادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، حضرت عبد المطلب عليه السلام از دنيا رفت. لازم به ذكر است كه بنابر فرمايش علاّمه مجلسى در مرآة العقول، ۸ سال و ۲ ماه و ۱۰ روز از سن مبارك رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله گذشته بود كه عبد المطلب عليه السّلام از دنيا رفت، اگر سال قمرى باشد روز رحلت ۲۷ جمادى الاولى است و اگر مراد سال شمسى باشد تقريباً ۲۷ شعبان مى‌شود. 📚 مصباح المتهجد: ص۵ #جمادی_الاولی #پيامبر 🆔 @TaghvimShia1

١. 🏴 شهادت حضرت زهرا (س) امام رضا عليه السّلام مى فرمايد: «ان فاطمة صديقة شهيدة»: «همانا فاطمه راستگو و شهيده است». در اين روز در سال ۱۱ ه.ق بنابر قول ۹۵ روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سيدة النساء فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به وقوع پيوسته است. بعد از شهادت و دفن پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سه بار به منزل اميرالمؤمنين و فاطمه زهرا عليهماالسّلام هجوم آورده، در هر بار به طريقى جسارت به اهل بيت عليهم السّلام كردند. در يكى از اين دفعات، كه در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صديقه سلام اللَّه عليها پشت در بودند. با اينكه مى دانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز كردند، و ميخ در سينه آن مخدره را آزرد و محسن عليه السّلام سقط شد و پهلوى آن حضرت شكست. آن حضرت بيهوش روى زمين قرار گرفت، و حضرت مولى الموحدين عليه السّلام را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند. وقتى حضرت زهرا سلام اللَّه عليها به هوش آمدند به دنبال امير المؤمنين عليه السّلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل كوچه جلو چشم همسرش اسد اللَّه الغالب امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، با تازيانه و علاف شمشير بر بدن حضرت صديقه شهيده عليها السلام زدند كه طبق بعضى روايات از بازوى آن حضرت خون جارى شد و باز بيهوش روى زمين قرار گرفتند. 📚 اصول كافى: ج۳، ص۴۷۵ بحارالانوار: ج۹۷، ص۳۷۵؛ ج۴۳، ص۱۹۵ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🔘 روزهاى حزن فاطمه (س) بعد از اين وقايع و فجايع آن حضرت بعضى روزها با دلى شكسته و محزون كنار قبور شهداى احد مى رفت و مى‌گريست، و مرگ خود را از خداوند طلب مى‌كرد، تا اينكه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بيشتر شد، و از آن به بعد نزديك مدينه زير درختى مى‌نشست و گريه و ناله مى‌كرد. منافقين آن درخت را هم بريدند. بعد از آن امير المؤمنين عليه السّلام در آنجا سايبانى ساختند كه مشهور به «بيت الاحزان» شد. روز به روز بر شدت بيمارى بى بى افزوده مى‌شد. سينه شكسته و مجروح، بازوى ورم كرده، صورت نيلى، محسن سقط شده، غم پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، مظلوميّت اميرالمؤمنين عليه السّلام، كار را به جائى رساند كه آن حضرت در بستر بيمارى افتاد، و وصيت هاى خويش را به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «شبانه مرا از زير پيراهن غسل بده و كفن كن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبكر و عمر در تشييع و نماز من حاضر نشوند. 📚 بحارالانوار: ج۴۳، ص۱٧١ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

٣. ▪️مدينه در شهادت فاطمه (س) روز شهادت آن حضرت، مدينه مثل روز شهادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله شده بود. كوچك و بزرگ از زن و مرد، نالان و گريان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل، اميرالمؤمنين و حسنين و زينبين عليهم السّلام و فضه خادمه و اسماء بنت عميس حاضر بودند. سپس عده‌اى از گلهاى سر سبد اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام: سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و... حاضر شدند و بدن را دفن كردند. در بقيع، چهل صورت قبر ترتيب دادند و بر آنها مقدارى آب ريختند. فرداى آن روز منافقين قصد نبش قبر را نمودند، ولى امير المؤمنين عليه السّلام اجازه نفرمودند. احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است، ولى زيارت آن حضرت در مسجد النبى صلّى اللَّه عليه و آله، حجره خود آن حضرت كه در زمان ما جزء صحن مسجد است بين محراب و منبر، و در بقيع وارد شده است. مدت عمر آن مخدره مظلومه ۱۸ سال و ۶۰ روز يا ۹۰ روز است. سال شهادت يازدهم هجرى است. 📚 بحارالانوار: ج۴۳، ص۱٨٣ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1