٢. 🎉 قتل عمر بن خطّاب در آخر شب نهم ربيع الاول سال ۲۳ ه.ق عمر بن الخطاب از دنيا رفته است. و قول اهل سنّت روز چهارشنبه ۲۶ ذى الحجه است. اين روز روز شادى اهل بيت عليهم‌السّلام و انبياء و ملائكه و ساكنان اعلى عليين و دوستان اميرالمؤمنين عليه‌السّلام و اولاد طاهرين ايشان است چرا كه در اين روز نفرين حضرت صديقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به اجابت رسيد. روزى عظيم الشأن است و روز سرور شيعه و عيد بزرگ آنهاست. حضرت رسول صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله اين روز را عيد قرار داده و امر كرده است كه مردم نيز عيد قرار دهند و اعمال آن را به جا آورند. كسى كه در اين روز انفاق كند، خداوند او را مى‌آمرزد. در اين روز اطعام برادران دينى و خوشبو كردن آنان و توسعه بر اهل و عيال و پوشيدن لباس جديد و شكرگزارى به درگاه خداوند متعال و عبادت نمودن مستحب است. فضيلتها و اسمهائى براى اين روز ذكر شده كه از جمله آنهاست: عيداللَّه الاكبر، غدير ثانى، عيد فطر دوم، روز فرح شيعه، عيد اهل بيت عليهم‌السّلام، روز قتل منافق، روز قبولى اعمال، روز پيروزى مظلوم، روز دوستى مؤمنين، روز پرهيز از كبائر، روز نابودى ضلالت و گمراهى، روز شكرگزارى. 📚 مدينة المعاجز: ج۲، ص۹۷؛ زاد المعاد: ص۳۳۴ و٣۴۴؛ فيض العلام: ص۲۱۱ #ربیع_الاول #عید 🆔 @TaghvimShia1

٣. 🎊 ماجراى قتل عمر عمر بن خطاب به دست ابولؤلؤ كه نامش فيروز و غلام مغيرة بن شعبه بود، چند ضربه خنجر خورد كه منجر به مرگ او شد. بنابر مشهور هنگامى كه ابولؤلؤ ضربه‌ها را بر عمر زد و خواست فرار كند، عده‌اى مانع شدند، و ۱۲ نفر را مجروح كرد كه شش نفر از آنها مردند. ماجرا از اين قرار بود كه قبل از تكبير نماز ابولؤلؤ جلو آمد، و ضربه‌اى بر كتف و ضربه‌اى ديگر بر خاضره عمر زد. عمر افتاد، و عده‌اى جمع شدند و او را به خانه اش بردند. نزديك بود خورشيد طلوع كند كه نماز را عبدالرحمن بن عوف با مردم خواند. 📚 بحار الأنوار: ج۹۵، ص۱۹۹ و٢٠٠؛ زاد المعاد: ص۳۴؛ فيض العلام: ص۱۲۹ #ربیع_الاول #عید 🆔 @TaghvimShia1

۴. 🎈 عمر در بستر مرگ هنگامى كه عمر را به خانه بردند مقدارى نبيذ آوردند و او خورد ولى از قسمتهاى ضربت خورده خارج شد و معلوم نشد از كجا خارج شده زيرا با خون هم رنگ بود. لذا عده‌اى گفتند: خليفه شير بخورد زيرا سفيد است و معلوم مى‌شود. شير را خورد و از محل ضربه‌ها خارج شد. حاضرين براى دل گرمى گفتند: «مانعى ندارد، ضررى نمى زند»! اما ضربه‌هاى جناب ابولؤلؤ كارگر شد و به خليفه سابق ملحق شد. در روز سوم در جنب ابوبكر دفن شد. عمر مدت ده سال و شش ماه و چهار شب خلافت كرد. او اولين كسى بود كه نام خود را اميرالمؤمنين گذاشت، و ابوموسى اشعرى اولين نفرى بود كه او را در منبر به اين نام خطاب كرد. 📚 تاريخ الخلفاء: ص۱۳٣ و١٣۴؛ تتمة المنتهى: ص۱۱ #ربیع_الاول #عید 🆔 @TaghvimShia1

۵. ♦️ بدعت عمر براى آينده خلافت عمر هنگام مرگ امر خلافت را به شورى واگذار كرد و ابوطلحه انصارى را طلبيد و به او گفت: بعد از مرگ من با پنجاه نفر از انصار با شمشيرهاى كشيده، شش نفر را در خانه عايشه حاضر كنيد: على بن أبیطالب عليه‌السّلام، عثمان، طلحه، زبير، سعد بن ابى وقاص، عبدالرحمن بن عوف. آنگاه سه روز آنها را مهلت دهيد، و بعد از آن اگر چهار يا پنج نفر بر نظرى متفق شدند و دو يا يك نفر مخالفان آنان بودند، مخالفان را به قتل برسانيد، و اگر سه نفر نظرى داشتند و سه نفر نظر ديگرى داشتند، آن طرف كه عبدالرحمن بن عوف در اوست مقدم بداريد و سه نفر ديگر را گردن بزنيد، و اگر بعد از سه روز بر امرى اتفاق نكردند، هر شش نفر را گردن بزنيد. بعد از مرگ عمر شورى در خانه عايشه تشكيل شد، و زبير بن عوام پسر صفیه، حق خود را به پسر دائى خود اميرالمؤمنين عليه‌السّلام بخشيد! طلحة بن عبيداللَّه هم حق خود را به عثمان بخشيد! سعد بن ابى وقاص هم حق خود را به عبدالرحمن بن عوف بخشيد. عبدالرحمن به مسجد آمد و در جمع اصحاب به اميرالمؤمنين عليه‌السّلام عرض كرد: من بيعت مى‌كنم با شما به اين شرط كه عمل كنى به كتاب خدا و سنّت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله و روش ابوبكر و عمر! اميرالمؤمنين عليه‌السّلام فرمودند: بلكه طبق كتاب خدا و سنّت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله و اجتهاد و رأى خود عمل مى‌كنم. عبدالرحمن اين كلمات را سه بار به عثمان گفت، و عثمان قبول كرد. بار سوم عبدالرحمن با عثمان بيعت كرد و ديگران هم بيعت كردند، غير از بنى هاشم و جمعى از بزرگان صحابه مثل عمار ياسر و مقداد بن اسود كه بيعت نكردند. 📚 تاريخ الخلفاء: ص۱۳٣ و١٣۴؛ تتمة المنتهى: ص۱۱ #ربیع_الاول #عید 🆔 @TaghvimShia1

۶. 🎋 قتل عمر بن سعد عمر بن سعد فرمانده ظالم لشكر يزيد در اين روز به دست مختار ثقفى رحمة اللَّه به درك واصل شد. 📚 زاد المعاد: ص۳۴۴ #ربیع_الاول #عید 🆔 @TaghvimShia1

. ✨ ازدواج پيامبر (ص) با حضرت خديجه (س) پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله ۱۵ سال قبل از هجرت با حضرت خديجه كبرى سلام اللَّه عليها ازدواج نمودند. از احاديث شيعه و اخبار عامه معلوم مى‌شود كه حضرت خديجه بنت خويلد بن اسد، در علم و اطلاع به كتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قريش، علاوه بر كثرت اموال و املاك و تجارتى كه داشت، به عقل و كياست نيز مزيّت داشت و در آن زمان او را طاهره، مباركه، سيده نسوان و ملكه تطحاء مى‌گفتند. او از كسانى بود كه انتظار قدوم پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله را مى كشيد و هميشه از علما علائم نبوّت آن حضرت را جويا مى‌شد. هنگامى كه خدمت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله شرفياب شد، اول از مهر نبوّت سؤال كرد و آن را زيارت كرد و اشعار فصيح او در مدح رسول گرامى اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و كمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است كه كاشف از علم و ادب و محبّت اوست. در همان روزى كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خديجه سلام اللَّه عليها ايمان آورد. حضرت خديجه سلام اللَّه عليها از مال خويش و ميراثى كه به او رسيده بود به صورت مضاربه تجارت مى‌نمود. چندى نگذشت كه از بزرگان تجّار شد به گونه‌اى كه هشتاد هزار شتر زير بار تجارت او بودند و هر روز اموال او زيادتر مى‌شد. بر بام خانه او قبّه‌اى از حرير سبز با طنابهاى ابريشم با تمثالى چند بود كه اين علامت جلالت آن مخدره بود. افراد زيادى مانند عقبة بن ابى معيط و ابن ابى شهاب كه هريك چهارصد كنيز و غلام و خدمتكار داشتند، و ابوجهل و ابوسفيان و ديگر بزرگان عرب آن روز به خواستگارى آن حضرت آمدند ولى آن حضرت قبول نفرمودند. سرانجام خود حضرت خديجه سلام اللَّه عليها، پيشنهاد ازدواج به پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله دادند و اين ازدواج با آداب و مراسم خاصّى انجام شد. خداوند دو پسر به نامهاى قاسم و عبداللَّه كه به آنها طيّب و طاهر هم مى گفتند، و چهار دختر به نامهاى امّ كلثوم و زينب و رقيه و فاطمه عليهم السّلام به آن دو بزرگوار عنايت فرمود. در كرامت و بزرگوارى ايشان همين بس كه آن حضرت مادر حضرت صديقه طاهره سلام اللَّه عليها امّ الائمة المعصومين عليهم السّلام و همسر امير المؤمنين عليه السّلام و جدّه حضرات معصومين عليهم السّلام است. حضرت خديجه سلام اللَّه عليها بيست و چهار سال و يك ماه با پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله زندگى كرد، و تا آن حضرت زنده بود پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله همسر ديگرى اختيار نفرمود. همچنين حضرت خديجه سلام الله علیها جميع اموال خود را به پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله واگذار كرد. عايشه مى‌گويد: كمتر اتفاق مى‌افتاد كه پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله از خانه بيرون رود و خديجه را به خير ياد نكند، چندانكه يك روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: يا رسول اللَّه، تا كى خديجه را ياد مى‌كنى؟ او پيرزنى بيش نبوده! خداوند بهتر از او (منظور خودش بوده) به تو مرحمت كرد. پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله از سخن من در غضب شد و فرمود: نه به خدا قسم بهتر از خديجه سلام اللَّه عليها نصيب من نشده. به من ايمان آورد هنگامى كه مردم كافر بودند، و تصديق نبوّت من نمود در وقتى كه مردم مرا تكذيب مى‌كردند، و اموال خود را در اختيار من گذارد در وقتى كه مردم مرا از خود دور مى‌كردند. خداوند متعال از خديجه به من فرزندانى روزى كرد و رحم تو را عقيم قرار داد. 📚 فيض العلام: ص٢١١؛ رياحين الشريعة: ج۲، ص۲۰۲، ۲۰۷، ۲۱۱ #ربیع_الاول #پيامبر #حضرت_خدیجه 🆔 @TaghvimShia1

١. 🕌 آغاز وجوب نماز در سال اول هجرت در اين روز نماز در حضر و سفر واجب شد. 📚 مسار الشيعه: ص۳۰ #ربیع_الاول 🆔 @TaghvimShia1

٢. 💠 ورود پيامبر (ص) به مدينه در غروب اين روز پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله بعد از هجرت از مكه وارد مدينه طيبه شدند، و در قبا نزول اجلال فرمود و منتظر ماند تا اميرالمؤمنين عليه‌السّلام به ايشان ملحق شد، و سپس وارد مدينه شدند. اين در حالى بود كه در ۴ ربيع الاول پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله در مسير هجرت از غار ثور بيرون آمده به طرف مدينه حركت فرمود. 📚 مسار الشيعه: ص٢٨ و٢٩؛ #ربیع_الاول #پیامبر 🆔 @TaghvimShia1

. 🎉 مرگ يزيد بن معاويه در سال ۶۴ ه.ق در شب چهارهم ربيع الاول يزيد بن معاوية بن ابى سفيان در سن ۳۹ سالگى يا ۳۷ سالگى به دركات جحيم شتافت. او شارب الخمر، قمارباز، ميمون باز، صاحب اشعار كفرآميز و تارك الصلوة بود. او بود كه واقعه جانسوز كربلا را به وجود آورد و امام حسين عليه‌السّلام و اهل بيت و اصحاب آن حضرت را به شهادت رساند و امام زين العابدين عليه‌السّلام و عمه سادات زينب كبرى سلام‌اللَّه‌عليها و ديگر علويات و فاطميات را با آن وضع در كوچه و بازار به اسارت برد. او بود كه خانه خدا را خراب كرد و پرده كعبه را سوزانيد. همچنين او بود كه در واقعه حرّه در مدينه، سه روز مال و جان مردم را بر سربازان خود حلال كرد. بعد از آن قتل و غارتى در مدينه شد و حرم شريف نبوى هتک گرديد، و مردم را در داخل حرم مطهر كشتند. در علت مرگ او چند قول است: يكى اينكه به بلاى ناگهانى هلاك شده است. شيخ صدوق رحمة اللَّه مى‌فرمايد: يزيد، شب با حال مستى خوابيد و صبح او را مرده يافتند در حاليكه بدن او تغيير كرده، مثل آنكه قير ماليده شده باشد. بدن نحسش را در باب الصغير دمشق دفن كردند. احمد بن حنبل و جماعتى از اهل سنّت لعن يزيد را تجويز كرده‌اند و عده‌اى از آنان معتقد به كفر يزيد هستند. در اين روز زيارت امام حسين عليه‌السّلام مناسب است. 📚 تتمة المنتهى: ص ۵۵-۵۶؛ فيض العلام: ص ٢١۵-۲۱۶ #ربیع_الاول 🆔 @TaghvimShia1