#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_490 ❇️ما #مختار و صاحب #آزادی اراده هستیم تا آزموده شویم و پرورش یابیم! 💠وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ (۲۰/زخرف) 🌱‏و (مشركان در توجيه خلاف خود) گفتند: اگر (خدای) رحمن می‌خواست، ما آنها را نمی‌پرستيديم. برای آنان نسبت به اين گفتار هيچ گونه آگاهی (و دليل علمی) نيست وايشان جز از روی حدس وگمان سخنی نمی‌گويند. 🔷آيات مورد بحث ، به ابطال اين خرافه زشت از طرق ديگری می‌پردازد، نخست يكی از دلائل واهی آنها را به طور فشرده همراه با جواب آن نقل كرده می‌گويد:" آنان گفتند: اگر خدا می‌خواست ما آنها را هرگز پرستش نمی‌كرديم" اين خواست او بوده است كه ما به پرستش آنان پرداخته‌ايم! (وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ‌). ‏اين تعبير ممكن است به اين معنی باشد كه آنها معتقد به جبر بودند، و می‌گفتند هر چه از ما صادر می‌شود به اراده خداوند است، و هر كاری انجام می‌دهيم مورد رضايت او است. 🔷‏يا اينكه اگر اعمال و عقائد ما مورد رضای او نبود بايد از آن نهی می‌كرد، و چون نهی نكرده است دليل بر خشنودی او است! در حقيقت آنها برای توجيه عقائد فاسد و خرافی خود دست به خرافات ديگری می‌زدند، و برای پندارهای دروغين خود دروغهای ديگری به هم می‌بافتند در حالی كه هر كدام از دو احتمال بالا مقصود آنها باشد فاسد و بی اساس است. 🔷درست است كه در عالم هستی چيزی بی اراده خدا واقع نمی‌شود ولی اين به معنی جبر نيست، زيرا نبايد فراموش كرد كه خدا خواسته است ما مختار و صاحب آزادی اراده باشيم تا ما را بيازمايد، و پرورش دهد. ‏و درست است كه خدا بايد اعمال بندگان را مورد نقد قرار دهد، ولی نمی‌توان انكار كرد كه همه انبيای الهی هر گونه شرك و دوگانه پرستی را نفی كردند. 🔷‏از اين گذشته عقل سليم انسان نيز اين خرافات را انكار می‌كند، مگر" عقل"، پيامبر خداوند در درون وجود انسان نيست؟ ‏و در پايان اين آيه با اين جمله كوتاه به اين استدلال واهی بت‌پرستان پاسخ می‌گويد:" آنها به چنين چيزی كه ادعا می‌كنند علم ندارند، و جز دروغ چيزی‌ نمی‌گويند" (ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ‌). ‏آنها حتی به مساله جبر و يا رضايت خداوند به اعمالشان علم و ايمان ندارند بلكه مانند بسياری از هواپرستان و مجرمان ديگر هستند كه برای تبرئه خويشتن از گناه و فساد موضوع جبر را پيش می‌كشند و می‌گويند: دست تقدير ما را به اين راه كشانيده! در حالی كه خودشان نيز می‌دانند دروغ می‌گويند، و اينها بهانه‌ای بيش نيست، و لذا اگر كسی حقوقی از آنها را پايمال كند هرگز حاضر نيستند از مجازات او چشم بپوشند به اين عنوان كه او در كار خود مجبور بوده است! 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_578 ❇️#آزمايش انسان، براساس #آگاهی و #آزادی است 💠إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً (۳) إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالاً وَ سَعِيراً (۴/انسان) 🌱‏به راستی ما راه (حق) را به او نمايانديم، خواه شاكر (و پذيرا) باشد يا ناسپاس. همانا ما برای كفر پيشه‌گان زنجيرها و غل‌ها و آتشی برافروخته آماده ساخته‌ايم. 👈هدايت، چند گونه است: 🔸‏گاهی هدايت فطری است. چنانچه قرآن می‌فرمايد: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها»۱ خداوند به نفس بشر، خير و شرّ را الهام كرد. 🔸‏نوع ديگر، هدايتی است كه از طريق تحصيل، تعقّل، مشورت، تجربه ومطالعه به دست می‌آيد. 🔸‏و نوع سوم هدايتی است كه از راه تبليغ و ارشاد انبيا و اوليا صورت می‌گيرد. 👈‏تشكّر گاهی قلبی است، يعنی همه نعمت‌ها را از خدا بدانيم؛ گاهی عملی است، بدين معنا كه انسان نعمت‌های خداوند را فقط در راه حق مصرف كند و گاهی زبانی است، يعنی انسان «الحمد لله رب العالمين» را بر زبان جاری كند. 🔹آزمايش انسان، براساس آگاهی و آزادی است: ‏آگاهی به واسطه چشم و گوش و عقل و فطرت درونی و هدايت بيرونی؛ و آزادی برمبنای اختيار كه به تمام انسان‌ها داده شده است: نَبْتَلِيهِ‌ ... سَمِيعاً بَصِيراً إِنَّا هَدَيْناهُ‌ ... إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً 🔹خداوند، حجت را بر انسان تمام كرده است. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ» ‏ 🔹راه درست، يكی بيش نيست. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ» (كلمه «سبيل» مفرد است.) 🔹هدايت، نعمتی در خور سپاس است. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً» (پيمودن راه دين، شكر الهی و انحراف از آن، كفران و ناسپاسی است.) ‏ 🔹كسانی كه هدايت انبيا را نپذيرند، بالاترين مرحله از كفر را مرتكب شده‌اند. ‏(به جای آنكه بگويد «اما كافرا»، فرمود: «إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً». زيرا «كفور»، اوج كفر است.) ‏ 🔹هركس شاكر نباشد، كفور است، راه سوّمی وجود ندارد. «إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً» ‏ 🔹در تربيت انسان، نقش هشدار، بيش از بشارت است. (لذا قرآن ابتدا هشدار می‌دهد و سپس بشارت.) إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ‌ ... 🔹كيفرهای الهی دارای ملاك و معيارند. «أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالًا وَ سَعِيراً» ‏ 🔹هر انتخابی، سرانجام خود را به دنبال دارد. كفر، دوزخ را و شكر، بهشت را. ‏إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً ... إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ‌ ... إِنَّ الْأَبْرارَ ... 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺