#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_158 ❇️#آیه58اعراف 💠‏وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (۵۸/اعراف) 🌱‏و سرزمين پاك (و آماده)، گياهش به اذن پروردگارش بيرون می‌آيد. ‏امّازمينی كه خبيث (و شوره‌زار) است، جز محصولی اندك و بی‌فايده بيرون نمی‌دهد. ما اين چنين آيات خويش را برای گروه شكرگزار، گونه‌گون بيان می‌كنيم. 🔷✨‏كلمه‌ی «نَكد»، به معنای چيزی است كه در آن خيری نباشد، «نبات نَكد»، به معنای گياه كم و بی‌فايده می‌باشد. ‏زمين شوره سنبل بر نيارد ‏در او تخم و عمل ضايع مگردان‌ 🔷✨‏اگر با ديد وسيع به اين آيه بنگريم، شايد بتوان يكی از مصاديق سرزمين پاك را كه‌ محصول پاك می‌دهد، خانواده‌ی پاك بدانيم. ‏گوهر پاك ببايد كه شود قابل فيض‌ ‏ورنه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود ‏ ‏آيات قرآن، مثل بارانِ رحمت است، هنگامی كه بر دلهای آماده تلاوت شود، شناخت و عشق و ايمان و تلاش در پی دارد، ولی نااهلان را جز لجاجت و دشمنی نمی‌افزايد: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً»۱ ‏باران كه در لطافت طبعش خلاف نيست‌ ‏در باغ لاله رويد و در شوره زار، خس‌ ‏🔹تنها نزول رحمت برای سعادت كافی نيست، قابليّت و ظرفيّت محل هم لازم است. «وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ» ‏🔹گرچه نظام طبيعت، بر قوانين خاص خود استوار است؛ امّا همه چيز زير نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت می‌پذيرد. «بِإِذْنِ رَبِّهِ» ‏🔹نه يك تذكّر كافی است و نه تذكّرات يكنواخت كارساز است، بلكه ارشاد و تبليغ بايد متعدّد و متنوّع باشد تا به نتيجه نزديك شويم. «نُصَرِّفُ الْآياتِ» ‏🔹گرچه قرآن برای همه مايه‌ی هدايت است؛ امّا تنها شاكران بهره می‌گيرند. ‏«نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ» 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺