#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_365 ❇️#آیه62فرقان 💠‏وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً (۶۲/فرقان) 🌱‏و اوست كه شب و روز را برای هر كس كه بخواهد عبرت گيرد يا بخواهد سپاسگزاری نمايد، جانشين يكديگر قرار داد. 🔷‏درس توحيد گرفتن از نظام حاكم بر هستی، به اراده ما بستگی دارد. چه بسيارند كسانی كه عمر خود را به تحقيق درباره پديده‌ای سپری می‌كنند، ولی چون اراده عبرت گرفتن ندارند، درسی از آن نمی‌گيرند. اين‌گونه افراد به آئينه‌فروشی می‌مانند كه همواره در آئينه نگاه می‌كند، ولی لباس خود را مرتّب نمی‌كند، در حالی كه ممكن است عابری تنها با يك نگاهِ با توجّه، كجی يقه‌اش را صاف كند. پس تنها نگاه كافی نيست، اراده‌ی اصلاح نيز لازم است. 👈‏با اين سخن، پاسخ اين پرسش كه چرا بعضی دانشمندان علوم طبيعی با آنكه عمری را در كنكاش در طبيعت گذرانده‌اند، خداشناس نيستند نيز مشخص شد، چون آنان به قصد شناخت خالق اقدامی نكرده‌اند. همچون نجّاری كه نردبان‌های زيادی ساخته، امّا خودش اراده‌ی بالا رفتن از آن را نداشته است. ‏🔹اراده و خواست انسان، زمينه‌ی رشد اوست. «لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ» ‏🔹انسان موجودی دارای اختيار است. «لِمَنْ أَرادَ» 🔹انسان، دارای فطرتی است كه با تذكّر بيدار می‌شود. «يَذَّكَّرَ» (تذكّر در جايی‌ بكار می‌رود كه انسان از درون مطلبی را می‌دانسته، ولی فراموش كرده است) ‏🔹هم شناخت، اراده می‌خواهد و هم عمل و شكر. ( «أَرادَ» تكرار شده است) 🔹شب و روز، نعمتی شايسته‌ی شكر و سپاسگزاری است. «أَرادَ شُكُوراً» 🔹ياد خدا زمانی ارزش دارد كه بر اساس آگاهی و بصيرت باشد. «أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ» 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺