#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_480 ❇️#بدی را با #نيكی دفع كن! 💠وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (۳۴/فصلت) 🌱‏و نيكی با بدی يكسان نيست؛ (بدی ديگران را) با شيوه‌ی بهتر (كه نيكی است) دفع كن، كه اين هنگام آن كس كه ميان تو و او دشمنی است همچون دوست گرم می‌شود (و عداوتش نسبت به تو تمام می‌شود). 🔹يكی از راههای دعوت الی اللّه آن است كه تنش زدايی نماييم و بدی ديگران را با نيكی دفع كنيم. وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّـهِ‌ ... ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌ ‏🔹 فكر نكنيد مرور زمان مسايل را كهنه می‌كند و همه چيز فراموش می‌شود. ‏(برخوردهای مثبت و منفی هرگز يكسان نيست، و آثار آن در عمق روح افراد باقی می‌ماند. «لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ» ‏🔹 يك نمونه‌ی عملی دعوت به سوی خدا (كه در آيه‌ی قبل آمده بود) دفع بدی‌های مردم با برخوردهای خوب است. «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» ‏🔹 در برخورد با مخالفان، اخلاق نيك كافی نيست، تهاجم اخلاقی لازم است‌ «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» (دفع بدی‌های دشمن با روش نيكو كافی نيست، بلكه به نيكوترين روش‌ها و برترين رفتارهای اخلاقی نياز است). ‏از محبت خارها گل می‌شود ‌‏از محبت سركه‌ها مُل می‌شود ‏ ‏🔹 كيميای واقعی، آن نيست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردی است كه دشمنی را به محّبت تبديل نمايد. «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» (روز فتح مكّه شعار بعضی از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولی پيامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نيست بلكه روز رحمت و مرحمت است). ‏ 🔹 سعه‌ی صدر شرط توفيق در تبليغ است. ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌- ... كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ‌ ‏ 🔹 توجّه به نتيجه‌ی كار، انگيزه‌ی انسان را بالا می‌برد. (اگر بدانيم كه نتيجه‌ی برخورد خوب، تبديل دشمن به دوست است، انگيزه‌ی اين كار در ما زياد می‌شود. ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌- ... كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ‌ ‏ 🔹 در رفتارهای شايسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حيا و شرمندگی در او به وجود می‌آيد و او را به رفتار دوستانه وادار می‌كند. «كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ» ‏ 🔹 ارزش دوست به گرمی اوست. «وَلِيٌّ حَمِيمٌ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_504 ❇️ ای انسان! به #مادر و #پدر #نيكی كن‌ 🌱‏و ما انسان را سفارش كرديم كه به والدين خود نيكی كند، مادرش او را با سختی حمل كرد و با سختی به دنيا آورد و دوران حمل تا از شير گرفتنش سی ماه (به طول كشد)، تا آنگاه كه به رشد كامل رسد و چهل ساله شود، گويد: پروردگارا! مرا توفيق ده تا نعمتی را كه بر من و بر پدر و مادر من لطف كردی، شكرگزاری كنم و عمل شايسته‌ای انجام دهم كه تو آن را بپسندی و فرزندانم را برای من صالح و شايسته گردان، همانا من به سوی تو بازگشته و از تسليم شدگانم.15/احقاف 🔹‏احسان به والدين، از جايگاه ويژه‌ای نزد خداوند برخوردار است. در قرآن، پنج بار كلمه‌ «وَصَّيْنَا» بكار رفته كه سه بار آن مربوط به والدين است. 🔹‏در اين آيه به دوران جنينی و نوزادی انسان تا سن چهل سالگی اشاره شده و اين سنّ، اوج كمال جسمی انسان شمرده شده است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً» 🔹‏مادر به دليل دشواری دوران بارداری و زايمان و شيردهی، حق ويژه‌ای بر فرزند داشته و بايد نسبت به او بيشتر احسان كرد، چنانچه در روايات تأكيد بيشتری در مورد احسان به مادر شده است و پيامبر اكرم در روايتی سه بار سفارش به نيكی به مادر كرد و آنگاه سفارش به نيكی به پدر. 🔹سفارش احسان به والدين، در طول تاريخ و تمام اديان بوده است. ( «وَصَّيْنَا» در قالب ماضی آمده است) ‏🔹احسان به والدين، از حقوق انسانی است كه هر پدر و مادری بر گردن فرزندشان دارند. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ» (نفرمود: «وصينا الذين آمنوا») ‏🔹در احسان به والدين، مسلمان بودن آنان شرط نيست. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ» ‏🔹استحكام بنياد خانواده و حفظ جايگاه والدين، مورد توجّه خاص خداوند است. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً» ‏🔹نه تنها انفاق و امداد و احترام، بلكه هر نوع نيكی نسبت به والدين لازم است. 🔹احسان به والدين بايد پيوسته و برجسته باشد، نه به مقدار ضرورت و مقطعی. ‏🔹توجّه به سفارش اكيد خداوند به زحمات گذشته والدين، احسان و خدمت كردن به آنان را عاشقانه و جدی‌تر می‌كند. وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ‌ ... حَمَلَتْهُ أُمُّهُ‌ ‏🔹كمال احسان به والدين، در آن است كه بی‌واسطه انجام گيرد. «بِوالِدَيْهِ إِحْساناً» (حرف «ب» در «بِوالِدَيْهِ» نشانه آن است كه احسان به والدين با دست خود باشد.) ‏🔹ياد رنج و زحمت‌های مادران، در برانگيختن عاطفه فرزندان مؤثّر است. ‏حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... كُرْهاً ... ‏🔹حق مادر بيش از پدر است. پس از كلمه «والدين»، سخن از رنجهای مادر است. حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... ‏🔹تمام دستورات و اوامر و نواهی دينی، دليل و فلسفه دارند. (گرچه دليل بعضی از آنها مانند احسان به والدين، بيان شده است). وَصَّيْنَا ... حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... ‏🔹چهل سالگی قلّه توانمندی و رشد انسان است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً» ‏🔹شكر الهی، به استمداد و توفيق خداوند نياز دارد. «أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ» ‏🔹بخشی از نعمت‌های انسان، به واسطه والدين و نياكان است. «أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلی‌ والِدَيَّ» ‏🔹بلوغ جسمی و كمال عقلی، بستر بلوغ معنوی است. بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِ‌ ... 🔹تشكّر فرزند از نعمت‌هايی كه خداوند به والدين او داده، وظيفه و نوعی احسان به والدين است. أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‌ ... عَلی‌ والِدَيَ‌ 🔹بهترين دعا آن است كه انسان، هم به والدين و هم به فرزندان توجّه داشته باشد. عَلی‌ والِدَيَ‌ ... أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي‌ ‏🔹در برابر ناسپاسی‌هايی كه نسبت به خدا و والدين داشته‌ايم، توبه و جبران‌ كنيم. وَ عَلی‌ والِدَيَ‌ ... إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ‌ 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_524 ❇️جز خداوند سرچشمه‌ای برای #نيكی و #رحمت نيست. 💠إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ 🌱(زیرا) ما پیش از این، او را می‌پرستیدیم. اوست که حقیقتاً (به بندگانش) محبت دارد و مهربان است.» طور - ۲۸ 🔹بهشتيان در آخرين سخنی كه از آنها در اينجا نقل شده به اين واقعيت اعتراف می‌كنند كه نيكوكار و رحيم بودن خدا را در آنجا از هر زمان بيشتر احساس می‌كنند، می‌گويند:" ما از قبل خدا را می‌خوانديم، و او را به عنوان نيكوكار و رحيم می‌ستوديم" (إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ‌). 🔹‏ولی در اينجا به واقعيت و عمق اين صفات بيشتر پی می‌بريم كه چگونه در مقابل اعمال ناچيز ما اينهمه نيكی كرده، و در برابر آن همه لغزشها ما را مشمول رحمتش ساخته است. ‏آری صحنه قيامت و نعمتهای بهشت تجليگاه اسماء و صفات خدا است، و مؤمنان با مشاهده اين صحنه‌ها به حقيقت اين اسماء و صفات بيش از هر زمان آشنا می‌شوند، حتی دوزخ نيز بيانگر صفات او است و حكمت و عدل و قدرتش را نشان می‌دهد. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_533 ❇️#نيكی پاداش نيكی است‌ 💠هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُ 🌱آیا پاداش نیکی جز نیکی، است؟ الرحمن - ۶۰ 🔹‏آنچه در آيه فوق خوانديم" هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ‌" يك قانون عمومی در منطق قرآن است كه خدا و خلق و همه بندگان را شامل می‌شود. ‏عموميت اين قانون به همه مسلمانان تعليم می‌دهد كه هر نيكی را از هر كسی باشد جبران كنند، و به گفته امام صادق ع جبران آن نيست كه همانندش را انجام دهند، بلكه بايد برتر باشد، و گرنه آنكه ابتدا به احسان كرده است برتری خواهد داشت! در مورد اعمال ما در پيشگاه خداوند مساله شكل ديگری به خود می‌گيرد، چرا كه طرف خداوند كريمی است كه امواج رحمتش سرتاسر عالم هستی را فرا گرفته، و اكرام و انعامش شايسته ذات او است، نه هموزن اعمال بندگان، بنا بر اين جای تعجب نيست كه در تاريخ امم كرارا می‌خوانيم كه افرادی با انجام كار كوچكی از روی اخلاص مشمول عنايات بزرگی شده‌اند، از جمله اينكه: 🔹‏بعضی از مفسران نقل كرده‌اند" يكی از مسلمانان پير زن كافری را ديد كه دانه‌هايی برای پرندگان در وقت زمستان می‌پاشيد، به او گفت از امثال تو اين عمل پذيرفته نمی‌شود، او در پاسخ گفت من اين كار را می‌كنم خواه پذيرفته شود يا نشود، اين ماجرا گذشت بعد از مدتی او را در حرم كعبه ديد گفت: ‏ای مرد خداوند به بركت يك مشت دانه برای پرندگان نعمت اسلام را به من ارزانی داشت. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺