•| #معارف‌استاد‌مطهری |• ❤️ ما اگر #علی را الگو و امام خود بدانیم، یک انسان کامل و یک انسان متعادل و یک انسانی را که همه ارزش‌های انسانی به طور هماهنگ در او رشد کرده است {پیشوای خود قرار داده‌ایم.}. 🌌 وقتی شب می‌شود و خلوت شب فرا می‌رسد، هیچ عارفی به پای او نمی‌رسد. آن روح عبادت که جذب شدن و کشیده شدن به سوی حق و پرواز به سوی خداست، با شدت در او رخ می‌دهد، 👈 مثل آن حالتی که انسان در مطلبی داغ می‌شود؛ مثلًا وقتی در حالت جنگ و دعوا و ستیز است، چاقو قسمتی از بدنش را می‌بُرد و یک تکه گوشت از بدنش به طرفی انداخته می‌شود ولی آنچنان توجهش متمرکز مبارزه است که احساس نمی‌کند یک قطعه گوشت از بدنش جدا شده است. 🤲علی در حال #عبادت چنان گرم می‌شود و آن #عشق الهی چنان در وجودش شعله میکشد که اصلًا گویی در این عالم نیست. خودش گروهی را این‌طور توصیف می‌کند : ☆هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلی حَقیقَةِ الْبَصیرَةِ وَ باشَروا روحَ الْیقینِ وَ اسْتَلانوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفونَ وَ انِسوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجاهِلونَ وَ صَحِبُوا الدُّنْیا بِابْدانٍ ارْواحُها مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْاعْلی(۱). 👈 با مردم‌اند و با مردم نیستند؛ در حالی که با مردم‌اند، روحشان به عالی‌ترین {محل ‌{وابسته است. در حال عبادت تیر را از بدنش بیرون می‌آورند ولی او آنچنان مجذوب حق و عبادت است که متوجه نمی‌شود، حس نمی‌کند. 😭 آنچنان در محراب عبادت می‌گرید و به خود می‌پیچد که نظیرش را کسی ندیده است. 🌇 روز که می‌شود، گویی اصلًا این آدم آن آدم نیست. با اصحابش که می‌نشیند، چنان چهره‌اش باز و خندان است‌(۲) 👈(۱) برخلاف زهّاد و عبّاد ما که وقتی زاهد و عابد می - شوند، خاصیت زهدشان این است که رویشان را ترش می - کنند، عبوس می - شوند و به همه مردم منت دارند.) ☝️که از جمله اوصافش این بود که همیشه قیافه‌اش باز و شکفته است. به قدری علی علیه السلام به اصطلاح خوش مجلس و حتی بذله‌گو بود که عمروعاص وقتی علیه علی تبلیغ می‌کرد، می‌گفت: او به درد خلافت نمی‌خورد چون خنده روست، 😊 آدم خنده رو که به درد خلافت نمی‌خورد؛ خلافت، آدم عبوس می‌خواهد که مردم از او بترسند. این را هم خودش در نهج البلاغه نقل می‌کند: ☆عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ یزْعُمُ لِاهْلِ الشّامِ أنَّ فِی دُعابَةً وَ انِّی امْرُوٌ تِلْعابَةٌ(۳). 🗣{از پسر نابغه تعجب می‌کنم که‌{ می‌گوید علی خیلی با مردم خوش و بش می‌کند، خیلی شوخی می‌کند، مزّاح است. 💪با دشمن که در میدان جنگ به صورت یک مجاهد روبرو می‌شود، باز چهره‌اش باز و خندان است که درباره‌اش گفته‌اند: 🔻هُوَ الْبَکاءُ فِی الِمحْرابِ لَیلًا هُوَ الضَّحاک اذَا اشْتَدَّ الضَّرابُ‌ 💝🤷‍♂اوست که در محراب عبادت، بسیار گریان و در میدان نبرد، بسیار خندان است‌ (1 ۱) او چگونه موجودی است؟ او انسانِ قرآن است. #قرآن چنین انسانی می‌خواهد: 🔻انَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی اشَدُّ وَطْأً وَ اقْوَمُ قیلًا. انَّ لَک فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلًا (۲). 🌚💫شب را برای عبادت بگذار و روز را برای شناوری در زندگی و اجتماع. علی علیه السلام گویی شب یک شخصیت و روز شخصیتی دیگر است. 👈حافظ چون مفسر است و پیچ و تابهای قرآن را خوب درک می‌کند، با زبان رمزی خود همین موضوع را که شب وقت عبادت و روز موقع حرکت و رفتن به دنبال زندگی است، در اشعارش آورده است‌(۳) : 🔻روز در کسب هنر کوش که می‌خوردن روز 🔻دلِ چون آینه در زنگ ظلام اندازد آن 🔻زمان وقت می‌صبح فروغ است که شب‌ 🔻گرد خرگاه افق پرده شام اندازد(۱) ☝️علی علیه السلام روز و شبش این گونه است. #استاد_مطهری، انسان کامل، ص۴۶، ۴۷، ۴۸، ۴۹ ✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀

•| #معارف‌استاد‌مطهری |• 💠 خوشبختانه یک شعاری که در میان ما زنده مانده و باید آن را بیشتر زنده کنیم و نگه داریم شعار #نبوّت است، 🔸همین #صلوات که در میان ما معمول است و بسیار خوب است. واقعاً وقتی که اسم مبارک #پیغمبراکرم برده می‌شود باید ما صلوات بفرستیم و بلند هم صلوات بفرستیم. این شعار معنی دارد. 💠وقتی فریادتان را به صلوات بلند می‌کنید می‌خواهید بگویید من به #قرآن اعتقاد دارم، من به آورنده قرآن ایمان دارم، من به محتوای قرآن پایبند هستم، معتقدم و قبولش دارم. 🔸حَی عَلی‏ خَیرِ الْعَمَل‏ شعار تشیع در اذان است. همه می‌دانند و با ادلّه اهل تسنن هم می‌شود این مطلب را ثابت کرد که این جمله شعاری است که در متن #اسلام وارد شده است و این شعار را ما باید بدهیم. 💠عَلی ولی الله را در خانه یک نفر شیعه می‌بینیم: لا اله الّا الله، محمّدٌ رسولُ الله، بعد زیر آن می‌‏نویسیم: علی ولی الله. 🔸اینها شعارهایی است که ما باید زنده نگه داریم. من در خودم که حساب می‌کنم می‌بینم از مرحوم پدر بزرگوارم که همین دو سه ماه پیش از دنیا گذشتند [چیزهایی در این زمینه آموخته‌‍‏ام.] 💠امکان نداشت که ایشان کاری را که اندکی اهمیت داشت شروع بکنند الّا اینکه با صدای بلند- که همه می‌‏شنیدیم- می‌گفتند: بسم الله الرحمن الرحیم‏. 🔸و آن طور که من اطلاع دارم آخرین جمله‌ای هم که این مرد بزرگ گفت و بعد از آن از دنیا رفت همین بود، با صدای بلند گفت: بسم الله الرحمن الرحیم، یک دقیقه بعد هم از دنیا گذشت، 💠 و چه از این بهتر که انسان با این شعار از دنیا برود. 📕 #استاد_مطهری، پانزده گفتار، ص ۱۶۱، الی ۱۶۵✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ 💞#تنها‌مسیر‌

•| #معارف‌استاد‌مطهری |• ✅ عادت دلبستگی می‌آورد و #دلبستگی اسارت‏ 💯 به هر اندازه که انسان بیشتر به اشیاء #عادت داشته باشد، بیشتر به آنها بسته است و اسیر آنهاست 👇 👈 و به هر اندازه که انسان #اسیر باشد #آزادی ندارد. حالا تنها چای و سیگار نیست، تنها تریاک نیست؛ ممکن است آدمی عادت کرده باشد که همیشه روی تشک و متّکای بسیار نرم بخوابد. چنین آدمی اگر یک وقت در شرایطی قرار بگیرد که بخواهد روی فرش یا زمین خالی بخوابد ابداً خوابش نمی‌برد؛ او دیگر فلج است؛ همین قدر که از این شرایط خارج شد، فلج است. 👌 آزادگان همواره می‌خواهند ساده زندگی کنند در مقابل، افرادی را می‌بینید که در دنیا ساده زندگی می‌کنند بدون اینکه #لذت های خدا را بر خودشان #حرام کرده باشند و فکر کنند که اینها حرام است و بدون اینکه از کارهای زندگی دست بکشند. این ها در متن زندگی واقع هستند ولی دلشان می‌خواهد ساده زندگی کنند. دلش می‌خواهد ساده‌ترین لباسها را بپوشد، خوراکش ساده‌ترین خوراکها باشد، منزل و مرکبش ساده‌ترین منزلها و مرکبها باشد، چرا؟ ✍ می‌گوید برای اینکه من نمی‌خواهم آزادیم را به چیزی بفروشم. به هر اندازه خودم را به اشیاء مقید کنم اسیر آنها هستم و وقتی اسیر اشیاء باشم مثل کسی هستم که هزار بند به او بسته است. چنین آدمی نمی‌تواند راه برود و سبکبار و سبکبال باشد. 👈 فلسفه سبکبالی و سادگی در زندگی رهبران‏ و لهذا زندگی پیامبران عظام و رهبران بزرگ اجتماع همواره زندگی ساده‌ای بوده، زیرا اگر زندگی پرتجمّل می‌داشتند (همان زندگی حلال و مباح) دیگر از رهبری می‏‌بایست دست می‌کشیدند. زندگی پرتجمّل، با رهبری که لازمه آن سبکباری و سبکبالی و جنبش زیاد و آزادی و آزادگی است نمی‌سازد. ✍ ما در شرح حال #رسول‌اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌خوانیم: ✨ کانَ رَسولُ اللهِ خَفیفَ الْمَؤونَةِ [۱]. ✨ 👌 اولین چیزی که در سیره پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به چشم می‌خورد این است که مردی بود سبک خرج. لباس و خوراکش و همچنین در نشست و برخاست و مسافرت بسیار ساده بود. تعینات یا قید و بندها و اسارتها شما حساب کنید این قیود و تجمّلاتی که انسان خودش برای خودش می‌سازد چقدر مانع پیشرفت اوست. آدمی که برای خودش تعینی قائل است چقدر این تعین او را در زیر بار خودش له می‌کند. از خودم مثال می‏زنم: من یک مرد روحانی معروف بزرگی هستم، من یک حجةالاسلام یا آیةالله هستم. من بروم مشهد یا نروم برای زیارت؟ من فکر کنم که رفتن من به مشهد به این سادگی که نمی‌شود، مثلًا چه جور وارد شوم؟ کجا وارد شوم؟ دید و بازدید مردم از من چه جور باشد؟ شرایط دیگر چنین و چنان باشد. یک وقت می‌بینید یک عمر می‌گذرد و آن ساده‌ترین مسافرت ها و آن واجب‌‏ترین مسافرت ها که مسافرت مکه است نصیب او نمی‌شود، از بس شرایط و قیود دارد. چنین آدمی نمی‌تواند سبکبار و سبکبال حرکت کند. 📚 #استاد_مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص۹۱،۹۲،۹۳ ✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ 💞#تنها‌مسیر‌

•| #معارف‌استاد‌مطهری |• ✅ تأثیر کار بر احساس انسان‌ ✍ کار روی احساس انسان اثر می‌گذارد، آن که در اصطلاح قرآن «دل» گفته می‌شود و آن چیزی که رقّت، خشوع، قساوت، روشنی و تاریکی به او نسبت داده می‌شود، می‌گوییم: فلان کس آدم رقیق القلبی است، فلانی آدم قسی القلبی است، یا می‌گوییم: قلبم تیره شد، قلبم روشن شد؛ آن کانونی که در انسان وجود دارد و ما اسمش را دل می‌گذاریم. 👌 کار از جمله آثارش این است که به قلب انسان خضوع و خشوع می‌دهد، یعنی جلو قساوت قلب را می‌گیرد. ☑️ بیکاری قساوت قلب می‌آورد و کار، اقلّ فایده‌اش برای قلب انسان این است که جلو قساوت قلب را می‌گیرد. 👈 در مجموع، کار در عین اینکه معلول فکر و روح و خیال و دل و جسم آدمی است، سازنده خیال، سازنده عقل و فکر، سازنده دل و قلب و به طور کلی سازنده و تربیت کننده انسان است. 📚 #استاد_مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص ۲۸۴ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀