زنان غزه، این روزها پا به پای مردان مقاومت دارند میجنگد... تو میگویی کجا؟ با کدام اسلحه و از طریق سنگرهای زمینی یا موشک های هوایی؟ من میگویم، از طریق حفر تونل های عشق و ایمان و صبوری در دل آدم های اطرافشان. زن اگر تسلیم نشود، زن اگر ناشکری و کم صبری نکند، زن اگر در پیچ و تاب ناملایمات های روزگار مدام نشکند و فرونریزد، زن اگر مونس و لطیف و صاحب یک روح قوی باشد، مردان آن خاک همیشه سرشان بلند است وبچه های آن سرزمین همیشه استوارند... نه پر از کمبود و ترس و وادادگی و اضطراب و حتی برای یک امتحان و درس ساده... این مادر فلسطینی را ببینید؛ کارگاه آموزشی عزت‌نفس، شجاعت، امیدواری، توکل، حق‌طلبی و آرامش وسط طوفان را ببینید! چند نفر از ما این‌گونه وسط طوفان حوادث و سختی ها وسط رنج ها استواریم؟ و تمثیل روح سرشار از آرامش مؤمنانه، جلوی چشم فرزندان و دوستان و عزیزانمان هستیم؟ دنبال کدام دوره‌ی پرهزینه‌ی آموزش آرامش و صبر هستید؟ آرامش همینجاست... همین لحن لطیف مادرانه ای که ماهرانه بغض ها و دلتنگی ها را کنار میزند و بی لرزش صدا، موج کلمات آرامش بخش را بر دل فرزندش میریزد... زن... زن فلسطینی این روزها دارد با سلاح صبر میجنگد؛ صبوری در صف کفن پیچ شدن فرزند... صبوری کنار شانه های لرزان مردش... صبوری در زیر آوار خانه‌ای که خشت خشتش را با هزار امید چیده بود... ما هرگز هرگز... هرگز... تسلیم نمی‌شویم! ما بر یهود پیروزیم و ان‌شاءالله برمی‌گردیم!... #سحر_شهریاری #طوفان_الاقصی #غزه