چمدان دست تو و ترس به چشمان من است این غم انگیزترین حالتِ غمگین شدن است... #شعر #علیرضا_آذر

#القدس_لنا #قدس #فتح_قریب

تصاویری که از #قدس می‌ذارم، زمان های خوشِ قدس شریفه... بقیه‌ی زمان ها رو اگه بخوام بذارم اینجا میشه مجلس روضه... نه تنها غصه داره بلکه اعصاب هم نمی‌مونه واستون... تصاویرِ خشونت و درگیریِ سگهای اسقاطیلی با فلسطینیان عزیز که حقیقتا خون به دل آدم می‌کنه... ان‌شاءالله که آزادی سرزمین های اسلامی رو از دستِ غاصبانِ مسجد الاقصی خواهیم دید و اون روز دیر نیست... «می‌بینم، آن شکفتن شادی را پرواز بلند آدمی زادی را آن جشن بزرگ روز آزادی را...» اصلا انگار هوشنگ خان ابتهاج این شعر رو برای اون روز گفته... به امید اون روز... #سنصلی_فی_القدس #قدس #فلسطين

دارم به این فکر می‌کنم که: چرا دیگه شاعرانِ عاشق پیشه‌ای نداریم که برای معشوقِ از دست رفته و یا حالِ حاضرشون شعر بگن؟... مثل شهریار برای ثریا... مثل فروغ برای ابراهیم... و و و و شاعرانِ معاصری که همه می‌دونستن برای کیا شعر می‌گفتن... این عصر هم به چنین شاعرانی نیاز داره بنظرم... هر چند که من خودم اشعارِ عاشقانه‌ای که در لفافه گفته میشن رو بیشتر دوس دارم ولی خب اونجور شاعرانه ها هم ماندگار میشن دیگه برای مدت ها... #شعر

و اما در مورد #حجاب... حرف دین رو باید از متخصص دین شنید. همونطور که وقتی مریضی سختی داریم، میریم پیش دکتر متخصص؛ اینجا هم همینطوریه. مخصوصا اون کسی که دلسوزِ همیشگی دین و مردم و این کشور بوده و هست. مبادا از خط ایشون جدا بشیم که حالمون بدجوری گرفته خواهد شد...