eitaa logo
ترنم عشق | عرفان و حافظ
1.4هزار دنبال‌کننده
375 عکس
152 ویدیو
4 فایل
اگر دل‌تنگ آسمانی، بدان که کســی در آسـمـان‌ هسـت که دلـش برایـت تنـگ شـده 💞 ♡ شرح عرفانی اشعار آسمانی عارف شیرین سخن پارسی حضرت حافظ از بیانات عارف کامل ❣ علامهٔ طباطبایی به قلم استاد 💓 آیت الله پهلوانی تهرانی ارتباط : @izady73
مشاهده در ایتا
دانلود
۳. 🌱 علــتِ ناز دوســت آن اســت که‌ عاشق از خود و آنچه از خود می‌داند،‌ بیرون شده و کند. با چنین کاری است که میسر‌ خواهــد شد.💎 📚جمال آفتاب، آیت الله پهلوانی تهرانی ‌
ای خواجه! حضــرتِ دوســت نصیـب آنان می‌شود که سر به آستانه‌ٔ انبیاء و اولیاء علیهم السلام و بندگانِ‌ خاص و اساتیـدِ طریــق بسایند تا آنان‌ راهنمـایشـان به او جـلّ جـلاله گردنـد. ‌ ترجمه:‌ بگو، اگر خدا را دوست دارید، پس‌ مرا پیــروی کنید تا خدا هم شما را‌ بدارد.💞 🔗 ببینید ____________ 💠 رازی که بَرِ خلق نگفتیم و نهفتیم با دوست بگوییم که او محرم راز است ♡ ترنم عشق | شرح غزلیات حافظ
۲. 💥دلا بسوز که سوزِ تو کار‌ها بکند‌ نیازِ نیم شبی دفعِ صد بلا بکند 🌱 ای خواجه! یکـی از امـوری که‌ درهای معنویــت و حضرت‌ِ دوست را به روی تو می‌گشاید و از‌ بلای هجــرانــت خلاصـــی می‌دهــد،‌ و می‌باشد. ‌ ‌
۴. 🌱ای خواجه، جانان، برای‌ چون تو تنگدستی، زمانی روزی شود‌ که با او، پیونــدِ شــب داشـته باشــی. آیا بی ذکر و توجه و عبادات خالصانه‌ و شب زنده‌داری، و با‌ دوست را تمنا داری، و می‌خواهی شب‌ هجرانت را پایان باشد؟‼️‌‌ هرگز ممکن نیست. چرا که امام عشق، حضرت عسکری علیه‌السلام فرمود: اِنَّ الوُصُولَ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ‌ لا یُدرَكُ اِلّا بِامتطاءِ اللَّیلِ. خداوند عزوجل سفری است‌‌ که جز با مرکب راهوار شب زنده داری‌ به دست نمی‌آید.💎 بحار الأنوار ج ۷۸،ص۳۷۹ ‌
‌ از اين مرض به حقيقت كجا شفا يابم؟‌ كه از تو دردِ دل من نمى رسد به علاج‏ 🔆 اى رسـول گرامى! با اين‌همه‌ منزلت كه تو را داده‏‌اند، اگر درد دل‌ِ مرا كه رسيدن به مقام و قـرب‌ِ جانان است، علاج نفرمايى، شفاى درد‌ خود را از چه كسى جـز تو كه واسطه‌ٔ ميان خلق و خالقـى طلـب كنــم؟ ‌ ‌
۳. 🌱حضرت حافظ می‌گوید:‌ محبوبا! این منم که در دیارِ عالمِ‌ طبیعت تو را می‌جویم و از هر‌ چیز جز دیدارت برداشته‌ام و این تویی‌ که در غریب نوازی یکتایی. جانا! نظر به این غریبِ دیارِ ازلیِ‌ خویش بنما و از چنگ هجرانش‌ خلاصی بخش،‌ و به هر طریقی که خاطر تو بر آن قرار‌ گرفته مرا به کمند و دام خود قرار ده و‌ به و بندگی‌ات بپذیر به شرطی‌ که دگر بار مرا به هجرانت مبتلا‌ ننمایی... ‌ ‌
۱. از ابوسعید خراز پرسیدند:‌ عارف را گریستن باشد؟ گفت:‌ 🌱گریستنِ او چندان باشد که‌ در راه باشــد و چون به حقیــقتِ قـرب رسد و طعمِ چِشد‌ گریه زایل گردد... ‌ ‌
۲. 💥دلا بسوز که سوزِ تو کار‌ها بکند‌ نیازِ نیم شبی دفعِ صد بلا بکند 🌱 ای خواجه! یکـی از امـور مهمی که‌ درهای معنویــت و حضرت‌ِ دوست را به روی تو می‌گشاید و از‌ بلای هجــرانــت خلاصـــی می‌دهــد،‌ و می‌باشد. ‌ ‌
۴. 🌱ای خواجه، جانان، برای‌ چون تو تنگدستی، زمانی روزی شود‌ که با او، پیونــدِ شــب داشـته باشــی. آیا بی ذکر و توجه و عبادات خالصانه‌ و شب زنده‌داری، و با‌ دوست را تمنا داری، و می‌خواهی شب‌ هجرانت را پایان باشد؟‼️‌‌ هرگز ممکن نیست. چون امام عشق، حضرت عسکری علیه‌السلام فرمود: اِنَّ الوُصُولَ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ‌ لا یُدرَكُ اِلّا بِامتطاءِ اللَّیلِ. خداوند عزوجل سفری است‌‌ که جز با مرکب راهوار شب زنده داری‌ به دست نمی‌آید.💎 بحار الأنوار ج ۷۸،ص۳۷۹ ‌
‌ 🌱در جایی خواجه، پس از دریافت مژده می‌گوید: مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید که از انفاس خوشش بوی کسی می آید❤️ از غم و درد مکن ناله و فریاد که دوش زده ام فالی و فریادرسی می آید🌹 ز آتش وادی ایمن نه منم خرم و بس موسی اینجا به امیدت قَبَسی می آید دوست را گر سرِ پرسیدن بیمارِ غم است گو بیا خوش که هنوزش نَفَسی می آید🌺 یار دارد سرِ صيدِ دل حافظ، یاران شاهبازی به شکار مگسی می آید ‌
زیرا 🌱 الَّذينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشِ وَمَنْ حَوْلَهُ، يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ، وَقِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ، رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ التي وَعَدْتَهُمْ. غافر/۷و۸ 🌹 (آنان که عرش را حمل میکنند و آنان که برگرد آنند پروردگارشان را با سپاس تسبیح کنند، و بدو ایمان آورده و برای مؤمنین آمرزش خواهند [و گویند: ] پروردگارا همه چیز را به رحمت و دانش فرا گرفتی پس آنان را که توبه نموده و راه تو را پیروی کردند بیامرز و از عذاب دوزخ بازشان دار پروردگارا! و آنان را به بهشت‌های جاوید که نویدشان دادی وارد ساز) ✨ خواجه باز با این بیت چاره دیگری برای رسیدن به را به خود گوشزد می‌کند. ‌