با نگاه به جریان #تدبّر، #تفکر، #تعقل در انسان بالغ چند مطلب روشن می‌گردد: #اول آنکه در این جریان، نشان داده می‌شود تا زمانی که عقل در انسان شکل نگرفته است، آزادی و اختیار او به وجود نخواهد آمد. #دوم اینکه انسان بعد از مرحلۀ تفکر، به شناخت‌هایی می‌رسد که آن شناخت‌ها، مبنای حرکت او خواهند شد و #سوم، رسیدن به این شناخت‌ها از مسیر تفکر در مواد خامِ به دست آمده، در مرحلۀ تدبّر است.

این فرایندِ #تدبّر، #تفکر و #تعقل، نیازمند رهبری و هدایت است. اینجاست که #نقش_مربی معلوم می‌گردد. در این روش تربیتی، مربی #سه_وظیفه بر عهده دارد: ۱.تزکیه ۲.تعلیم ۳.تذکر

#روش_تربیتی_عبرت اصل مهمی که بر این روش حاکم است، اصل #تعقل و #تفکر است. 🔸چرا که بدون این اصل، شنیدن حوادث تاریخی و دیدن آثار گذشتگان، معنا و محتوایی به دنبال #ندارد، بلکه آثارِ بی روحی است که بی هدف از برابر انسان می گذرد، بدون آنکه معنایی را در ذهن پدید آورد. 🔹اگر این احساس ظاهری، با تأمل و #اندیشه_درونی همراه گردد، اعتبار و بینش را به دنبال خواهد داشت و #مصداق این کلام علی(ع) خواهد شد که: تَفَکُّرُکَ یُفِیدُکَ الاِْسْتِبصارَ وَ یَکْسِبُکَ الاِْعْتِبارَ. فکر کردن به تو، بینایی و عبرت گرفتن می بخشد. ✅بنابراین، در سایه تفکر و اندیشه، محسوسات معنا پیدا می کند و حالتی در انسان پدید می آید که در آن از ظواهر عبور می کند و به معانی بلند و کشف حقایق دست می یابد و در واقع به نوعی بصیرت می رسد. ✅ این بصیرت، ارزشها و ضدارزشها را برایش معلوم می کند و راهنمای عمل و رفتار بیرونی او می گردد. https://eitaa.com/Tarbiatm