✅اِنّا للّهِ‌ و انّا الَيْهِ‌ راجِعُونَ‌ 🔶استاد #علی_صفایی_حائری: اِنّا للّهِ‌ و انّا الَيْهِ‌ راجِعُونَ‌. ما براى خدا هستيم. از آنِ‌ او هستيم. از آنِ‌ او. نه براى هوس‌ها و حرف‌ها و جلوه‌ها... ما براى او هستيم و اين است كه به سوى او باز مى‌گرديم و داده‌ها را در راه او مى‌ريزيم. ما براى او هستيم و او جهت حركت ما و هدف ما و بازگشت ماست. هركس كه داراست؛ داراى نعمتى، ثروتى، قدرتى، همتى، فكرى و انديشه‌اى، داراى قلمى، قدمى، درمى... هر كس كه داراست مسئول است كه آنچه كه داشته كجا خرج كرده و براى چه مصرف كرده و به سوى كه بازگردانيده. 📚 #مسئولیت_وسازندگی ج۱ص۲۸

✅انها که ولایت را قبول کردند... 🔶استاد #علی_صفایی_حائری

✅ خودشناسی یعنی... 🔶استاد #علی_صفایی_حائری

✅ رفع دشمنی برادران ایمانی #تفسیر 🔶استاد #علی_صفایی_حائری 🌷و نَزَعْنا ما في‏ صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلينَ (47 حجر) 🍀 و آنچه از دشمنى و كينه در سينه ‏هايشان بوده بركنده ‏ايم كه برادر وار بر تخت‏ هايى روبروى يكديگرند. آنها كه همه يك هدف دارند، آنها هم مى ‏توانند با هم درگير شوند محدوديت دنيا و تزاحم منافع، دنيا طلبان را به جان يكديگر مى ‏اندازد. آنها كه دنيا را مى‏ خواهند، قدرت و رياست و ثروت و لذت و زن و شهوتى را طالب هستند، حتّى اگر برادر و فرزند باشند، به جان يكديگر مى ‏افتند و اگر بتوانند حريف را مى ‏شكنند و اگر نتوانستند، به تقسيم منافع و همزيستى مسالمت ‏آميز روى مى ‏آورند. 👈محدودۀ دنيا، نزاع آفرين و طوفان زاست. همين طور مى ‏شود كه خدا جويان هم، با يكديگر درگير شوند و ستيز كنند و كينۀ يكديگر را در دل بگيرند، كه اين شگفتى ندارد كه دنيا، هم دنياى محدود است و هم دنياى حجاب. آن هم حجاب ‏هايى كه مستور هستند و به چشم نمى ‏آيند. 🍃در اين آيه نكتۀ لطيفى هست و «نَزَعنا ما فى صُدُورهم من غلٍّ اخواناً على سُرُرٍ مُتقابلينَ» خدا مى ‏فرمايد كه در بهشت ما، كينه‏ هاى دل‏ هاى آنان را برمى ‏داريم، كه اينها برادران هم بوده ‏اند و به خاطر ما درگير شده بودند و ما كينه ‏هاشان را صاف مى ‏كنيم. چون پيداست اگر كينه‏ ها به خاطر دنيا باشد، بوى بهشت را از هزار سال راه نمى ‏يابند. از اين كه در بهشت روبروى هم نشسته ‏اند و كينه ‏هاشان را خدا برداشته، معلوم مى ‏شود كه در حجاب بوده‏ اند و دوست خود را نمى ‏شناخته‏ اند. 📚 #درسهايى_ازانقلاب (قیام)، ص45

✅گریه‌ی با ارزش... 🔶 استاد #علی_صفایی_حائری

✅راحتى و عذاب مربوط‍‌ به موقعيت‌ها و امكانات نيست 🔶استاد #علی_صفایی_حائری: راستى كه راحتى و عذاب و رحمت و رنج،مربوط‍‌ به نعمت‌ها نيست، مربوط‍‌ به موقعيت‌ها و امكانات نيست،مربوط‍‌ به وسعت صدر و زاويه‌ى ديد و احاطه‌ى بر راه است.در سوره‌ى و الليل مى‌فرمايد: «إِنَّ‌ سَعْيَكُمْ‌ لَشَتّى، فَأَمّا مَنْ‌ أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌، وَ صَدَّقَ‌ بِالْحُسْنى‌، فَسَنُيَسِّرُهُ‌ لِلْيُسْرى‌، وَ أَمّا مَنْ‌ بَخِلَ‌ وَ اسْتَغْنى‌، وَ كَذَّبَ‌ بِالْحُسْنى‌، فَسَنُيَسِّرُهُ‌ لِلْعُسْرى‌، وَ ما يُغْنِي عَنْهُ‌ مالُهُ‌ إِذا تَرَدّى»؛ ١اين سعى شماست كه گوناگون است؛پس كسى كه بخشش و تقوا و اعتقاد به پاداش بهتر و ده برابر را دارد،ما او را به راحتى براى راحتى آماده مى‌كنيم و كسى كه بخل و استكبار و تكذيب به پاداش بهتر را دارد. ما او را به راحتى براى سختى‌ها آماده مى‌كنيم؛پس راحتى و رنج،عسرى‌ و يسرى‌ در رابطه با امكانات و موقعيت‌ها نيست،كه در رابطه با سعى و برخورد ماست.

#معرفی_کتاب #کتاب_صراط استاد #علی_صفایی_حائری 🔹در اين کتاب ديداری داريم با سوره حمد و صراط مستقيم و نزديک ترين راه تا رشد انسان و بهترين خريدار برای متاع ها و سرمايه ها. 🔹 و قرآن اين عميق گسترده پربار، از اين سوره متولد می شود، سوره حمد، ام الکتاب، مادر قرآن است، فاتحه الکتاب است و گشايش گر تمامی قرآن. 🔹در اين کتاب با اين سوره آشنا می شويم، سوره ای که آدمی با اسم و نشانه الله، به حمد و صراط يعنی عبوديت و توحيد، می رسد. در حالی که با فکر و عمل و عشق و جهاد و بلاء و عجز، همراه شده و آخر سر، با اعتصام و استعانت، بر اين قله راه يافته. و در صراط با انعام شده ها و همراه ها و با مغضوب ها و گم شده ها، آشنا گرديده است. اين فرازی از سوره حمد است. بی جهت نيست که اين سوره، مادر قرآن است.

✅ عوامل اعراض از رسول 🔶 استاد #علی_صفایی_حائری سؤال اساسى اين است كه چطور كسانى كه محبّت رسول را در دل داشتند و از او اطاعت مى نمودند، با او درگير شدند و به او پشت كردند؟ آنچه مهمّ است، تحليل اين سؤال است كه توصيف قضايا و وقايعى كه اتفاق افتاده، تنها كفايت نمى كند و جوابگو نخواهد بود. دو عامل اساسى وجود دارد كه آدمى را حتى در برابر خداى مهربان به لجاجت و عناد مى كشاند. در قرآن آمده: «وَ جَحَدُوا بِهَا وَ اسْتَيْقَنَتْهَا انْفُسُهُمْ ظُلْمَاً وَ عُلُوَّاً- #نمل،14» ✅ ظلم و علّو دو عامل اساسى هستند. تجاوزگرى و برترى طلبى و قدرت طلبى از عواملى هستند كه باعث مى شود تو حتى با يقينى كه دارى، منكر شوى و با رسول درگير و به او پشت كنى و نه با رسول كه حتى در مقابل خداى مهربان قد علم كنى و با او درگير شوى. «تَلْكَ الدَّارُ الآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوَّاً فِى الارْضِ وَ لَا فَسَاداً- قصص،83» بهره مند شدن و رسيدن به دارالآخرة براى كسانى است كه حتّى اراده ى علوّ و برترى طلبى و فساد در زمين را نداشته اند. 📚 #روزهاى_فاطمه ، ص62 https://eitaa.com/Tarbiatm

☑ عظمت مصيبت رسول (ص) (فرازهایی از خطبه حضرت فاطمه س) 🔸 #علی_صفایی_حائری شما مى گوييد محمد (ص) رسول خدا از دنيا رفته؟ «فَخَطْبٌ جَلِيلٌ»، درست است. مرگ رسول خدا بزرگ است. «اسْتَوْسَعَ وَهْيُهَ»؛ شكاف بزرگى است. «و اسْتَنهَرَ فَتْقُةُ و انْفَتَقَ رَتْقُهُ»؛ و درّه اى است بسيار گسترده و باز. «اظْلِمَتِ الارْضُ لِغَيْبَتِهِ وَ كُسِفَتِ الشَّمْسُ وَ القَمَرُ وَانْتَثَرَتِ النُّجُومُ لِمُصِيبَتِه وَ اكَدَتِ الآمَالُ وَ خَشَعَتِ الجِبَال»؛ زمين از نبود حضرت تيره و تار شد و از اين مصيبت وارده، خورشيد و ماه، نور خود را از دست دادند و ستارگان از هم پاشيده شدند. و كوهها با تمام غرورشان سر فرود آوردند و آرام شدند. ◾ «وَ اضِيعَ الحَرِيمُ وَ ازيِلَتِ الحُرْمَةُ عِنْدَ مَمَاتِهِ»؛ وقتى رسول خدا از دنيا رفت، حريمها به هم ريخت و حرمتها فراموش گشت. «فَتِلْكَ وَاللَّهِ النَّازِلَةُ الكُبْرَى ...»؛ پس آنچه كه از مرگ رسول خدا بدست آمده، خيلى بزرگتر است، اينكه انسان حريمها و حرمتها را فراموش كند. اندازه ها و حدود را زير پا بگذارد. اين مصيبتى است عظمى ... «اعْلَنَ بِهَا كِتَابُ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِى افْنِيَتِكُمْ وَ فِى مُمْسَاكُمْ وَ مُصْبِحِكُمْ»؛ اين قرآن است كه از اين مصيبت خبر مى دهد و شب و روز، جلوى خانه هاى شما فرياد مى زند. «يَهْتِفُ فِى افْنِيَتِكُمْ هِتَافاً وَ صُرَاخاً وَ تِلَاوَةً ...»؛ بلند هم فرياد مى زند؛ كه: «أفَانْ مَاتَ اوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُم عَلَى اعْقَابِكُمْ وَ مِنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْيَضُّرُ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّهُ الشَاكِرِينَ». اگر به گذشته هايتان بازگشت كنيد، به چيزى ضرر نمى زنيد، ولى اگر پايدارى كنيد، شكر معرفتتان را بدست آورده ايد. شكر آن نعمتهايى را كه بدست آورده بوديد، ادا كرده ايد. 📚 روزهاى فاطمه(س)، ص: 74 https://eitaa.com/Tarbiatm

✅به کم ها قانع شده ایم 🔶استاد #علی_صفایی_حائری 🔹 ما در زندگی خود به کم ها قانع شده ایم، تمام زندگی ما به یک حساب بانکی و دو تا خانه و یک ماشین و یک زن و چند بچه و ... ختم شده است . 🔹تمام عمر خود را می دهیم؛ تا همین ها را بدست آوریم و در نهایت هم آنها را می گذاریم و جدا می شویم ، در حالی که تمام دعوت انبیاء این است که: " أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيل"ٌ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﻝﺧﻮﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻣﺘﺎﻉ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﺧﺮﺕ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﻧﻴﺴﺖ. 🔹به خدا قسم بهره های زندگی دنیا خیلی کم است! همه انبیاء الهی آمدند و ما را صدا زدند ، فریاد زدند ، شمشیر زدند ، زمین گیر و زندانی شدند و فرقشان شکافته شد که به کم ها قانع نشوید ! این دنیا کم است ، آدمی برای زندگی هفتاد سال نیست ، اما ما دعوت آنها را ندیده و فریاد آنها را نشنیده گرفتیم ؛ چرا که زمین گیر و به دنیای کم قانع شده ایم. 📚 اخبات ، ص ۳۵۶ https://eitaa.com/Tarbiatm

☑ عظمت مصيبت رسول (ص) (فرازهایی از خطبه حضرت فاطمه س) 🔸 #علی_صفایی_حائری شما مى گوييد محمد (ص) رسول خدا از دنيا رفته؟ «فَخَطْبٌ جَلِيلٌ»، درست است. مرگ رسول خدا بزرگ است. «اسْتَوْسَعَ وَهْيُهَ»؛ شكاف بزرگى است. «و اسْتَنهَرَ فَتْقُةُ و انْفَتَقَ رَتْقُهُ»؛ و درّه اى است بسيار گسترده و باز. «اظْلِمَتِ الارْضُ لِغَيْبَتِهِ وَ كُسِفَتِ الشَّمْسُ وَ القَمَرُ وَانْتَثَرَتِ النُّجُومُ لِمُصِيبَتِه وَ اكَدَتِ الآمَالُ وَ خَشَعَتِ الجِبَال»؛ زمين از نبود حضرت تيره و تار شد و از اين مصيبت وارده، خورشيد و ماه، نور خود را از دست دادند و ستارگان از هم پاشيده شدند. و كوهها با تمام غرورشان سر فرود آوردند و آرام شدند. ◾ «وَ اضِيعَ الحَرِيمُ وَ ازيِلَتِ الحُرْمَةُ عِنْدَ مَمَاتِهِ»؛ وقتى رسول خدا از دنيا رفت، حريمها به هم ريخت و حرمتها فراموش گشت. «فَتِلْكَ وَاللَّهِ النَّازِلَةُ الكُبْرَى ...»؛ پس آنچه كه از مرگ رسول خدا بدست آمده، خيلى بزرگتر است، اينكه انسان حريمها و حرمتها را فراموش كند. اندازه ها و حدود را زير پا بگذارد. اين مصيبتى است عظمى ... «اعْلَنَ بِهَا كِتَابُ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِى افْنِيَتِكُمْ وَ فِى مُمْسَاكُمْ وَ مُصْبِحِكُمْ»؛ اين قرآن است كه از اين مصيبت خبر مى دهد و شب و روز، جلوى خانه هاى شما فرياد مى زند. «يَهْتِفُ فِى افْنِيَتِكُمْ هِتَافاً وَ صُرَاخاً وَ تِلَاوَةً ...»؛ بلند هم فرياد مى زند؛ كه: «أفَانْ مَاتَ اوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُم عَلَى اعْقَابِكُمْ وَ مِنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْيَضُّرُ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّهُ الشَاكِرِينَ». اگر به گذشته هايتان بازگشت كنيد، به چيزى ضرر نمى زنيد، ولى اگر پايدارى كنيد، شكر معرفتتان را بدست آورده ايد. شكر آن نعمتهايى را كه بدست آورده بوديد، ادا كرده ايد. 📚 روزهاى فاطمه(س)، ص: 74 https://eitaa.com/Tarbiatm