⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛ 🍃✨🍃✨امام جواد (ع) فرمود: ❤️🍃سه چيز است كه اگر در كسى باشد سبب خوشنودى خداست: ✳️✨زياد استغفار كردن ❇️✨ و همنشينى خوب ✳️✨ زياد صدقه دادن ❤️🍃‍ و سه چيز است كه هركس دارا باشد پشيمان نمى شود ✳️✨پرهيز از عجله و شتاب ❇️✨مشورت در كارها ✳️✨توكل بر خدا وقتى تصميم به انجام كارى گرفت 📚الفصول المهمه 274/275 ⬛⬛⬛⬛⬛⬛

آخرین ویژگی مربی و سرگروه #توانمند_بودن_در_تربیت است. از امروز به روش ها و اصول تربیتی و توضیحاتی درباره تربیت می پردازیم.

#روش_تربیتی از نظر مرحوم علی صفایی روش تربیت انسان را می‌توان در دو فصل از زندگی بررسی کرد؛ ⭕ قبل از بلوغ و ⭕ بعد از آن. روش تربیت کودک (انسان قبل از بلوغ) متناسب با محیط تربیتیِ او انتخاب می‌شود. از این منظر جامعه‌ها (محیط‌های تربیتی) سه نوع‌اند: بسته، متضاد و متحرک. در جامعۀ بسته و سنّتی، تنها یک فکر جریان دارد. کودک آنچه را که از مادرش می‌شنود، همان را از پدر، برادر و استادش و از تمام مردها و ریش‌سفیدها نیز می‌شنود و این است که دچار شک نشده و در اعتقادش محکم می‌ماند و پیش می‌رود.

🍀 تفاوت تعلیم وتربیت ✅ تفاوت #تربیت با #تعلیم این است که جهت تعلیم از خارج به داخل است؛ اما تربیت، از داخل به خارج ‌شکل می‌گیرد. ✅ تعلیم مثل این است که از حوضِ معلم آبی برداشته و درحوض متعلم ریخته شود؛ به‌‌ بیان دیگر از منبع معلم، حوضچه متعلم پرآب می‌شود. ✅ در تربیت، بحث درباره کشف و شکوفایی استعداد‌‌های انسان است. مثل چاه که برای زایندگی، آب‌کشی‌‌ می‌‌شود، مربی هم موانع درونی متعلم را برمی‌دارد و او را به ابراز نظر و پرسش و زایندگی می‌‌کشاند.

✅اِنّا للّهِ‌ و انّا الَيْهِ‌ راجِعُونَ‌ 🔶استاد #علی_صفایی_حائری: اِنّا للّهِ‌ و انّا الَيْهِ‌ راجِعُونَ‌. ما براى خدا هستيم. از آنِ‌ او هستيم. از آنِ‌ او. نه براى هوس‌ها و حرف‌ها و جلوه‌ها... ما براى او هستيم و اين است كه به سوى او باز مى‌گرديم و داده‌ها را در راه او مى‌ريزيم. ما براى او هستيم و او جهت حركت ما و هدف ما و بازگشت ماست. هركس كه داراست؛ داراى نعمتى، ثروتى، قدرتى، همتى، فكرى و انديشه‌اى، داراى قلمى، قدمى، درمى... هر كس كه داراست مسئول است كه آنچه كه داشته كجا خرج كرده و براى چه مصرف كرده و به سوى كه بازگردانيده. 📚 #مسئولیت_وسازندگی ج۱ص۲۸

#مربیان_تربیتی #دوری_از_حسادت امام صادق عليه السلام:   قالَ لُقمانُ لاِبنِه ِ: .... وَ لِلْحَاسِد ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ يَغْتَابُ إِذَا غَابَ وَ يَتَمَلَّقُ إِذَا شَهِدَ وَ يَشْمَتُ بِالْمُصِيبَة   لقمان به فرزندش گفت: حسود را سه نشانه است: ⭕پشت سر غيبت مى كند، ⭕روبه رو تملّق مى گويد ⭕و از گرفتارى ديگران شاد مى شود. خصال ص 121

#مهارت_های_معلمی 🌸 درباره‌ی موضوعی که می‌خواهید صحبت کنید، اطلاعات بسیاری جمع‌آوری کنید (حتی اگر هنگام صحبت، از همه‌ی آن اطلاعات استفاده نکنید). 🌺 اگر دیگران احساس کنند که شما درباره‌ی موضوع صحبتتان تخصص کافی ندارید، به ندرت پیش می‌آید که وقت‌شان را در اختیار شما بگذارند. 🌼 اکثر افراد، علاقه‌ای ندارند به صحبت‌های کسی گوش بدهند که چیزی به آنها اضافه نمی‌کند.

روش تربیت کودک (انسان قبل از بلوغ) متناسب با محیط تربیتیِ او انتخاب می‌شود. از این منظر جامعه‌ها (محیط‌های تربیتی) سه نوع‌اند: بسته، متضاد و متحرک. در جامعۀ بسته و سنّتی، تنها یک فکر جریان دارد. کودک آنچه را که از مادرش می‌شنود، همان را از پدر، برادر و استادش و از تمام مردها و ریش‌سفیدها نیز می‌شنود و این است که دچار شک نشده و در اعتقادش محکم می‌ماند و پیش می‌رود. در جامعۀ متضاد، فکرهای گوناگون با کودک روبرو می‌شوند. او از مادر چیزی می‌شنود و از پدر کارمند چیز دیگری و معلمش حرف سومی می‌زند. برادر دانشجویش نیز حرفی دارد و دیگر برادرها و خواهرهایش هم برای خود نظری و طرحی دارند.

بسم الله الرحمن الرحیم برای آنکه بتوانیم از روش های صحیح تربیتی در اسلام سخن به میان آوریم لازم است که پیش از آن به دوره های تربیتی پرداخته و تفاوت های آن ها را مد نظر قرار دهیم. سپس بر اساس دوره های تربیتی و زمینه هایی که ما را به سمت شکل خاصی از تربیت می خواند، روش هایی را به کار گیریم. به طور کلی هر جا سخن از روش های تربیتی اسلام آمده، به مساله تفاوت دوره های زندگی انسان توجهی نشده است و عموما تربیت را منحصر در دوره کودکی کرده و درنتیجه با همین زاویه نگاه به بیان روش هایی پرداخته اند که از آنها به طور اجمال سخن گفتیم. زندگی هر انسانی با توجه به قرار گرفتن در روند تربیت به دو دوره تقسیم می شود: 1- دوره کودکی و پیش از بلوغ 2- دوره پس از بلوغ انسان با توجه به ویژگی ها و ظرفیت ها و استعدادهایی که در هر یک از این دوره ها دارد، شیوه های تربیتی او هم متفاوت می شود. برخی ممکن است بگویند از آن رو که فرد بالغ فرآورده دوره کودکی می باشد، پس تربیت مختص زمان پیش از بلوغ است و یا به تعبیر دیگر بالغ محصول دوران کودکی است و هرآنچه که در دروه کودکی کاشته شود، در دوران بلوغ برداشت می شود. به همین لحاظ تربیت برای بالغ معنایی ندارد. این سخن شاید در محیط های بسته حرف درستی باشد اما در محیط های باز که فرد می تواند هر راهی را برگزیند این اتکا فقط به تربیت در دوران کودکی حرف صحیحی نیست. همچنین علاوه براینکه نمونه های بسیاری می توان ارائه کرد مبنی برتغییر افراد پس از بلوغ، شاهدیم که در ادیان الهی تربیت برای بعد از بلوغ است و انبیا الهی برای تربیت انسان های بالغ آمده اند و اگر در دوران کودکی هم دستوری برای تربیت فرزند ارائه نموده اند با توجه به همان تربیت بعد از بلوغ بوده و به منظور آماده سازی فرد برای رسیدن به هدف تربیتی است که برای انسان بالغ در نظر گرفته اند. برای مثال وقتی ما در بلوغ انتظار داریم فرد خود انتخاب کند، باید در دوره کودکی تربیت متناسب صورت پذیرد. ما اگر بخواهیم به روش تربیتی صحیح دست پیدا کنیم و یا حتی درصدد ارزیابی روش های مطرح باشیم باید منبعی را به این منظور اتخاذ نماییم. اکنون سوال این است که این منبع چه چیز می باشد؟ پیشتر به مناسبت بحث تعریف تربیت به طور کلی به این مساله پرداختیم که ما برای پرورش هر چیزی از انسان گرفته تا درخت و گیاه، باید قواعد حاکم بر شیء مورد تربیت و استعدادها و ویژگی های آن را بشناسیم. بر همین اساس اولین منبع ما شناخت استعدادهای شیء مورد تربیت است. همچنین به لحاظ اینکه افراد در سنین کودکی به خاطر نوع استعدادها و ویژگی ها بسیار متاثر از محیط اطراف می باشند، دومین منبع ما شناخت محیطی است که کودک در آن حضور دارد. در اینجا باید به این نکته دقت کرد که شناخت محیط باید از این حیث باشد که آیا این محیط می تواند با استعدادها و قواعد حاکم بر کودک همراه شود یا در مقابل آنها قرار می گیرد. سومین منبعی را هم که می توان نام برد هدفی است که در تربیت مد نظر قرار دارد. ما برای تربیت باید روشی را به کار ببندیم که ما را به هدف مدنظر برساند. طبیعی است که برای رسیدن به مقصد باید از راه خودش رفت. برای رسیدن به هدف تربیت کودک باید دید در کتاب و سنت چه هدفی را برای کودک ترسیم کرده اند. پس سه منبع برای شناخت روش تربیت کودک و ارزیابی روش های مطرح، وجود دارد که از این سه، دو منبع مشترک میان دوره کودکی و دوران بلوغ است. دوران کودکی: 1- ظرفیت های کودک 2- محیط کودک 3- هدف تربیت کودک دوران بلوغ: 1- استعدادهای بالغ 2- هدف تربیت بالغ در مورد بالغ محیط مطرح نمی باشد چرا که با توجه به ویژگی های دوران بلوغ، افراد می توانند از شرایط الزام کننده محیط و جهت دهی های آن، آزاد شوند و راهی را که می خواهند انتخاب نمایند.

در جامعۀ متضاد، فکرهای گوناگون با کودک روبرو می‌شوند. او از مادر چیزی می‌شنود و از پدر کارمند چیز دیگری و معلمش حرف سومی می‌زند. برادر دانشجویش نیز حرفی دارد و دیگر برادرها و خواهرهایش هم برای خود نظری و طرحی دارند. هنگامی که جامعه تضادهایش را حل کرد، به جامعۀ متحرک می‌رسد و فکر و مذهب مسلطی که از درگیری‌ها، سرفراز بیرون آمده، پذیرفته می‌شود. در جامعۀ متحرک سنّت‌ها متحرکند؛ چون زیربنا دارند. در سطح جامعه تضادی نیست. گرچه در درون افراد شیطان و رسول، عقل و غرائز فعالند؛ اما این تضاد اغتشاشی ندارد، بلکه موجب حرکت می‌گردد.