📖راه رسیدن به آرامش و اطمینان قلب #زندگی_موحدانه #جلسه_اول #ضرورت_توحید #آرامش سلسله مباحث زندگی موحّدانه جلسه اول : ضرورت خداشناسی و توحید بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ - اللّهُ الصَّمَدُ - لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ - وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ ترجمه: به نام خداوند بخشنده مهربان - بگو: خداوند، یکتا و یگانه است – خدا بی نیاز است ( همه نیازمندان قصد او مى کنند ) - (هرگز) نه زاییده ، و نه زاده شده است ( فرزند ندارد و فرزند کسی نیست ) - و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نیست . ( سوره مبارکه اخلاص ) در میان اصول اعتقادات، اصل اساسی و کلیدی، «خداشناسی و اصل توحید» است که پایه پذیرش باورهای دیگر می باشد. با دقت در مباحث توحیدی، به این نتیجه خواهیم رسید که این باورها، گام به گام به پیش می رود تا به نقطه اوج آن که توحید عبادی است، برسد. حدیث : جَاءَ رَجُلٌ إِلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ مَا رَأْسُ الْعِلْمِ قَالَ مَعْرِفَةُ اللَّهِ حَقَّ مَعْرِفَتِه؛ مردی خدمت رسول الله صلی الله علیه و آله رسید و پرسید: ریشه و سرآمد علوم چیست؟ حضرت فرمودند: خدا شناسی چنان که شایسته اوست ( بحارالأنوار، ج 3 ص 14. ) توحید به منزلۀ ریشه‌ای است که دیگر اصول دین و فروع آن، ساقه و شاخه‌ها و میوه‌های این ریشه می‌باشند. «توحید» حرف اوّل و آخر دین است و همۀ پیامبران الهی هدف اصلی خود را دعوت به توحید و عبودیت خداوند قرار می‌دادند. چنانچه خداوند در سوره نحل میفرماید : "وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ "ما در هر امتی رسولی برانگیختیم که: «خدای یکتا را بپرستید؛ و از طاغوت اجتناب کنید» ( نحل 36 ) در سایۀ تبیین درست این اصل، بسیاری از آموزه‌های دینی، مفهوم و جایگاه درست خود را پیدا می‌کنند و در مقابل تحریف این اصل، سبب کج فهمی دیگر معارف دین می‌گردد . علّت برتری علم توحید بر دیگر علوم این است، که برتری علم به برتری معلوم (یعنی چیزی که علم به آن تعلّق می‌گیرد) هست؛ و چون در جهان هستی، معلومی، برتر از خداوند نیست، پس علم به او نیز برترین علوم است. بنابراین عالِم به علم توحید، نیز برتر از دیگر عالمان است، زیرا او به کسی علم پیدا نمود که برترین است . و برای همین است که عالمان به توحید، در ردیف خداوند و فرشتگان قرار می‌گیرند. چنانکه خداوند فرمود : شَهِدَ اللَّـهُ أَنَّهُ لا إِلـهَ إِلّا هُوَ وَالمَلائِكَةُ وَأُولُو العِلمِ قائِمًا بِالقِسطِ لا إِلـهَ إِلّا هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ خدا که همواره به عدل، قیام دارد، گواهی می‌دهد که جز او هیچ معبودی نیست؛ و فرشتگان (او) و دانشوران (نیز گواهی می‌دهند که) جز او که توانا و حکیم است، هیچ معبودی نیست. ( 18 آل عمران ) خداشناسی و توحید آثار و کارکردهای فراوانی دارد. این کارکردها در سبک زندگی انسان موحّد و نیز در سبک زندگی اجتماع توحیدی، تأثیرات آشکار و شگرفی خواهد داشت تا جایی که تمام زندگی، رنگ و بوی خدایی خواهد داشت و آدمی به مقام عبودیّتی که هدف از خلقت اوست، نایل می گردد. عقیده به خدای یگانه، مایه آرامش و اطمینان قلب است. وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَٰهًا ۖ لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا و دلهایشان را محکم ساختیم در آن موقع که قیام کردند و گفتند: «پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمین است هرگز غیر او معبودی را نمی‌خوانیم که اگر چنین کنیم، سخنی بگزاف گفته‌ایم ( 14 کهف ) توحید و نفی شرک ، سبب دور بودن موحدان از تحیر و اضطراب است. ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ خداوند مثالی زده است: مردی را که مملوک شریکانی است که درباره او پیوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردی که تنها تسلیم یک نفر است آیا این دو یکسانند؟! حمد ، مخصوص خداست، ولی بیشتر آنان نمی‌دانند ( 29 زمر ) نتیجه اینکه اگر کسی در عمق جانش این توحید را بیاید و بدان معتقد گردد خود را محتاج و مخلوق می بیند و خدا را مراقب اعمال خود و اینکه بالاخره در محضر اوست و چنین انسانی با توجه به نکات فوق، دیگر مرتکب گناه نمی شود و دستورات او را سرلوحه زندگی خود قرار می دهد و خود را آلوده نمی کند و خود و زندگی خودر ا از منجلاب فساد بیرون می آورد و گرفتار اختلافات و تشویش های فکری و جنگ و نزاع ها و خیلی مسائل دیگر نمیشود . در جنگ جمل وقتی‌که سپاه امام علی علیه‌السلام و سپاه طلحه و زبیر، رو در روی هم می‌جنگیدند، مردی نزدیک آمد و گفت: «می‌خواهم درباره‌ی توحید بپرسم.»رزمندگان به او اعتراض کردند که الآن وقت پرسش نیست.