#شعر_کردی_مهدوی🌺 خه‌م وه قصد کشت دل، دا شه‌نگ تقان دل لوای کوکی هه ده‌رچو ای فغان گیان له جاده‌ی شو سیه، قیری ده‌وی چَو له پا خس ری دریژِ بی‌خَه‌وی شَو سیه‌ی چنگ ناسه حلقم جو شووه چَو تیه‌نی، ها کو تریوه‌ی آو جووه سوز زمسانْ سرد و سای ناسه سیه هجر خوه‌ر کرد آسمانی روسیه داد دل بایَد بکیشم تاوه کو؟ ای فلک، اَو کوسواره هاوه کو؟ نقش بان بازووِه آیه ی قوراٰن ها له ناوْ قِی، یِی دو سر تیخِه گران اَو خدا نوساسه ناوْ چُوْ آسمان عرش وه قربان سرِد، #صاحبْ‌زمان پایْ دووام ها شوندو، مولا ته بو کفته خاک اَسرم له چو، مولا ته بو دل گِره جور کورپه په‌لپِ باوشد گیرسیدن روژ و شو، مولا ته بو ای خوَزو یه‌ی ده‌ف وه چَوْ روود بونیام دی چنه بووشم خوَزو، مولا ته بو چَو ره‌ژی هجرد له قینِ چَوْ امید دِی هه زجری جورِ هَوْ، مولا ته بو کم جوان داس قضا نَوریٖ له خاک موله‌تم شاید که نَو، مولا ته بو کم نیه‌گیریدن ارای خال سیه‌د آسمان جامه کَو، مولا ته بو حه‌زرتِ هورِ چَود اسرم تکان سان قُرس دوری‌یِد پشتم شکان کَه‌فته خاک عالم، خه‌ری عمره خه‌سه دی إرامان آسمان، دوری به‌سه بو مه نمرم یا قدم نوده گوچان بونم أو روژه که ناود بی جهان پادشا کی بایده آخر دی خه‌مِد بونم عالم هاله ژیر پرچه‌مد اَنژَوِم لَو شاره شیپه ی اسبگد بون وه صف سردارَگاند صدوصد آسمان ئو روژه بی ناوِ ته برز زو له ژیر سمّ اسبد تیده لرز پشت له پشت سیصد و سنزه سوار شای ستم کیشی له زین آخر وه خوار عاقبت تگ دیده تخت پادشای ای که وِی قصر جهانه هر ته شای مار شر وه سمّ اسبه تاسیه دی بشر ساته له زو داکاسیه گوش گیان دی نیَژنَوی هاوار جنگ چو فلک نیَونی له زَو روٖ ڕێوڕه‌نگ لِی ولاتِ عالمه، خه‌م چوده دیشت بو مه چو وصفه بکم غیر از بهیشت کی رسی او روژه دی ای آسمان هاته عاجز گیان، تـیَری کی راسمان ای اجل نونم که نامه‌د هاتیه هامه شون یارمو مولَت بیه شوْ سیهْ سایْ سردِ زمسانم سرآیْد خوَر له پشت اوره‌گان وخته هه‌لآیْد #احســــاݩ‌قنبری 🌾🌹🌾