☀️هدیه امیر مومنان امام علی (علیه السلام) به زائرانش در شب مبعث ✍️کرامات اهل بیت (علیهم السلام) در زمان حیاتشان و هم در زمان بعد شهادتشان به وفور در کتب شیعه و اهل سنت نقل شده است. ابن بطوطه از مورخین اهل سنت کرامتی از امام علی (علیه السلام) در سفر خودش به نجف اشرف درباره شب 27 رجب، مبعث سید کائنات رسول الله (صلی الله علیه وآله) نقل می کند: «وأهل هذه المدينة كلهم رافضية وهذه الروضة ظهرت بها كرامات لأن بها قبر علي رضي الله عنه فمنها أن في ليلة السابع والعشرين من رجب وتسمى عندهم ليلة المحيا يؤتى إلى تلك الروضة بكل مقعد من العراقين وخراسان وبلاد فارس والروم فيجتمع منهم الثلاثون والأربعون نحو ذلك فإذا كان بعد العشاء الآخرة جعلوا فوق الضريح المقدس والناس ينتظرون قيامهم وهم ما بين مصل وذاكر وتال ومشاهد للروضة فإذا مضى من الليل نصفه أو ثلثاه أو نحو ذلك قام الجميع أصحاء من غير سوء وهم يقولون لا إله إلا الله محمدا رسول الله علي ولي الله وهذا أمر يستفيض عندهم سمعته من الثقات ولم أحضر تلك الليلة لكني رأيت بمدرسة الضياف ثلاثة من الرجال أحدهم من أرض الروم والثاني من أصبهان والثالث من خراسان وهم مقعدون فاستخبرتهم عن شأنهم فأخبروني أنهم لم يدركوا ليلة المحيا وأنهم منتظرون أوانها من عام آخر وهذه الليلة يجتمع لها الناس من البلاد ويقيمون سوقا عظيمة مدة عشرة أيام» همه‌ی اهل این شهر رافضی (شیعه) هستند، و برای این روضه کراماتی ظاهر شده است. با بروز اين كرامات، ثابت شده كه قبر على (عليه السّلام) همان جا است. از جمله آن کرامات این است که در شب 27 رجب كه در نزد آنها به «ليلة المَحيا» (شب زندگى) نام دارد بيمارهاى زمين‌گير را از عراق و خراسان و شهرهای فارس و روم، که حدود سی یا چهل نفر می‌شوند پس از نماز عشا نزد ضریح مقدّس می‌آورند، آنگاه مردم اجتماع می‌کنند و به انتظار شفا یافتن و برخاستن آنان می‌مانند. گروهی از اجتماع‌کنندگان نماز می‌خوانند و برخی ذکر می‌گویند و گروهی قرآن می‌خوانند و بعضی هم به تماشای روضه مبارکه مشغول می‌شوند تا آنکه نصف یا دوسوم از شب بگذرد، در این هنگام تمام مبتلایان و زمین‌گیران که محروم از حرکت بودند، از جای برمی‌خیزند در حالی‌که صحیح و تندرست‌اند و نقصی در آنان نیست و می‌گویند: «لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰه، مُحَمَّدا رَسُولُ اللّهِ، عَلِیُّ وَلِیُّ اللّٰه» و این امری است مشهور و معروف. من آن شب را درک نکردم، ولی از مردمان مورد اطمینان و اعتماد شنیدم. و لکن دیدم در مدرسه‌ای که مهمانخانه آن حضرت است، سه نفر زمین‌گیر را که قدرت بر حرکت نداشتند، یکی از مردمان روم و دیگری از اهالی اصفهان و سومی از مردم خراسان بود، از هر سه پرسیدم، چگونه شما درمان نیافته و در اینجا مانده‌اید؟ گفتند: ما شب بیست‌وهفتم رجب را درک نکردیم، اینجا مانده‌ایم تا شب بیست‌وهفتم آینده برسد و شفای خود را بگیریم و به خاطر این شب، مردم زیادی از شهرها جمع می‌شوند و بازار بزرگی به مدّت ده روز برپا می‌گردد. محمد بن عبد الله، ابن بطوطة (المتوفى: 779هـ)، رحلة ابن بطوطة المسماة تحفة النظار في غرائب الامصار وعجائب الأسفار، ناشر: دار الشرق العربي، بی تا. ج1 ص135 و 136. 👌همین داستان ابن بطوطه را خاتم المحدثین شیخ عباس قمی (رحمه الله تعالی) در اعمال شب مبعث (27 رجب) در کتاب مفاتیح الجنان نقل کردند و می نویسد: فقیر گوید: مبادا استبعاد کنی این مطلب را، همانا معجزات و کراماتی که از این مَشاهد مشرّفه بروز کرده و به تواتر رسیده و زیاده از آن است که احصا (شمرده) شود. #امام_علی_علیه‌السلام #شب_مبعث #شفا #ابن_بطّوطه @Tebyan110110