سایمون تیسدال، تحلیل‌گر ارشد روزنامه گاردین لندن ، طی مقاله ای برای #هفته‌نامه_آبزرور نوشت:
این واقعیت که ایالات متحده با همراهی بریتانیا ناچار به استفاده از نیروی نظامی در پاسخ به حوثی‌ها ( انصارالله ) شده ، حقیقتی ناخوشایند را منعکس می‌کند:
اهرم‌های سیاسی واشنگتن رو به پایان است، دیپلماسی آن ناکارآمد است، اقتدارش مورد تمسخر قرار گرفته است».
این تشدید بی‌پایان تنش‌ها، حقیقت ناخوشایند دیگری را هم آشکار می‌کند:
قدرت مسلط در خاورمیانه دیگر آمریکا نیست. مصرِ متحدِ غرب نیست. عربستان سعودی یا حتی اسرائیل نیست.
این قدرتِ جدید متحد اصلی حوثی‌ها( انصارالله)، یعنی ایران است».
«از نظر راهبردی، واضح است که چه کسی از این بحران پیروز بیرون آمده است. در یک نبرد نیابتی، جایگاه ایران... با هر موشکی که توسط حزب الله شلیک می‌شود، با هر حمله به پایگاه‌های آمریکا در عراق و سوریه، و با هر حمله‌ی پهپادی حوثی‌ها تقویت می‌شود.»
«ایران با هوشیاری بیشتر نسبت به گذشته، سال گذشته گام‌های عمل‌گرایانه‌ای برای ترمیم روابط با رقبای عرب خلیج فارس برداشت و روابط دیپلماتیک با عربستان سعودی را احیا کرد. البته رابطه‌ی عاشقانه‌ای بین ریاض و تهران ایجاد نشده؛ مهمترین جنبه‌ی این توافق این بود که میانجی آن چین بود.»
«چین و روسیه بهترین دوست‌های جدید ایران شده‌اند. این مسئله بیش از سایر عوامل اقبال ایران را دگرگون کرده و آن را به قدرتی که باید آن را به حساب آورد، تبدیل کرده است. حمله روسیه به اوکراین و «پیمان همکاری نامحدود چین و روسیه» کاتالیزور این دگرگونی بود.»
«ایران از طریق همکاری با پکن برای دور زدن تحریم‌ها، هر ماه میلیون‌ها بشکه نفت خام را از طریق یک ناوگان نامرئی از تانکرها به چین می‌فروشد. پس از سال‌ها رکود و با عبور از ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی داخلی، اکنون اقتصاد ایران در حال رشد است.»
«ایران به زودی جنگنده بمب افکن‌های پیشرفته سوخوی ۳۵ و بالگردهای تهاجمی روسیه را به دنبال یک توافق دفاعی بی‌سابقه تحویل می‌گیرد. صادرات روسیه به ایران در حال افزایش است. مسکو به ۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای توسعه میادین گاز طبیعی ایران متعهد شده است».
«علاوه بر همه‌ی اینها، برنامه‌ی... غنی‌سازی هسته‌ای ایران طبق گزارش‌ها به سرعت در حال پیش‌روی است؛ امری که ناشی از یک گل به خودی ترامپ و خروج از توافق برجام در سال ۲۰۱۵ است. بایدن امیدوار بود که آن توافق را احیا کند اما منصرف شد. روسیه و چین هم دیگر همراه نیستند.»
«پس از ۴۵ سال تلاش، ایران بالاخره قدرت بزرگ منطقه شده است. تحریم، طرد و تهدید تهران جواب نداده است. ایالات متحده، بریتانیا – و اسرائیل – با یک رقیب سرسخت روبرو هستند که بخشی از یک اتحاد سه ضلعی جهانی است، توسط شبه نظامیان قدرتمند حمایت می‌شود و قدرت اقتصادی هم دارد.»
«اگر می‌خواهیم از یک درگیری گسترده‌تر اجتناب کنیم، به یک رویکرد دیپلماتیک تازه نیاز است.»
