eitaa logo
انتفاضه فلسطین، محسن فایضی
5.7هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
14 فایل
فلسطین را با طعم متفاوت دنبال کنید
مشاهده در ایتا
دانلود
✍خانم خطیب ‌همیشه همه‌ی اطرافیانم در ایران می‌گفتند: «شبیه خاله‌ت هستی؛ صورتت، چشمات، نگاهت، حتی حرف زدنت..» آلبوم عکسش را که نشانم می‌دادند، این حرف‌ها را ثابت می‌کرد. سال گذشته که به کنیا و دیدار خانواده پدری رفتم، همه گفتند: «چقدر شبیه عمه‌تی! صورتت، حرف زدنت، راه رفتنت، نگاهت..»در منطق ریاضی، اگر «آ» با «ب» و هم‌زمان «آ» با «پ» برابر باشد، آنگاه «ب» با «پ» برابر می‌شود. یعنی خاله‌ی من که خودش و چند پشتش اهل تهرانند، و عمه‌ی من که اهل روستایی دورافتاده در شرق آفریقاست، «شبیه» به همند!یعنی خاله‌ی من که برچسب «ایرانی » دارد، مادربزرگش هم از سادات بوده است، و عمه‌ی من که نژاد «سواحیلی» دارد و مسلمان است، به هم «شبیه» اند!یعنی خاله‌ی من با صورتی گندمی که تمام ضرب‌المثل‌های فارسی را از برّ است و عمه‌ام با پوستی تیره که غیر از سواحیلی، آن هم با لهجه‌ی محلی، زبان دیگری نمی‌داند، شبیه هم‌اند.یعنی خاله‌ی من که چادر سر می‌کند و محرم و صفر مشکی می‌پوشد و سفره «ام‌البنین» می‌اندازد، و عمه‌ام که به رسم محلی، حجابش را با دستمالی به سر و پارچه‌ی گلدار به کمر حفظ می‌کند و مقید است در عید فطر و قربان دستانش را حنا بگذارد، به هم شبیه‌اند..➖➖➖➖شاید آن روز که در جانمازشان گل یاس نشاندند و آن بی مُهر و این با مُهر، رو به قبله کردند و تکبیر گفتند و نماز گزاردند به هم شبیه شدند؛ یا شاید آن روز که این از ایران و آن از کنیا، لباس احرام به تن کردند و به حج رفتند، بهم شبیه شدند.یا شاید شبی در رمضان که قرآن خواندند و آیات انفاق و جهاد را زمزمه کردند، شبیه هم شده‌اند.یا شاید آن روز که در بندرعباس و بندر مومباسا با پرتقالی‌ها جنگیدند، بهم شبیه شدند.یا شاید آن روز که بر صورت‌هاشان خش انداخت به هم شبیه شدند.یا شاید آن روز که لوله‌ی تفنگ ، حجابشان را نشانه رفت، شبیه به هم شدند.یا شاید همین چند روز پیش، که وقتی به شان اهانت شد، بغضی در گلو و خشمی در نگاهشان آمد، شبیه هم شدند..و یا شاید امروز که از مساجدشان نوای دل‌انگیز «أشهد أن محمد رسول الله» شنیده می‌شود، شبیه به هم‌ شدند..شاید هم نیازی به این همه دلیل برای شباهت‌شان نیست؛ ۱۴ قرن است که یک خون در رگ‌هاشان جاریست... @Thirdintifada
📌روزهای اولی که وارد شدم، آوارگان را در خیلی جاها می‌دیدم. کنار خیابان، نزدیک ساحل و در حیاط مساجد؛ روی یک‌لا پتو و بدون سرپناه. بعد از مصاحبه با زن سنگاپوری‌الاصل ساکن که، در میدان الثوره (انقلاب) همراه با دوستش روی پتویی چرک‌مرده قهوه‌ای نشسته بود، یکی از اعضای را دیدم که در حال گپ‌و‌گفت با تعدادی از اعضای یک خانواده ساکن میدان بود. مردی جاافتاده با ریش آنکادر که موبایل در دست در حال ثبت اطلاعات آن خانواده بود و وقتی فهمید ایرانی هستیم توضیح داد کارش چیست و چه‌طور آواره‌ها را در مناطق مختلف جا می‌دهد. 📌دو سه روز بعد دوباره در حال متر کردن خیابان‌های بیروت و در محله فتح‌الله دیدمش. گفت را سازمان‌دهی کرده و آدرس کویتی‌ها را داد و پیشنهاد کرد بهشان سر بزنم و وضعیتشان را ببینم. باورم نمیشد که در مدت کمی سر و سامان پیدا کرده باشند. بالاخره یک عضو حزب‌الله هم می‌تواند مثل بعضی از مسئولین خودمان، گزارش غیرواقعی و برای بیلان‌کاری بدهد. همان‌روز سراغ میدان الثوره و سواحل اطراف رفتم و در کمال تعجب دیدم که از جمعیت قبلی آواره‌ها تعداد بسیار کمی باقی مانده و چهره شهر تغییر کرده است. ✅حزب‌الله در روزهایی که فرماندهان نظامی‌اش یک به یک می‌شدند و رهبر و جانشین رهبرش یک‌باره از دایره مدیریت خارج می‌شوند، توانست علاوه‌بر سازماندهی مجدد خود در میدان نبرد، تشکیلات و سیاست داخلی خود را سرپا نگه دارد. حزب در مقابل حوادثی این‌چنین سهمگین و آواره شدن یک میلیون نفر، نه‌تنها خودش را نباخت که سریعا با تقسیم مناطق و مشخص هریک از اعضاء برای رسیدگی به آن منطقه، توانست اسکان آواره‌ها را به سرانجام برساند. ✅برای این‌که بزرگی تعداد این افراد برایتان مشخص شود باید بدانید جمعیت کل لبنانی‌ها از شمال تا جنوب، از مرز تا خط مقدم مبارزه با رژیم، کمتر از ۶میلیون نفر است. حزب‌الله با پای کار آوردن تمام ظرفیت‌های خود یعنی مُجَمَع‌ها، مدارس و حتی استفاده از ظرفیت مجموعه‌های دیگری که با آنها اختلاف فکری دارد (مانند علوی‌ها و مدارس علامه فضل‌الله و...) توانست مدیریت قوی اجرایی خودش را به رخ بقیه گروه‌های لبنانی بکشاند. حزب حتی به اسکان هم محدود نشده و بارها شاهد بودم که اعضای کشاف‌المهدی (بخش خیریه و امور اجتماعی حزب‌الله) روزانه به کودکان حاضر در اردوگاه آوارگان سر می‌زنند، با آنها می‌کنند و با هدایای کوچکی مثل کیک یا شکلات باعث خوشحالی‌شان می‌شوند. ✅"منابع این کمک‌ها کجاست؟!" این سوالی است که از حاج ابوفاضل شومان پرسیدم: -کشورهای عربی، شیعیان ساکن کشورهای حاشیه و کمک‌های ایرانی‌ها. پیش خودم حساب و کتاب می‌کنم: "کمک‌ کشورهای به‌‌خاطر ارزش بالای پول ملی‌شان احتمالا باید بیشتر از کمک‌های ما باشد" ولی جوان حزب‌الله و مسئول یکی از مناطق تحت پوشش نظر دیگری دارد: "کمکهای ایرانی‌ها ما را زنده می‌کند و به کار ما می‌دهد. آن‌چه به شیعیان لبنان امیدوار می‌کند، کمک شما ایرانی‌هاست." محمدحسین عظیمی راوی اعزامی راوینا @ravina_ir به @ravayat_nameh