🔸 ادبِ ورود 🔸 🕌 یکی از آداب #زیارت این است که زیارت را ایستاده بخوانید. زیارت یعنی برای ديدن آن شخص بزرگ رفته‌اید. وقتی به دیدن کسی می‌روید که همان ابتدا نمی‌نشینید. لذا تا جایی که توان دارید، بایستید و زیارت بخوانید. 💢 البته گاهی اوقات به دلیل ضعف، مریضی و امثال آن انسان نمی‌تواند ایستاده زیارت بخواند و این اشکالی ندارد. ملاک این است انسان در حالتی باشد که سرحال‌تر است. 🔺حضرت امام (ره) در حدود پانزده سالی که در نجف، در تبعید به سر می بردند هر شب به حرم امیرالمومنین (علیه‌السلام) مشرف شده و زیارت جامعه را ایستاده می خواندند. 🔹اما در مورد دعا خواندن به عکس است. یعنی نشسته خواندن بهتر است. چون حالت‌ خضوع و خشوع در انسان ایجاد می‌شود. #نکته_های_ناب 🌿حاج‌آقا سید مجتبی موسوی درچه‌ای ═══✼🏴🏴🏴✼═══ @mousavidorcheh_ir

🔰 شغلِ خدایی 🔰 🔸هر انسانی در اين دنيا یک شغلی دارد. غالباً هم این شغل‌ها برای کسبِ درآمد و ثروت است. این شغل باید منجر به آن شود که انسان با خدا ارتباط برقرار کند. آن شغلی از همه شغل‌ها برتر است که انسان را بیشتر با خدا آشنا کند. 🔹یک کسی بقال است. یک کسی نجار است. یک کسی دانشگاهی است. یک کسی طلبه است. یک کسی مهندس است. یک کسی دکتر است. یک کسی کشاورز است. یک کسی پرستار است. هر کسی، یک شغلی دارد 🍃شغل باید موجب بیداری انسان بشود یعنی او را برای ارتباطِ با خدا #حرکت دهد. اگر حرکت را ایجاد کرد، این شغل مفید است و الا لغو و بی‌فایده خواهد بود. 💰اگر شخصی سالیانِ سال برای دیگری بصورت مجانی و رایگان کار کند و خود برای اداره زندگی‌اش گدایی کند، آیا دیگران نمی‌گویند او دیوانه است؟! در امورِ معنوی هم همین‌طور است. اگر کسی کار کند ولی درآمدِ معنوی نداشته باشد، یعنی ارتباط با خدا پیدا نکند، او هم دیوانه است بالاتر، این اوجِ جنون است! 🔺فرمودند : "العِقلُ ما عُبِدَ بِه الرَّحمنُ وَ اکتُسِبَ بِه الجَنان." عقل واقعی آن است که از طریق آن بهشت را بدست آورد. کسی که صد سال، دویست سال زندگی می‌کند ولی بهشت را به دست نمی‌آورد، دیوانه نیست؟! 💯در طول شبانه‌روز، #هدفِ انسان باید این باشد که کاری انجام دهد که با خدا ارتباط برقرار کند. همان کاری که تمامی انبیا و ائمه و مؤمنین انجام می‌دادند. #نکته_های_ناب 🌿 حاج‌آقا سید مجتبی موسوی درچه‌ای ☘☘☘☘☘ @mousavidorcheh_ir

🌙 ماه تمام شد، ما تمام نشویم 🌙 #پرسش_و_پاسخ ❓چرا برخی افراد چنین حالتی دارند که پس از اتمام ماه مبارک رمضان یا سپری شدن شب های قدر، احساس می‌کنند باری که بر شانه هایشان بوده، برداشته شده و خوشحال هستند؛ با وجود آنکه ائمه اطهار علیهم السّلام در ادعیه وداع ماه مبارک، از فراق این ماه ناراحت و غمگین اند؟! 🔰 اولین علت داشتن چنین احساسی، عدم استفاده یا استفاده ضعیف از این ماه با عظمت است. به دلیل اینکه #انس با ماه مبارک و آداب آن ایجاد نشده، لذا شرایط و اعمال آن برای برخی همراه با فشار است. 📌 اگر انسان با ماه مبارک مأنوس شده بود، لذت می بُرد. چون هنگامی که انسان می‌خواهد چیز لذیذی را از دست بدهد، ناراحت خواهد شد. 🔆 شخصی را فرض کنید که بر سفره ای با غذاهای متنوع وارد می‌شود. آیا امکان دارد ناراحت بشود که حال از کدام غذا بخورم؟! -نه؛ چرا سر سفره غذا این حالت را پیدا نمی‌کنیم؟ 🔺 شب های قدر و ماه مبارک رمضان، چنین حالتی دارند. 📝 علت دیگر آن است که ما گاهی #جاهلانه عمل می‌کنیم. یعنی عملی را که مطلوب نفس ما نیست یا فراتر از ظرفیت ماست، را با اجبار و فشار انجام می‌دهیم. لذا چنین احساسی در ما ایجاد می‌شود. #نکته_های_ناب 🔹حاج آقا سید مجتبی موسوی درچه ای 🍀🍀🍀🍀🍀 @mousavidorcheh_ir