WhatToRead
آراستن بیش از اندازۀ کلام، خالی از خطر نیست. این کار ممکن است به بهای غیرطبیعی شدن اثر تمام شود.⭕️🤫
نوشتۀ خوب معمولاً به قدری روان است که خواننده احساس نمیکند که نویسنده در نگارش آن زحمتی به خود داده باشد.
نویسنده باید به زبان و سبک زمان خود بنویسد. زبان عصر او زبانی است زنده و دائماً در حال تغییر. چنانچه بخواهد به زبان و سبک پیشینیان بنویسد، نوشتۀ خود را از قیافه طبیعی خارج میکند. نویسنده نباید در استعمال زبان توده مردم تردید کند و اصطلاحات عامیانه را فقط به این دلیل که ممکن است عمری کوتاه داشته و زودگذر باشند و پس از چندی از جریان زبان خارج شوند، به کار نبرد. اگر به روشنی و جنبش نوشتهاش کمک میکنند باید که آنها را به کار گیرد.🤌🏿
#اطلاعات_نویسندگی
@TheDivanOfLaiya
گفتگو یا دیالوگ🔖
گفتگو یکی از عناصر اصلی است که نویسنده می تواند آن شخصیت را به خواننده معرفی کند و یکی از مهم ترین رکن های شخصیت پردازی است.
📕ویژگی های یک گفتگوی مفید و کامل در داستان:
۱- در بردارنده اطلاعاتی باشد.
۲- بر پیشبرد داستان کمک کند.
۳- شخصیت در خلال آن معرفی میشود.
۴- نویسنده به طور غیر مستقیم اطلاعات مفیدی را به خواننده می رساند.
پس دیالوگ بنیادی ترین رکن در داستان است.
📮فرق دیالوگ و مکالمه:
یکی از وجه تمایز آثار فاخر و عامه پسند٬گفتگو است.
دیالوگ های بی اساس در داستان های فاخر وجود ندارد.
مکالمه مثلا به اینگونه است:
- سلام
- سلام
- خوبی
- مرسی تو خوبی؟
این مکالمه ها چه در داستان باشد چه نباشد کاری از پیش نمیبرد.
اما اگر داستان اینگونه شروع شود:
- تا به حال چیزی یا کسی را کشته ای؟
خب دیدید؟ دیالوگ مرموزیه و خواننده رو راغب میکنه که ادامه رو بخونه.
پس مکالمه بیکاربرد اونیه که اگه از داستان برداشته هم بشه مهم نیست.
از نوشتن گفتگوهای بیهوده خودداری کنید!
#چطور_بنویسیم
@TheDivanOfLaiya