WhatToRead
نوشتن (یعنی خود را نویسنده در نظر گرفتن) چیزی دارد که بر نحوهی فکرکردن و ناگزیر نحوهی بیانمان تأثیر میگذارد. نوشتن به نویسنده اجازه نشخوارکردن و خیالبافی میدهد و بخشهای بزرگتری از مغز را درگیر میکند. استفاده از قلم بهجای تایپ کامپیوتری هم بخشهای متفاوتی از مغز را فعال میکند. شاید ماجرا این است که وقتی مینویسیم، جریان فکر تغییر میکند و باعث آزادشدن جملاتی میشود که در کرانههاین آگاهیمان، پنهان بودهاند. انگار ریتمی در نوشتن هست که نتهای ناشنیده را به چنگ میآورد.🎻
#به_نویسنده
@TheDivanOfLaiya
WhatToRead
خواب و رویا 🌙
~ خواب و رویا، عنصر مهم و کلیدی داستانها خواب است که اغلب نقش پیشگویانه دارد. خواب نقش تعیینکنندهای در حل گره داستانی و آگاهییافتن قهرمان از امری دارد. از کارکردهای خواب در قصهها فضاسازی روایت، ابزار اثبات مدعا، شرح شیوههای طلسمگشایی، اعلام حادثه یا خبر مهم و هشدار به قهرمان است.
~اغلب، قدیسان یا شخصیتهای مثبت و محبوب به خواب قهرمان میآیند.
~ گاه نیز خواب و رویا، نقطه آغاز ماجراهای داستان است و پس از آن، کشمکشها و بحرانهای پیاپی به قهرمان داستان روی می آورد. در مواردی نیز خوابدیدن، آغاز ماجرای عاشقی است.
#چطور_بنویسیم
@TheDivanOfLaiya
هدایت شده از وَهداد | Vahdad
این اصل را یاد بگیرید
که به دیگران تکیه نکنید
و برای دلگرمی، تایید، ارزش
و اعتبار سراغ خدا بروید.
👤توصیۀ برتراند راسل برای بهتر نوشتن
~دستورهای سادهای هست که به نظر من میشود به نویسندگان نثر مرسل توصیه کرد.
اول؛ اگر کلمۀ کوتاهی افادۀ معنی کند، هرگز کلمۀ دراز به کار نبرید.
دوم؛ اگر بخواهید جملهای بنویسید که در ضمن آن ناچارید چندین معترضه بیاورید، چند تا از این معترضهها را در جملۀ دیگری بیاورید.
سوم؛ نگذارید که آغاز جمله در خواننده انتظاری پدید آورد که در پایان جمله خلاف آن ظاهر شود.
❓️مثلاً این جمله را در نظر بگیرید که ممکن است در نوشتهای در باب جامعهشناسی بیاید:
«افراد انسانی از رفتار ناپسند کاملاً برکنار هستند، منتها در صورتی که شرایط لازم معینی، که جز در نسبت کمی از موارد واقعی فراهم نمیشود، بر اثر حصول توافق دشواری بین اوضاع مساعد، خواه فطری و خواه محیطی، اتفاقا منجر به تولید فردی شود که در او بسیاری از خصائص به نحوی که از لحاظ اجتماعی مفید است از حد عادی منحرف شده باشد.»
~حالا بگذارید ببینیم این جمله را میتوان به زبان آدمیزاد ترجمه کرد یا نه. من این را پیشنهاد میکنم:
«همۀ آدمها، یا تقریباً همۀ آدمها، رذلاند. آنهایی که رذل نیستند، هم از حیث نسبت و هم از حیث تربیت بخت بلندی داشتهاند.»
👍🏻این جمله هم کوتاهتر است و هم فهمیدنش آسانتر، و درست همان مطلب جملۀ قبلی را هم بیان میکند. ولی متأسفانه باید بگویم که اگر استادی به جای جملۀ اول جملۀ دوم را به کار ببرد، از دانشگاه بیرونش میکنند.
#به_نویسنده
#چطور_بنویسیم
@TheDivanOfLaiya
WhatToRead
برای آن که «خوب» بنویسی،
خوب بخوان. دو جور چیز بخوان:
یکی آن که اندیشهات را تقویت میکند،
و دیگر آن که احساس را تلطیف.
♠️بر آن که اندیشهات را تقویت میکند،
اندیشه کن؛ به سادگی نپذیر. به جنگ نوشته برو.
بارها و بارها بخوان و به آن فکر کن.
آن را ببر توی زندگی؛
ببین جواب درستی میدهد؟
که اگر داد، جزو قبولداشتهایت کن.
جزو وجودت؛ امر رفتاریات.
♥️و آن را که احساست را تلطیف میکند،
که در تو شهامت و صراحت و امید و پایداری
میآفریند،
بیش از یک بار بخوان؛
حفظ کن و از حفظ بگو
ببین چهقدر زیباست.
#به_نویسنده
@TheDivanOfLaiya