~ نمود رنج در نوشتن وقتی است که نویسنده میکوشد کارش را کنترل کند. این جریان مربوط به همان میل دستیابی به نتیجه است. اگر از ابتدا بدانید کجا میروید پس سفرتان اجباری، بیفایده و قابل پیشبینی و مستقیم است. 📉
~ اصلا نیازی نیست این همه چیز بدانید. لازم نیست رئیس همهچیز باشید؛ همانطور که لازم نیست تمام دنیا روی دوش شما باشد. چند ثانیه آن را زمین بگذارید. دنیا همچنان به چرخشش ادامه میدهد.
~ داستانتان را با دقت بررسی کنید. بعد از اینکه داستان جهت و صدای خودش را پیدا کرد، تنش بیشتری وارد آن کنید ولی تا زمانی که مواد لازم برای این کار ندارید دست به چنین حرکتی نزنید. تلاش برای کنترل اثر راه مستقیمی است که ختم به رنج میشود.
-لرن هرینگ✒️
#به_نویسنده
@TheDivanOfLaiya
«نوشتن یک هدیه است»
این جملهای است که من از یک کتاب برداشتم و به شعار زندگیام تبدیل شده. من معتقدم نویسندگی خلاق، منبع کشف و شهود است.
برخی فقط به نتیجه نوشتن توجه میکنند، کسانی که به نتیجه توجه میکنند معمولاً با سؤالات نظیر اینکه چه چیزی بنویسم که مخاطب بپسندد؟ آیا ناشر کتابم را چاپ میکند؟ چه تعداد از مخاطبان کتابم را تهیه میکنند و...؟ خلاقیت خود را کور میکنند.
اما کسی که به فرآیند نوشتن توجه کند، از ناخودآگاهش مینویسد، به صدای درونش اهمیت میدهد و خودش را قضاوت نمیکند و همین کار باعث شکوفایی خلاقیتش میشود. البته باید هر دو رویکرد را با هم درنظر داشت. یعنی در کنار اینکه خودجوش مینویسیم، به نتیجه هم بیتوجه نباشیم.
-بئاته شفر
#به_نویسنده
🏠‧₊˚@WriteClub
WhatToRead
مشقت نوشتن 💢
وولفگات میگوید: «وقتی که مینویسم، احساس میکنم یک مرد بیدستوپا با مدادشمعی در دهانم هستم.»
باید شروع به کار کرد و خطخطی کرد و مرتکب اشتباه شد. وسواس شکل خشن و ظالمانهی ایدهآلیستی است در حالیکه نامرتببودن دوست حقیقی یک هنرمند است.
#به_نویسنده
🏠‧₊˚@WriteClub