WhatToRead توصیفات ریز باعث می‌شود خواننده خود را در داستان احساس کند. توصیف خوب، مهارتی آموختنی است و زیاد خواندن و زیاد نوشتن، یکی از دلایل اصلی موفقیت است. تنها سؤال این نیست که چطور، بلکه تا چه حد باید این کار را انجام دهید؟ مطالعه و تعداد نوشته‌هایتان به این دو سؤال پاسخ می‌دهد. یادگیری فقط با انجام‌دادن کار امکان‌پذیر است.🍃 #به_نویسنده 🏠‧₊˚@WriteClub

🦭توصیه‌ی نویسندگی برای کم کردن فاصله‌ی بین خواننده و شخصیت اصلی: ~ از ضمیر شخصیت اصلی زیاد استفاده نکنید. یعنی می‌تونید به‌جای «او به پنجره نگریست»، پنجره رو توصیف کنید. تلویحاً می‌فهمیم شخصیت اصلی پنجره رو دیده. می‌تونید به‌جای «آسمان را تماشا کردم و پرواز پرنده‌ها را دیدم»، بنویسید «در پهنه‌ی آسمان، پرنده‌ها دسته‌دسته پرواز می‌کردند». [این‌جور خواننده می‌تونه بخشی از محیط باشه، به جای این‌که مشاهده‌گرِ مشاهده‌گر باشه.] نکته❗️ دقت کنید که درست نیست همه‌جا این کار رو انجام داد. هرجا حس درستی می‌داد، جمله‌هاتون رو ویرایش کنید. #چطور_بنویسیم 🏠‧₊˚@WriteClub

𝖶𝗁𝗂𝖼𝗁𝖮𝗇𝖾?⭐️☘️

WhatToRead نویسندگان مبتدی از احساسات آغاز می‌کنند و در پی آن واقع‌گرایی را از یاد می‌برند. نخست‌ طرح واقع‌بینانه‌ای بریز، قرص و ‌محکم. بعد روی کاناپه لم بده، تخیل کن و تا آنجا که می‌توانی فکرت را بپروران، احیایش کن، جان هنری به آن ببخش، به آن فرم بده تا بی‌هویت و بی‌چهارچوب نماند. #به_نویسنده 🏠‧₊˚@WriteClub

🌸♥️چطور شخصیت اصلی لال رو بنویسیم؟ اگه می‌خواید شخصیت اصلی لال باشه، عالیه! داستان‌های زیادی نیستن که همچین چیزی رو نشون بدن. در چنین داستانی باید بذارید خواننده خوب بدونه افکار و احساسات شخصیت چی هستن. ~نه فقط درباره شرایطش - لال بودن - بلکه درباره همه‌چیز. نذارید تنها ویژگی شخصیت لال بودنش باشه! اون انسان منحصر به فردیه که غذاهای خاصی رو دوست داره، از آدم‌های ویژه‌ای خوشش میاد، هدف‌های خودش رو دنبال می‌کنه. ~مهمه که شخصیت و اخلاق پرجنب‌وجوش و زنده‌ی اون رو نشون بدید، حتی اگه خیلی حرف نمی‌زنه. ~در زاویه‌دید اول‌شخص یا دانای کل آسون‌تره، اما مجبور نیستید که حتماً درون شخصیت باشید تا نشون بدید چه بینشی به چیزها و دنیا داره. می‌تونید از شیوه‌های ارتباطی‌ای که در پست‌های قبلی توضیحشون بود استفاده کنید. ~همچنین اون می‌تونه گاهی به لال بودنش فکر کنه. این می‌تونه تاثیر روانی جدی‌ای روش داشته باشه و ممکنه خیلی باهاش کشمکش داشته باشه. [ ⏰️ ارتباط به روش‌هایی غیر از صحبت کردن نه تنها برای خود شخصیت لال بلکه برای همه کسانی که باهاشون در ارتباطه می‌تونه خسته‌کننده و کُند باشه. ممکنه شخصیت لال حس کنه حرفی که می‌خواد بزنه ارزش اینو نداره که سعی کنه به دیگران برسوندش، مخصوصاً اگر حرفی پیش‌پاافتاده یا جوک باشه. ممکنه حس کنه از دیگران رونده شده و تنهاست. بنابراین تقریباً همیشه ایده‌ی خوبیه که حداقل یک شخصیت توی داستان صبور باشه و به شخصیت اصلی لال گوش بده.] نکته❗️ در غیر این صورت، شخصیت لال تنها ابزاری برای تاسف خوردن خواننده خواهد شد. #چطور_بنویسیم 🏠‧₊˚@WriteClub

🌚باید این‌جور مسائل را درباره‌ی شخصیت داستانتان بدانید: ~بدانید که چه چیز او را عصبانی و چقدر عصبانی می‌کند؟ چه چیزی او را مایوس یا دلخور می‌کند؟ چه چیزی او را چنان خشمگین می‌کند که فوری از کوره در می‌رود؟ این کار گامی در جهت شناختن شخصیت داستانتان از درون است. اما باید شخصیت بیرونی داستانتان را نیز بشناسید؛👣 ~مثلا باید بدانید وقتی عصبانی می‌شود، از نظر جسمانی و زبانی، چگونه عصبانیتش را نشان می‌دهد. برخی از ما در این‌جور مواقع به گونه‌ای غیرعادی ساکت می‌شویم. بعضی‌ها نیز عصبانیت خود را سر هر کسی که دم دستشان باشد خالی می‌کنند. #شخصیت_پردازی 🏠‧₊˚@WriteClub