پروانه های مبحوسِ در دالانِ خاکستر که چشمهایشان سویِ اُمید را نمیپذیرد همچنان غرق در سیاهی بالهایشان به زنجیر درآویخته و وجودشان محوِ در حسرت و افسوس میمیرد. گاهی به اُمید میاندیشند و اما اُمید سیاه تر از همیشه در پندار آنها جوانه میزند. اُمیدی خَموش در محرابِ آرزو.
چه کسی میداند؟ آنها که در فَرشی از گُلهای رنگین شناور بودند و هر لحظه با پِلك رویِ هم نَهادن نَفسی میزیستند، هَمینان بودند! آری، پروانه هایِ محبوس در دالانِ خاکستر روزی پیله را شکُفتند و روزی فرورفتند.
نویسنده؛ پارادوکس🎭
#باشگاه_نویسندگی
🏠‧₊˚@WriteClub
'چند نکته برای به روی کاغذ آوردن کلمات✨️'
🎻 سهمیه روزانهای را
مشخصی کنید که بتوان آن را مدیریت کرد.
شروع هدفگذاری خوب میتواند حدود سیصد کلمه باشد، ولی به خاطر داشته باشید همچنان که به فرایند نوشتن خو میگیرید این تعداد را افزایش دهید. ثبت روزانهای از خروجی کار خود داشته باشید. آن را روی یخچالتان بچسبانید یا روی در؛ به هر حال جایی ویژه در زندگیتان به آن بدهید.
👜 پانزده دقیقه زمان برای تمرکز کردن کنار بگذارید.
هدفتان رساندن این زمان به یک ساعت یا در صورت امکان بیشتر باشد.
⚰️ جلسه نوشتن خود را با سر زدن به ایمیل یا هر چیزی دیگری غیر از نوشتن شروع نکنید.
🧸 هر چیزی که امکان دارد حواستان را پرت کند خاموش کنید؛ آهنگ رادیو یا تلویزیون.
برخی میتوانند حتی با اینها هم بنویسند، ولی چند روز بدون آنها هم امتحان کنید، شاید عملکردتان بهتر بود.
⌛️ وقتی گیر کردید، از نوشتن آزاد استفاده کنید.
مثل اینکه روی کاغذ با خودتان حرف میزنید؛ مثلاً: میخواهم بفهمم در این صحنه مشکل دو شخصیت با هم چیست. در این فکر بودم...
-اِمی دیردون🖋
#به_نویسنده
#چطور_بنویسیم
🏠‧₊˚@WriteClub
هدایت شده از زیزیگولو؛
.
به قول ان شرلی چه خوب که داره
فردا میشه روزی که هیچ اشتباهی
توش انجام ندادم :) 🌻🍃
.