WhereToRead سبک نگارش چیست؟🤔💬 سبک‌های نگارش درواقع همان فرم یا گونۀ اثری هستند که درحال خلق آن هستیم. واضح است که اگر درحال نوشتن یک کتاب آشپزی هستید، سبک نگارش شما با زمانی که می‌خواهید یک رمان عاشقانۀ پرتب‌وتاب بنویسید، کاملا متفاوت خواهد بود. هرکدام از سبک‌های نگارش، در خدمت هدفی متفاوت هستند و به همین‌خاطر، ویژگی‌های متمایزی را همراه با خود به اثر شما اضافه می‌کنند. اما حالا که می‌دانیم سبک نگارش چیست، بهتر است با چهار نوع اصلی آن آشنا شویم. سبک‌هایی که به شکلی فراگیر و پیوسته توسط نویسندگان و اهالی ادبیات، مورد بحث قرار می‌گیرند: "سبک توضیحی"، "سبک توصیفی"، "سبک روایی" و "سبک ایجاب". 📑 سبک توضیحی این سبک همان‌طورکه از نامش مشخص است، با هدف توضیح یا تفسیر موضوع موردنظر به‌کار گرفته می‌شود.بیشتر آثاری که در این دسته‌بندی جای می‌گیرند، سوژه را با جزئیات زیاد توضیح می‌دهند و یا اطلاعات و دستورالعمل‌هایی را در مورد موضوعی مشخص به مخاطبین ارائه می‌کنند. با اینکه گونه‌های مختلفی از آثار نوشتاری وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در دسته‌بندی "سبک توضیحی" قرار داد، در اغلب موارد می‌توان با مطرح کردن چند سؤال، سبک آن‌ها را مشخص کرد: آیا اثر قصد دارد چیزی را با جزئیات زیاد توضیح دهد؟ آیا اطلاعاتی را در اختیار ما می‌گذارد؟ آیا اثر به سؤالاتی از قبیل "کدام، چرا و چگونه" پاسخ می‌دهد؟ روزنامه‌ای اقتصادی نمونه‌ای از نگارش "سبک توضیحی" است که در آن، ‌اطلاعات، حقایق و بینش‌هایی دربارۀ موضوعی مشخص (در این مورر اقتصاد و تجارت) در اختیار مخاطبین قرار می‌گیرد. 🎲 سبک توصیفی "سبک توصیفی" معمولا پرداختی عمیق‌تر از "سبک توضیحی" به موضوع دارد. درحالی‌که نگارش توضیحی ممکن است دربردارندۀ برخی جزئیات و اطلاعات وصفی باشد، نگارش توصیفی از بسیاری از عناصر نگارش و آرایه‌های ادبی از جمله استعاره و تشبیه استفاده می‌کند. هدف نگارش توصیفی، وارد کردن مخاطبین به دنیای اثر است، به شکلی که انگار آن‌ها مستقیماً درحال تجربۀ رویدادها هستند. اغلب آثار داستانی در دسته‌بندی "سبک توصیفی" جای می‌گیرند و همین‌طور برخی آثار غیرداستانی از جمله شرح‌ حال‌ها. اگر درحال خلق داستان هستید، هرچه توصیفات بیشتری را با واژه‌هایتان ارائه کنید‌، مخاطبین بیشتر می‌توانند با داستان شما ارتباط برقرار کنند. علاوه‌بر این، نویسندگان از کاراکترهای داستان‌‌هایشان سوال‌هایی بپرسند تا به درک بهتری از جزئیات آن شخصیت‌ها برسند. برخی از آثاری که از "سبک توصیفی" استفاده می‌کنند، عبارت‌اند از: شعر و ترانه، سفرنامه‌ها، ژورنال‌های شخصی، و برخی داستان‌ها. "بهار من تنها همین است/تک نهال بامبو/و یک شاخۀ بید" هایکو اثر «کوبایاشی ایسا» البته آثاری که فقط "سبک توصیفی" را به‌کار می‌برند، معمولاً چندان طولانی نیستند. درواقع به هیچ‌وجه شایع نیست که صددرصدِ یک رمان به شکل توصیفی نوشته شود و سبک نگارش بعدی ما، یعنی "سبک روایی " در آن به‌کار نرود. #چطور_بنویسیم #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

👤💢موقع ایجاد تنش باید مواظب باشید که مبادا شخصیت‌ها رفتارشان در برابر هم اغراق‌آمیز باشد. آن هم فقط به این دلیل که شما می‌دانید صحنه‌ی داستانتان به تنش احتیاج دارد. بیشتر اوقات درگیری بین دو نفر با حرف شروع می‌شود و آن‌قدر هر فرد با حرف با ذهن طرف مقابل بازی می‌کند و او را آزار می‌دهد که در نهایت درگیری شدت می‌گیرد و کار به حمله‌ی جسمانی می‌کشد. #چطور_بنویسیم 🏠‧₊˚@WriteClub

‹ ۱ › تنش عاشقانه رو به تصویر بکشید.❤️💢 کتابی که شخصیت‌هاش به‌طور ساده و سطحی به هم جذب می‌شن، کلیشه‌ایه. طرفداران سرسخت ژانر عاشقانه می‌تونن تا حدی پیش‌بینی‌پذیر بودن کتاب‌تون رو بپذیرن، اما اگه می‌خواید مخاطبان زیادی داشته باشید تنش عاشقانه رو به تصویر بکشید. 👣حالا تنش عاشقانه چیه؟ یعنی کاری کنید که قبل از اینکه عاشقان به هم بپیوندند، تعلیق وجود داشته باشه. ~ برای مثال، در کتاب «غرور و تعصب» اثر جین آستین، الیزابت بنت و آقای دارسی مثال خوبی‌اند: 'در اولین دیدار این دو شخصیت، الیزابت به شارلوت می‌گه: «خانم، گمونم می‌تونم بهتون قول بدم هیچ‌وقت با این آقا نرقصم.» البته این حس دوطرفه‌ست، چون آقای دارسی هم همین نظر رو به الیزابت داره. 'خواننده با خوندنش فرض می‌کنه که ممکنه این دو شخصیت با هم برقصن و تنش عاشقانه قراره پیش بیاد. خواننده از همون‌جا از خودش می‌پرسه که آشناییِ الیزابت و دارسی چطور پیش خواهد رفت؟ ~ برنامه‌های تلویزیونی طنز عاشقانه مثل «دختر جدید» یا «پروژه‌ی میندی»، تنش عاشقانه رو این‌جور می‌سازن که شخصیت‌ها عشق زودگذری داشته باشن که عواقب خاصی نداره و در عین حال به معشوق اصلی نزدیک‌تر می‌شن. ' گاهی به وضوح معلومه که به هم علاقه دارن، اما شخصیت‌ها مدام بگومگو می‌کنن و رابطه‌شون هی بین دو قطب نفرت و عشق جابه‌جا می‌شه. ' این‌جوری تضادی بین نزدیکی‌های زودگذر و علاقه‌ی خالصانه به وجود میاد که باعث افزایش تنش عاشقانه و هدایت شدن شخصیت‌ها به سمت عشقی عمیق می‌شه. 🕳 در داستان‌های مهیج و جنایی، سوال‌های «چه کسی؟» و «چرا؟» معمولا نیروی محرکه‌ی داستان‌اند. اگه می‌خواید یاد بگیرید چطور رمان عاشقانه بنویسید، باید اهمیت سوال «چه وقت؟» رو بیاموزید. ~ تنش عاشقانه از این سوال به وجود میاد: «چه موقع شخصیت‌هایی که شیمیِ عاشقانه بینشونه و به هم علاقه‌مندن، به همدیگه می‌رسن؟» #چطور_بنویسیم #مقاله‌ی‌داستان‌عاشقانه 🏠‧₊˚@WriteClub

🌙✨ 𝐅𝐥𝐲 𝐦𝐞 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐦𝐨𝐨𝐧 𝐋𝐞𝐭 𝐦𝐞 𝐩𝐥𝐚𝐲 𝐚𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐬. •──✧──·𖥸·──✦──• #شب‌هنر #باشگاه‌نویسندگی 🖋 آماده شدن نویسنده‌ها برای شب هنر •──✧──·𖥸·──✦──• 【 @ShahKarArtsAcademy 】

WhatToRead 🏃🏻 تندنویسی، بهترین شیوه‌ کار برای مخالفان پیش‌طرح‌نویسی است. نویسنده‌ها عاشق این هستند که کلمات جادویی حاصل از جریان سیال ذهن‌شان از میان پرواز سرانگشتانشان بجوشند و روی کاغذ جاری شوند. 🤸🏻 شاید شما بخواهید همان سرصبحی اولین چیزهایی که به ذهنتان می‌آید بنویسید تا به قول دوروتیا برند از مزایای چیزی که او به آن «اوج ناخودآگاه» می‌گوید بهره‌مند شوید. 🧑🏻‍🦽 به نظر او اولین تصاویری که بلافاصله بعد از بیرون‌آمدن از خواب در ذهن شما ظاهر می‌شوند و از ناخودآگاه شما پا به حالت خوداگاه شما می‌گذارند همچون جواهرند. 🏌🏻بنابراین هر تعداد صفحه‌ای را که در هرروز برای خود مشخص کرده‌اید بنویسید و اگر کارتان خوب پیش می‌رود باز هم با قاطعیت ادامه بدهید و بیشتر بنویسید. بگذارید شخصیت‌هایتان داستان را بگویند.  🧍🏻آیا می‌شود همین‌طور پیشرفت و کل رمان را تمام کرد؟ مسلم است که می‌شود. اما بعد از نوشتن آن حتما بارها دربارهٔ اجزا آن فکر و رمان‌تان را بازنویسی کنید. #به_نویسنده 🏠‧₊˚@WriteClub

WhatToRead ادامه‌ی آشنایی با سبک‌های نگارش🤓💬 🗣سبک روایی "نگارش روایی"، بسیار پیچیده‌تر از "نگارش توصیفی" است. درحالی‌که اثری نوشته شده به "سبک توصیفی"، مثلا یک شعر، ممکن است صحنه یا حتی رویداد و افرادی را توصیف کند، معمولا به سطحی عمیق‌تر نمی‌رود، پرداختی به افکار درونی شخصیت‌ها نمی‌کند و خبری از داستان کامل با آغاز، میانه و انتهای مشخص به همراه دیالوگ در آن نیست. تقریبا تمام رمان‌های داستانی در این طبقه‌بندی قرار می‌گیرند، و همین‌طور شعرهای حماسی و افسانه‌های به‌نسبت طولانی. در نگارش روایی، داستانی برای روایت وجود دارد: یک پیرنگ مشخص که با محیط، شخصیت‌ها، دیالوگ، کشمکش و پایان‌بندی کامل می‌شود. یک اثر روایی معمولا خط زمانی یا ترتیبی مشخص از رویدادها را در خود دارد که در طول روایت داستان، کشمکش‌ها و در نهایت پایان‌بندی را رقم می‌زند. برخی از آثاری که از "سبک روایی" استفاده می‌کند عبارت‌اند از: رمان‌های داستانی، زندگی‌نامه‌ها، فیلمنامه‌ها، شعرهای حماسی، اسطوره‌ها و افسانه‌ها. تشخیص آثار روایی معمولا کار چندان سختی نیست. اگرچه گاهی اوقات می‌توان آن‌ها را با آثار نوشته شده به "سبک توصیفی" اشتباه گرفت. تفاوت اصلی در تشخیص این دو سبک از یکدیگر، وجود یا عدم وجود خط داستانی یا پیرنگی بسط داده شده است. اگر چنین خط داستانی یا پیرنگی وجود دارد، به احتمال قریب به یقین درحال مطالعۀ اثری به "سبک روایی" هستید. 👤سبک ایجابی "سبک ایجابی" گونه‌ای از نگارش است که هدفش، تاثیرگذاری بر مخاطبین در باور به چیزی یا انجام کاری است. همان‌طورکه از واژۀ "ایجابی" مشخص است، مقصود از به‌کار گرفتن این سبک، مجاب کردن مخاطبین به پذیرش نظرات خود و سازگارکردن افکار آن‌ها با اهداف نویسنده است. به ‌این‌ خاطر که این سبک به منظور قانع کردن مخاطبین مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولل به تحقیقات مستند و تحلیل‌های مبتنی بر منطق نیاز دارد و علاوه‌بر آن، نویسنده باید برای برقراری ارتباطی عاطفی با مخاطبین موردنظر تلاش کند. یکی از آثار کلاسیکی که می‌توان از آن به‌عنوان نمونه‌ای خوز از نگارش به "سبک ایجابی" نام برد، کتاب "عقل سلیم" اثر توماس پین است. ازجمله آثاری که سبک ایجابی را به‌کار می‌گیرند، عبارتند از سرمقاله‌ها در روزنامه‌ها و مجلات، مقاله‌های مربوط بع باوری مشخص، نامه‌های نوشته شده برای درخواست چیزی یا شکایت از موضوعی، تبلیغات، اظهارنامه‌های تجاری و متن‌ سخنرانی‌های سیاسی. تشخیص این‌گونه از آثار کار راحتی است: هر زمان که نویسنده قصد مجاب کردن مخاطبین را داشته باشد اثرش در طبقه‌بندی "سبک ایجابی" جای می‌گیرد. #چطور_بنویسیم #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

چه تركيب قشنگيست شه و شه زادہ و شش ماهه و شش گوشه 'السلام علیک یااباعبدالله الحسین' فرارسیدن ماه محرم بر شـما نویسندگان عزیز تسلیت باد🏴♥️ #محرم #امام_حسین 🏠‧₊˚@WriteClub

‹ ۲ › نشون بدید چطور زوجِ عاشق با هم سازگارند، در عین حال به‌هم نمیان❗️ این گفته که «متضادها به هم جذب می‌شوند» در تمام سناریوها درست نیست. گاهی علایق، خلق‌وخو، حس شوخ‌طبعی و جهان‌بینی زوج داستان تقریبا همسانه. در عین حال اختلاف و درگیری‌ای وجود داره که تنش و تعلیق به وجود میاره و داستان رو جلو می‌بره. 🧨 اگر شخصیت‌های اصلی رمان عاشقانه‌تون مدام و مبالغه‌آمیز عشق و عاشقی کنند، باورپذیر نیست. چون موانعی سر راه عشق هستن و ناسازگاری‌هایی در بیشتر روایبط وجود داره که طرفین باید روشون کار بشه. وقتی دارید شخصیت‌ها رو می‌سازید درباره جور بودن و نبودن شخصیت‌ها فکر کنید. 🧧 اهداف نهایی اونا می‌تونه: ' مشابه باشه؛ هردو از سفر و ماجراجویی خوششون بیاد. ' متفاوت باشه؛ یکی تشنه مقام و موفقیت باشد، اون یکی فقط حامی باشه. ' اگر هر دو شخصیت جاه‌طلب باشند، می‌تونه باعث کشمکش بین‌شون بشه. 🥊 چه اهداف اصلی شخصیت‌هاتون جور باشند یا نباشند، مطمئن بشید که در داستان مواقعی هست که چیزهای متفاوت و متضادی رو بخوان. این‌طور تنش و اختلافی به وجود میاد که منجر به تعلیق می‌شه. اگه کشمکش توی داستان‌تون نباشه، فقط «آدم‌های شاد توی دنیای شاد» ساختید که داستان رو سطحی و پیش‌بینی‌پذیر می‌کنه. #چطور_بنویسیم #مقاله‌ی‌داستان‌عاشقانه 🏠‧₊˚@WriteClub

☕️📔اهمیت نظم نوشتاری در زندگی یک نویسنده! 《از نظر مبینا ایمانی》 ~ نظم نوشتاری چیست؟ ~ چگونه نظم نوشتاری ایجاد کنیم؟ ~ چند شکل نظم نوشتاری داریم؟ #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

انواع زاویه‌دید در داستان👀💢 ‹ ۱ › راویِ اول شخص

 استفاده از «من» راوی. این روش راوی رو به یک زاویه‌دید ذهنی مشخص محدود می‌کنه.

خواننده فقط چیزی رو می‌فهمه که راوی می‌دونه. ساده و صریحه. ` باید بیشتر از اینکه صدای شما باشه، صدای شخصیتتون باشه. 🏷 انواع راوی‌های اول شخص - اعتراف‌گونه: انگار در حال نوشتن خاطراته. - مکالمه‌وار: انگار داستان برای شخص دیگه‌ای روایت می‌شه. - راوی غیر قابل اعتماد: راوی مشکل روانی داشته باشه یا چیزی رو پنهان کنه و... - گذشته‌نگر: راوی سالخورده‌ای داستان گذشته رو تعریف کنه. #چطور_بنویسیم #زاویه_دید 🏠‧₊˚@WriteClub

مزایای دید اول شخص❓️ ~ دلیل محبوبیت این زاویه‌دید لحن اعتراف‌طورشه. آلیس میلر می‌گه: «اول‌شخص اغواگر است. شاید با زمزمه‌ای شروع شود: بیا نزدیک‌تر، من در وجود تو هستم.» ~ به دلیل صمیمیت «منِ راوی» خواننده حس می‌کنه یک دوست صمیمی می‌خواد تجربیات جالب شخصیش رو در میون بذاره، انگار دارید دفتر خاطرات یه نفر دیگه رو می‌خونید. ~ خواننده اتفاقات رو با تاثیر بیشتری حس می‌کنه، احساسات این راوی هم راحت‌تر افشا می‌شه. مضرات دید اول شخص❗️ هر چیز خوبی، بدی‌های خودش رو هم داره. ~ بعضی نویسندگان از نزدیکی راوی با خواننده سوءاستفاده می‌کنن. اونا نمی‌دونن شخصیتشون باید کی ساکت بشه. ~ این‌جور مواقع هر فکر، اظهار نظر، عقیده، جفنگیات و هر چیزی رو که می‌شه به زور در داستان جا داد، می‌نویسن. ~ درست مثل موقعی که یه مهمون به مدتی طولانی خونه‌ی میزبان بمونه و با اینکه کاسه صبر میزبان لبریز شده بشینه، تخمه بشکنه و چیزهایی رو بگه که فقط به نظر خودش جالبه. #چطور_بنویسیم #زاویه_دید 🏠‧₊˚@WriteClub