👍🏿اگه از شخصیت‌ها عصبانی هستی، داستان خوب پیش میره. 👎🏿اگه از نویسنده عصبانی هستی، داستان داره خراب میشه. البته فرض اینه که مخاطب می‌تونه این دوتا رو از هم تشخیص بده! مثال: ✔️شخصیت کاری انجام می‌ده که تایید نمی‌کنی و دوست نداری. اما اون آدمیه که بهش میاد همچین کاری بکنه. از شخصیت عصبانی می‌شی. ❌️شخصیت کاری انجام می‌ده که تایید نمی‌کنی و دوست نداری. با توجه به شناختی که ازش داری، می‌دونی آدمی نیست که همچین کاری بکنه و این باورناپذیره. از نویسنده عصبانی می‌شی. #چطور_بنویسیم 🏠‧₊˚@WriteClub

🔖انتخاب بهترین واژه! , برای هر مفهومی ده‌ها کلمه وجود دارد؛ نباید به نخستین واژه‌ای که به ذهنمان خطور می‌کند اکتفا کنیم. , تنها یک کلمه، یک صفت، و یک فعل وجود دارد که می‌تواند منظور و مقصود نویسنده را پوشش دهد. , نویسنده باید در ذهن خود جست‌وجو کند و آن یک کلمه را بیابد و به کار برد. , گاهی نویسنده باید واژه مناسب را برای ادای مقصود خود بسازد و اختراع کند. #چطور_بنویسیم 🏠‧₊˚@WriteClub

'شش نکته برای نوشتن صحنه‌ی مبارزه' WhereToRead 1️⃣خلاق باشید، نذارید شخصیت‌ها فقط مشت بزنن. ⛔️| شخصیت‌هایی که کتک کاری می‌کنن می‌تونن جالب باشن، اما در حد چند لحظه. ❗️| اگه محیط‌شون رو مسلح کنن، به روش‌های خاص و هوشمندانه از قدرت‌شون استفاده کنن و نقشه‌هایی بکشن که از قدرت حریف علیه‌اش استفاده کنن، این خیلی جالب‌تره. 📕| وقتی صحنه‌ی دعوا رو می‌نویسید، توصیه می‌کنم روی حمله‌ها کمی فکر کنید. بذارید مبارزها از قدرت‌هاشون در روش‌های غیرعادی، هوشمندانه و خلاقانه استفاده کنن؛ به‌جای این‌که صرفا همدیگه رو بزنن یا شلیک کنن. 2⃣ شخصیتِ مبارزها رو نشون بدید. 💧| اگه کسی سختگیر، عمل‌گرا و منظمه، بذارید این رو توی طرز جنگیدنش نشون بده. حرکت‌های موثر، حمله‌های دقیق، و ترفندهای «کثیف» اما عمل‌گرایانه. 🐳| اگه مبارز پرشور و دوآتشه‌ست، می‌تونید بذارید وحشیانه سمت حریفش یورش ببره، حرکت‌های عظیم و تهاجمی انجام بده، و حریفش رو با ضربات پیاپی و دیوانه‌وارش سراسیمه کنه. 🧊| یا می‌تونید لایه‌های عمیق‌تر شخصیتی‌شون رو نشون بدید. مثلا کرکتر آروم و واقع بین خوی وحشیش رو نشون بده یا کرکتر پرشور و دوآتشه‌مون موقع مبارزه‌ش حسابی خونسرد و متمرکز بشه. ادامه‌دارد... #چطور_بنویسیم #خلق‌صحنه‌ی‌مبارزه 🏠‧₊˚@WriteClub

اِمی‌ تَن(نویسنده)؛نویسندگی خلاقانه🎋👩🏻‍💻 توی گفتارتون‌ باید احساسات باشه. حالا این احساسات می‌تونه به خاطر لحظه‌هایی باشه که آسیب دیدین‌ یا شاد بودین. باید شروع کنید به سوال کردن از خودتون‌. از اعتقادات و آگاهی‌هاتون شروع به نوشتن کنید و اینجوری یه نوشتار پربار دارید. اون‌ سوال‌ها می‌تونن این‌طور باشن -> به محض اینکه تشخیص بدین چه چیزی مربوط به گذشته‌ی شماست و چه چیزی رو باید از خودتون‌ بپرسید باید شروع کنید. مثل اینکه در چه وضعیت دشوار‌ اخلاقی‌ای قرار دارید؟ یا نحوه‌ی قضاوت‌ شما بر اساس رفتارهای غیر اخلاقی مردم و یا حتی نوع تصمیم‌گیری‌های خودتون! اینها چیزایی هست که باید وارد داستان بشه.🖼 هیچکس جز خودتون نمی‌تونه این‌ مسئله‌هارو بهتون بگه. چون شما با خودتون ارتباط برقرار می‌کنید و این سوالات توسط خودتون پرسیده و پاسخ داده می‌شه. قبل از پرسیدن، نمی‌دونید حقیقت چیه و وقتی وارد داستان می‌شید و از خودتون سوال می‌کنید و می‌فهمید حقیقت چیست و این لحظه‌ست که می‌گید "این‌ حقیقته!".✨️ [و این حقیقت رو وارد داستان‌تون می‌کنید.] #چطور_بنویسیم #مسترکلاس‌امی‌تن 🏠‧₊˚@WriteClub

درگاه ثبت نام آکادمی آنلاین شاهکار فقط تا امشب بازه! زودباش تا تخفیف ورودی‌های جدید از دستت نرفته🪭 https://t.me/ShahKarArtsAcademy

WhereToRead 🏷 بهره بردن از نوشته‌های افتضاح کیفیت نگارش شما، روی یک نمودار خطی قرار نمیگیرد. این یعنی چه؟ یعنی نوشته های شما افت و خیز دارند. یعنی قرار نیست همیشه خوب بنویسید. - از خودتان انتظار نداشته باشید روزی n صفحه‌ی بی‌عیب و نقص بنویسید. البته شما روزی n صفحه را بنویسید اما انتظار نداشته باشید پرفکت باشد. حتما روزهایی هم هست که خیلی افتضاح می‌نویسید. اما می‌توانید از همین افتضاحات، چیزهای ارزشمندی یاد بگیرید و به تجربه‌های فیلمنامه‌نویسی خود اضافه کنید.🧸 - کمال ‌گرایی اگر بیش از حد باشد، کار دستتان می‌دهد. سعی کنید بنویسید حتی اگر افتضاح. افتضاحات را می‌شود بازنویسی کرد اما صفحات سفید را نه. - فرض کنید امروز چهار تا سکانس افتضاح نوشته‌اید که از هیچکدام راضی نیستید. اشکالی ندارد و این هم طبیعی است که برای آن روز احساس بدی داشته باشید، ولی وقتی فردا رسید، آن احساس بد را هم به گذشته بسپارید و دوباره از نو شروع کنید. این بار شما با تجربه‌ی روز قبل دارید می‌نویسید و غنی‌تر از روز قبل هستید، دستتان پر تر است و این یعنی شکست روز قبل را، تبدیل به یک پله کرده‌اید برای روز بعد. 🥞 "هرگز فرصت بد نوشتن را از خودتان دریغ نکنید. هر نوشته‌ی بدی، روزی تبدیل می‌شود بهت تجربه‌ای ارزشمند." #چطور_بنویسیم #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

🎲چگونه ایده های داستان را پیدا کنیم؟ حواستون باشه که.. خواندن در ژانر مختص به داستان شما✔️ خواندن ژانرهای دیگر و جانبی✖️ فکر کردن✔️ فیلم دیدن✖️ گفتگوها✔️ برنامه های تلویزیونی✖️ حکایت ها✔️ اخبار و مجلات✖️ برای جمع آوری ایده‌های داستانی، - یک دفترچه با خود همراه داشته باشید‌‌. - پوشه‌ای از ایده‌ها برای خودتون بسازید. - از گوشی‌تون برای گرفتن عکس استفاده کنید. - ایده‌ها را در تلفنتون به صورت صوتی ضبط کنید. #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

پنج اشتباه رایج میان نویسندگان💢🕊 🔖 استفادهٔ بیش از حد از صنایع ادبی در روایت داستان و پیچیده‌نویسی که باعث می‌شود خواننده برای خواندن ادامهٔ داستان انگیزه‌ای نداشته باشد. سطح مخاطب را بسنجید و سپس برای نوشتن دست‌به‌کار شوید. 🔖 ترس از انتشار اثر و دریافت بازخورد از مخاطبان. 🔖 عجله‌داشتن برای چاپ کتاب درحالی‌که هنوز ویرایشی دقیق انجام نشده و از اولین نوشته‌های نویسنده است. 🔖 واردکردن تمام شخصیت‌های داستان به کشمکش‌ها که باعث سردرگمی خواننده می‌شود. اگر می‌خواهید تنش ایجاد کنید، تعیین کنید که این تنش مربوط به کدام‌یک از شخصیت‌های داستان‌تان می‌شود. 🔖 نخواندن و نوشتن. کسانی که خیال می‌کنند به‌قدر کافی خوانده‌اند و حالا خودشان باید خلق کنند و مطالعه‌شان را کم‌تر می‌کنند یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات را در این حرفه مرتکب می‌شوند. نوشتن بدون خواندن، امکان‌پذیر نیست. #اطلاعات_نویسندگی 🏠‧₊˚@WriteClub

اندیشیدن 👤 از خواندن و نوشتن مهم‌تر است! خواندن فقط ورق زدن نیست؛ تفکر در مورد آنچه نوشته شده، یادداشت برداری، نوشتن در حاشیه، مقایسه ذهنی با کتاب های دیگر و جستجوی ایده ها یا تصاویر جدید است. اگر فقط یک کتاب را می‌بلعید و ده دقیقه بعد فراموش می‌کنید که در مورد چیست، خواندن فایده ای ندارد. خواندن کتاب یک تمرین برای ذهن‌تان، ژیمناستیک برای افکار و توسعه تخیل شماست. 🖊نوام چامسکی #به_نویسنده 🏠‧₊˚@WriteClub

زندگی یعنی نوشتن تخیّلات خود 📖 از دید من غم‌انگیزترین چیز، منظره آدم‌هایی است که تخیلات و کنجکاوی‌شان را از دست می‌دهند و به زندگی ادامه می‌دهند. در واقع آن‌ها مرده‌اند، چون ننوشتن تخیلات و خیال‌پردازی‌های آدمیِ یعنی مرگ واقعی. 🌨 زندگی مملو از چیزهای متنوع است، زندگی غنی است. زندگی می‌تواند یک ماجراجویی خارق‌العاده باشد و ادبیات یکی از همان ماجراهاست. آدم نمی‌تواند تمام تجربه‌ها را زندگی کند، اما ادبیات این امکان را به شما می‌دهد که تجربیات بی‌شماری را از‌طریق خواندن و نوشتن داستان‌ها زندگی کنید که تنها از طریق تخیل و تصورات در دسترس‌تان هستند. به همین خاطر است که ادبیات، زندگی را غنا می‌بخشد، اما جایگزین آن نمی‌شود. ❄️ با این حال در برخی موارد استثنا این هم ممکن است. مثلاً در مورد «بورخس» که در مقدمه‌ یکی از کتاب‌هایش نوشته: «بسیار چیزها خواندم و کمتر زندگی کردم.» به نظرم درباره او می‌توان مطمئن بود که آن‌چه او خوانده، مهم‌تر از تجربه‌های زیستی‌اش بوده و بهترین نوع زندگی کردن برای «بورخس»، همان مطالعه بوده است. 🖊ماریو بارگاس یوسا #به_نویسنده 🏠‧₊˚@WriteClub

برنامه‌ی باشگاهِ نویسندگی آکادمی هنری شاهکار؛ با تمرکز بر نوشتن، خواندن، تحلیل و بازنویسی 📖⚘️