#پاسخ_به_سؤالات_اعتقادی_معنوی #جهاد_با_نفس_زن #شوهر_داری_نیکو (قسمت اول) بسم الله الرحمن الرحیم یا اباصالح المهدی ادرکنی سؤال شما: چرا می‌گویند خانمها بافرصت ناب خوب شوهرداری کردن موفق به جهاد با نفسشان و درنتیجه به عبودیت پروردگارشان دست می یابند؟ پاسخ ما: مرحوم مجلسی در بحارالأنوار، ج ١٠٠، ص ٢۴٧ از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روایت میکند که آن حضرت فرمودند: «[قصص الأنبياء عليهم السلام]: عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: جِهَادُ اَلْمَرْأَةِ حُسْنُ اَلتَّبَعُّلِ لِزَوْجِهَا؛ یعنی : جهاد و مجاهدت زن، خوب شوهرداری کردنش است». باید توجه داشت که در این فرمایش نورانی، علت مجاهدت زن در نیکو شوهرداری کردن او لحاظ شده نه در شوهرداری او؛ زیرا بین شوهرداری و نیکو شوهرداری فاصله بسیار است. در شوهر داری، ممکن است زن بالاجبار هم که شده از همسرش نگه داری و به او رسیدگی کند اما همسرش از او راضی نباشد بشرط آنکه علت ناراضی بودنش، بخاطر خدا بوده و خدا هم با او همراه باشد. اما در نیکو شوهرداری، زن از بسیاری از خواسته‌هایش چشم پوشی می‌کند و خواسته‌ی شوهر را برای جلب رضایت او بر خواسته‌ی خودش ترجیح میدهد و حکم شوهر را بر خودش می پذیرد البته تا جایی که حکم شوهر مطابق با حکم خدای شوهر باشد، نه آنکه خشنودی شوهر را بدون خشنودی خدا در نظر بگیرد. زن با بستن قرارداد ازدواج با مردی که اعلام کرده است مسلمان و تسلیم احکام دین خدا از طریق فتوای مرجع تقلیدی تزکیه شده است، خود را در اختیار شوهر قرار میدهد تا او بر اساس احکام اسلام بر او و زندگی‌اش مدیریت داشته باشد مانند کارمندی که از مدیر اداره خود اطاعت میکند با این فرض که آن مدیر هم از قوانین آن اداره پیروی و بر کارمندانش مدیریت میکند و هرجا که آن مدیر از قوانین بالادستی تخلف کرد، کارمند میتواند به مدیری که بالادست مدیر متخلف است گزارش و تقاضای رسیدگی کند. حال با این فرض و این چهارچوب قانونی، نه زن به خواسته‌های دلش عمل میکند و نه شوهرش، بلکه هردوی آنها از یک قانون پیروی میکنند و آن قانون خداوند عالم است؛ منتها برای آنکه در هر مجموعه‌ی مشترکی در نظم خلقت، باید یک نفر مدیر آن مجموعه باشد، خداوند متعال در جایگاه حساس و پایه‌ای کارخانه‌ی انسان سازی، یعنی نهاد خانواده، ستون فقرات این نهاد را مرد خانه قرار داده است تا قوام و نگهدارنده‌ی زندگی باشد و از این جایگاه مرد، به: «الرجال قوامون علی النساء» (النساء :٣۴) تعبیر کرده است؛ یعنی: «مردان نگهدارندگان برای زنان هستند» ادامه در قسمت دوم