آتش هستی فسردم آرزو آبی نخورد خاک کرد آخر هوای بازی طفلانه‌ام موی‌کافوری‌ست نومیدی‌که شمع عمر را صبح شد داغ نظر خاکستر پروانه‌ام 🌴🖤🌴

در صبح تلخی رونق از بازارمان رفت دیدم پدر فریاد می‌زد یارمان رفت بغضی به سینه می‌زند تاریخ شیعه مادر به مویه می‌نوشت عیارمان رفت #کبری_رحمتی(بی‌تاب) #رحلت_امام_تسلیت💔😭 🌴🖤🌴

#ارسالی دلم دور است و احوالش ندونم، کسی خواهد که پیغامش رسونم، خداوندا ز مرگم مهلتی ده، که دیداری بدیدارش رسونم... #باباطاهر_عریان 🌴🖤🌴

معنی بخشیدن یک دل به یک لبخند چیست؟ من پشیمانم بگو تاوان آن سوگند چیست؟ #فاضل_نظری 🌴🖤🌴

جوانی‌ام در انتظارت پیر شد ای پیرترین جوان تاریخ بیا

سر راهت بشینم تا بیائی

به‌ شکستگان‌ شنیدم‌ که‌ همی‌ کنی‌ نگاهی به‌ من‌ شکسته‌ آخر نظرت ‌چرا نباشد

‌ همه عمر با تو قدح زدیم و نرفت رنج خمار ما چه قیامتی‌ که نمی‌رسی ز کنار ما به‌ کنار ما بیدل دهلوۍ ‌🌴💙🌴

چشم گریان تو نازم ، حال دیگرگون ببین گریه ی لیلی کنار بستر مجنون ببین بر نتابید این دل نازک غم هجران دوست یارب این صبر کم و آن محنت افزون ببین هوشنگ بتهاج 🌴💙🌴

سلام صبحتون بخیر

مقصود عاشقان دو عالم لقای توست مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست هر جا که شهریاری و سلطان و سروریست محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست  🌴💙🌴

خدای من

بودم بر آن که عشق تو پنهان کنم ولیک شهری تمام غلغله و ماجرای توست هر جا که پادشاهی و صدری و سروریست موقوف آستان در کبریای توست قومی هوای نعمت دنیا همی پزند قومی هوای عقبی و ما را هوای توست 🌴💙🌴

هر جا سریست خستهٔ شمشیر عشق تو هر جا دلیست بستهٔ مهر و هوای توست کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست جاوید پادشاهی و دائم بقای توست  🌴💙🌴

#امام_زمان شبی زشـرح فراقـت‌ به ابـرها گفتـم سحر نیامده ،دیـدم‌ چقـدر باران‌ ریخـت.‌..! 🌴💙🌴

  گر در ره دوست پایدار آید دل بر مرکب مقصود سوار آید دل گر دل نبود کجا وطن سازد عشق ور عشق نباشد به چه کار آید دل #اوحدالدین_کرمانی 🌴💙🌴

باران که می زند ، هـمه چیز تازه می شود حتّی داغِ نبودن تو

چراغ گریه روشن کن ، شب دلشوره و رفتن کنار این شب زخمی بمون با من ، بمون با من ببین امشب به یاد تو فقط از گریه می بارم حلالم کن تو می دونی دل بی طاقتی دارم 🌴💙🌴

ابر می بارد و من میشوم از یار جدا چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا ابر و باران و من و یار ستاده به وداع من جدا گریه کنان ، ابر جدا ، یار جدا

ای مرا در ته هر موی به زلفت بندی چه کنی بند ز بندم همه یکبار جدا

حسن تو دیر نپاید چو ز خسرو رفتی گل بسی دیر نماند چو شد از خار جدا  

من جدا گریه کنان ابر جدا یار جدا