سلام صبح بخیر میگم به شما همراهان خوب کانال شعر دوبیتی صبح جمعتون بخیر الاهی روز تعطیلی خوبی داشته باشید در کنار خانواده برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر وای که با خرمن مجنون دل افکار چه کرد

دیدی ای دل که غم یار دگر بار چه کرد

آه از آن نرگسِ جادو که چه بازی انگیخت آه از آن مست که با مردمِ هشیار چه کرد

اشکِ من رنگِ شفق یافت ز بی‌مِهری یار طالعِ بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد

و من می‌رفتم می‌رفتم تا در پایان خودم فرو افتم ناگهان تو از بیراهه‌ی لحظه‌ها میان دو تاریکی به من پیوستی #سهراب_سپهری

شیشه نزدیک‌تر از سنگ ندارد خویشی ‏هر شکستی که به هرکس برسد ‏از خویش است #صائب_تبریزی

این جمعه هم غروب شد نیامدی اقا جان

پروردگارا امروزمان گذشت فردایمان را با گذشتت شیرین کن ما به مهربانیت محتاجیم رهایمان نكن شبتون بخیر لحظه‌هایت سرشار از آرامش شبتون خوش

تلخیِ‌ مردمِ‌ این‌ شهر، برایم‌ غم‌ نیست بسکه‌ شیرین‌ شده‌ با‌ بردنِ‌ نامت، دهنم.. #لاادری

غنچه‌ی صبحی دوباره باز شد آفتاب دیگری آغاز شد تا تو پلک مخملت را وا کنی تا سری بالا کنی تا سلامی باز با دنیا کنی تا دوباره عشق را با گوشه‌ی لبخند خود معنا کنی... #صبح_بخیر🌸

از هواداری به‌جان جویم نسیمِ صبح را تا سلامی از منِ بیدل به دلجویی برد #سلمان_ساوجی 🌴🥀🌴

ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم حافظ صبحتون به مهر

لذت وصل نداند مگر آن سوخته‌ای که پس از دوری بسیار به یاری برسد قیمت گل نشناسد مگر آن مرغ اسیر که خزان دیده بود پس به بهاری برسد امیرخسرو دهلوی

هرجا به آیه آیه قرآن که بنگرم  گفته خدا سخن ز جمال و کمال تو... ای کعبه امید همه در نماز عشق  محراب ماست ابروی همچون هلال تو

رقیبا من نمی گویم گل و باغ و بهار از من بهار از تو، گل از تو، هر دو عالم از تو، یار از من

کوه را با دست کندن، بهتر از دل کندن است بین هر دل کندنی، جان کندنی رخ می‌دهد جوادصارمی

"گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود" گاهی به جای خالی خود فکر می‌کنم... #محمد_علی_بهمنی🌴🍁🌴

صد آرزو به گرد دلم در طواف بود از حیرت جمال تو بی آرزو شدم صائب تبریزی

‌ دیدی که یار چون ز دل ما خبر نداشت، ما را شــکار کرد و بیفکند و برنداشت خاقانی

کلید صبح در پلک های توست دست مرا بگیر از چارراه خواب گذر کن بگذار و بگذریم زین خیل خفتگان! دست مرا بگیر تا بسرایم، در دست های من بال کبوتری است #نصرت_رحمانی

دیریست که از روی دل آرای تو دوریم محتاج بیان نیست که مشتاقِ حضوریم مرحوم هوشنگ ابتهاج

چه خوش است در فراقی،همه عمرصبر کردن سعدی

آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم رهی معیری

این بوی زلف کیست که جان می‌دهد به من مرحوم هوشنگ ابتهاج