_

_

لازم نیست به سؤالِ سطحی کسی جوابِ عمیق بدی .

سلام •°برخودلازم میدانیم؛شخصاشمارادعوت کنیم به دومین تجمع مردمی و قانونی مطالبه وعده صادق۳دوشنبه۱۷دیماه.۹ونیم صبح روبروی ساختمان استانداری#گروه_جهادی_گمنامان_زهرایی.نشردهید

از دیدگاه پدر ها بچه ها کاربرد بسیاری دارند😎 روز پدر در حال نزدیک شدنه گفتم که یادتون باشه #سیدکاظم_روحبخش https://eitaa.com/joinchat/2334982163C65bbc6af0d

ازیه سنی به بعد،‌آدم درک میکنه که عشق لازمه ولی کافی نیست مطلوبه ولی مراد ِاصلی نیست ! _‌عشقِ به اصطلاح زمینی🌱

زیارت‌نامه‌ خوندنم بلد نیستم امام رضا هم در جریانه قبل دیدنت حرفامو میزنم موقع دیدنت ، فقط برای دیدنته..

دلِ‌پُری‌هامو‌فرستادم‌برات الان‌تو‌اداره‌پستِ‌خراسان‌رضویه یکی‌دوساعت‌بعد‌میره‌دست‌پستچی احتملا‌با‌کدرهگیری ِهشتا‌هشت:)

سوال‌شد‌یه‌دفعه حرمت‌انقدبزرگه‌؛تنهایی‌دلت‌نمیگیره‌‌؟ -اخه‌من‌وقتی‌دلم‌میگیره تو‌اتاق‌تنگِ‌خودمم‌گم‌میشم..

وقتی راهت رو از قصد طولانی تر میکنی:)؛

:))!

این قسمت: دیالوگ های همیشه تکرارشده؛ با چشمهای گرد و با یه احساس عجیب که تو هرفرد و هر نگاه و عقیده ای شکل متفاوتش به پستم خورده می‌گویند: - تو دختر حاج آقایی؟!!! - بابات روحانیه،آخونده؟؟؟ - شغل بابات چیه؟ طلبه اس؟ لبخندی مهمان چشم هایشان میکنم و با تمام حس افتخار و عشق جوابشان را میدهم ، + آره:) ، داستان از همینجا عوض میشه، اونایی که تاحالا من رو من میدیدن با شخصیت خودم،حالا اون من میره کنار و تنها چیزی که انگار اساس شناختشون قرار میگیره اینه که ، دخترحاج آقاست ازاینجاست که مراعات های عجیب و غریب شروع میشود و گاه رفتارهایی زننده و دل شکننده.. آدم‌ها به اندازه ی دیدگاه های متفاوت ارائه شده در فضای مجازی و شنیده ها و قضاوت ها، هرکدام از طلبه و زندگی طلبگی یک تصوری دارند.. اما یادشان میرود که طلبه ها هم آدم اند،نه موجودات فضایی از جهان دیگرآمده.. برداشت آدم ها از زندگی طلبه ها ، گاه این است که به سختی آهن سنگ اند و خشک و متعصب.‌‌ اما من به شاهد گرفتن خدای بالاسر میگویم که طلبه ها، لطیف ترین انسانها و عاشق ترین شان اند...(: بچه‌ی‌طلبه‌ها‌،خاطرات‌مشترکی در ذهنشان دارند... از بازی کردن با کتاب های فراوان و شیشه عطرهای رنگی رنگی ، تا پیچ و تاب خوردن و راه رفتن زیر پارچه ی طویل عمامه به وقت بستن گرفته تا هاج و واج نگاه کردن به صفحات کتاب های درسی پدرانشان که خط به خطش عربی بود ... از شنیدن صدای آشنا در پشت بلندگوها و اسم و رسم پدرانشان با یک پیشوند حاج آقا یا حجت الاسلام، تا کلاس های درس و بحث حوزه ی همیشه سرسبز علمیه؛ از در دسترس نبودن بابا به صورت دائمی در هنگام نماز و شلوغی های تکرار نشدنی محرم و صفر که شاید پدر را در روز آنقدر کم ببینی که انگار مهمان خانه است؛ دختر حاج آقا بودن قشنگی هایش تمام شدنی نیست، ما زندگیمون مثل همه ی آدماست، اما انگار یک لول خاص از زندگی را تحربه میکنیم که در روزمره ی بقیه پیدا نمی شود..، بماند که وقتی همراهشان بیرون میروی، باید بیخیال کنارشان بودن شوی و توقع اینکه حواسشان جمع به تو باشد را از ذهنت بیرون کنی، از بس که قدم به قدم آدمهای زیادی جلویشان را میگیرند و درگیر صحبتشان میکنند، خلاصه ی تمام حرف هایم دراین جمله است که : من یک‌دم‌ زندگی شیرین و پرقصه و گاه غصه ی طلبه جماعت را به یک لحظه زندگی معمولی نمی‌فروشم :) خلاصه که من خوشحالم و افتخار میکنم که به اصطلاح بعضیا شیخه... و اما من در هراسم که لباس مقدس روحانیت و شخصیت محترمش رو با گناهام و نقص هام خرابش کنم... این جمله‌ی من خطاب به اوناییه که خطاهای من رو پای شغل و شیوه ی زندگی پدرم میگذارند میگم: من شاید خطا و گناهای زیادی ازم سربزنه اما اونها ربطی به پدرم نداره :) و همینطور حتی خود طلبه ها، خطای شخص رو پای لباسش نذارید میگن خدمت امام خمینی ره رفتند و گفتند که آقا طلبه ای دزدی کرده! امام فرمودند،بگید دزدی لباس طلبگی پوشیده ...! #نوشته‌ی‌بدون‌حاشیه‌