#نام_کنیه_و_نسب حبیب بن مُظَهَّر (یا مُظاهر) بن رئاب ابن اشتر بن حجوان بن فقعس بن طریف بن عمرو بن قیس بن حارث بن ثعلبة بن دودان بن اسد اسدی کندی فقعسی.از قبیلۀ بنی اسد و کنیه وی ابوالقاسم بوده‌است.در منابع متقدم، نام پدر او گاه به صورت مُظاهر و گاه به صورت مُظَهَّرو در برخی مُطَهَّرذکر شده است. مامقانی،با استناد به آنچه در زبان‌ها و زیارات مشهور است، مُظاهر را صحیح شمرده است. ولی سیدمحسن امین می‌نویسد: در بیشتر نسخه‌های کتاب‌های تاریخی و غیرتاریخی قدیم، مظهّر بر وزن مطهّر آمده است و درست نیز همین است و اینکه در کتاب‌های جدید مظاهر گفته می‌شود خلاف ضبط قدما است. #فضایل حبیب مردی عابد و با تقوا بود. حافظ کل قرآن کریم بود و هر شب به نیایش و عبادت خدا می‌پرداخت. به فرموده امام حسین در هر شب یک ختم قرآن می‌کرد. زندگی پاک و ساده‌ای داشت. آن قدر به دنیا بی‌رغبت بود و زهد را سرمشق زندگی خود قرار داده بود که هر چقدر به او پیشنهاد امان و پول فراوان داده شد نپذیرفت و گفت: «ما نزد رسول خدا عذری نداریم که زنده باشیم و فرزند رسول خدا را مظلومانه به قتل برسانند». #در_عصر_پیامبر چندان روشن نیست که حبیب از صحابه بوده است یا تابعین. برخی چون ابن کلبی و ابن حجر عسقلانی گفته‌اند که وی رسول خدا را درک نموده است. شیخ طوسی او را در میان فهرست اصحاب امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم السلام قرار داده است، ولی در میان فهرست صحابه پیامبر از وی یاد نمی‌کند. همچنین نویسندگان استیعاب و اُسد الغابه وی را در شمار صحابه نیاورده‌اند. #دوره_امام_علی حبیب با حضرت علی به کوفه رفت و در کلیه جنگ‌ها در کنار او و از یاران خاص و از حاملان علم و دانش آن حضرت تلقی می‌شد.[ حضرت علی، حبیب را به علم منایا و بلایاآگاه ساخته بود. او عضو گروه ویژه شرطة الخمیس بود که نیروی ضربتی و گوش به فرمان علی علیه السلام بودند. گفتگوی او با میثم تمار، سال‌ها پیش از عاشورا، هنگام عبور از مجلس بنی اسد که هر یک نحوه شهادت دیگری را پیشگویی می‌کرد، از همان علم مَنایاست که از حضرت علی آموخته بودند و از جریانات آینده خبر داشتند. 👇👇 #ادامه_دارد