꧁༒•بخت سفید•༒꧂ #part_127 سرم رو تکیه داده بودم به صندلی که با اومدن امیر،جواد در رو براش باز کرد و امیر اومد صندلی کنارم نشست _وای این حسین چقدر اذیت میکنه! _چرا؟چیشده؟ _هیچی پسره چمدون خانمش رو جا گذاشته بود _اوه‌اوه خدا به دادش برسه _همین دیگه پوستمون رو کند _چیشد اخرش؟ _هیچی دیگه آقای رسولی گفت نمیتونیم برگردیم،هماهنگ میکنه براش بفرستن _خب خوبه امیر چشم دوخت به منی که تا الان ساکت به حرفاش با جواد گوش میدادم و گفت _تو چته؟چیزی شده؟ _نه دارم میشنوم _خب باشه چرا حرفی نمیزنی؟ _چی بگم اخه؟ جواد اشاره کرد بهم و گفت _بابا اینو ولش کن از صبح معلوم نیست چشه،هیچی هم نمیگه... _چرا محمد؟چیشده داداش؟ _به خدا هیچی... سکوت کرد و میزی نگفت. سوالی که داشت تمام مغزم رو از بین می‌برد به زبون اووردم _صبح تو خوابگاه مشکلی پیش اومده بود؟ انگار سوال جواد هم بود که همراه من زل زد به امیر _نه....فقط میبینم از برگشتن به تهران چقدر اذیت میشه. همش هم به لطف مامانمه _یعنی میخواست مشهد بمونه؟ _نمیدونم،شاید. ولی مطمئنم اگر از اون محیط و آدم های گذشته دور باشه حالش خوب میشه دلگیر به صندلی دوباره تکیه زدم و چشم هام رو بستم... نمیدونم چقدر گذشت که دیگه صدای امیر و جواد رو نشنیدم و خوابم برد... "ریحانه" ساعت نزدیک ۲۱ بود که اعلام کردن تا یک ساعت دیگه به تهران می‌رسیم... با صدای گوشی نگاهی بهش انداختم که اسم عمه معصومه باعث شد لبخند روی صورتم شکوفا بشه.. _الو،سلام _سلام به رو ماهت عشق عمه چطوری؟ _خوبم شما چطوری؟ _ما هم خوبیم شکر خدا. ببینم با امیر دیشب حرف میزدم گفت امروز حرکت میکنید سمت تهران _اره اتفاقا یه یک ساعت دیگه تهرانیم _خب الحمدلله. خوب بود سفر؟ _اره عالی بود عمه اینقدر دلم باز شد _قربون اون دلت برم. خداروشکر که خالت رو بهتر کرده، ما امشب میخوایم بیایم خونتون... .... کپی ممنوع ⛔ @YekAsheghaneAheste