اکلیل الملک اشارهبه فارسی و در کتب طب سنتی «ناخنک» و «اکلیل الملک» نام برده می‌شود، گیاهی است از خانواده‌Leguminosae نام علمی آن‌Trigonella grandiflora Boiss . می‌باشد و معمولا میوه آن را که مورد مصرف پزشکی است، اکلیل الملک گویند.مشخصات گیاهی است با اختلافات جزئی شبیه شنبلیله ولی برگها و گلهای آن کمی درشت و میوه آن هلالی برنگ نخودی روشن است که در داخل آن دانه‌های زردرنگ و معطر قرار دارد. این دارو در بازار ایران با نام ناخنک عرضه می‌شود.خواص- کاربردناخنک از نظر طبیعت نظر شیخ الرئیس ابو علی سینا گرم و خشک در مرتبه اول است، ولی‌Dioscorides آن را معتدل در حرارت و برودت می‌داند. از نظر خواص اعتدال‌دهنده اخلاط و مقوی بدن است و ورمهای سفت را نرم می‌کند. ضماد تخم آن با سرکه و روغن گل‌سرخ اگر بر سر گذارده شود و یا ریختن آب دم‌کرده آن بر سر برای رفع سردرد، سرگیجه، سکته مغزی، لقوه، فراموشی و مالیخولیای سبک مفید است. اگر 8 گرم آن با 20 گرم عسل خورده شود برای فلج و سستی اعضای بدن نافع است و گرفتن بخار آن در حمام در هر روز و شب و مالیدن روغن آن به بدن نیز برای فلج و سستی اعضا مفید است. خوردن آب دم‌کرده آن بتنهایی و یا با ادویه مناسب مانند بابونه و صعتر و شبت نیز برای امراض فوق مفید است. خوردن آب دم‌کرده آن برای رفع درد معده و کبد و طحال و رحم مفید است. اگر آب دم‌کرده آن با انجیر و عسل خورده شود برای ازدیاد ترشح شیر و اسپرم نافع و مدر است و قاعده‌آور. خوردن 12 گرم عصاره گیاه و تخم گیاه با دوشاب برای ورم آلات داخل شکم و بدون تخم آن برای رفع درد و اگر با زعفران مخلوط شود برای تسکین ضربان همه اعضا مفید است. خوردن دم‌کرده شاخه و برگ آن مدر است و قاعده‌آور و برای اخراج جنین کمک می‌کند. مضر بیضه‌ها می‌باشد از این نظر باید با عسل و انجیر و مویز خورده شود. مقدار خوراک آن، از تخم آن تا 10 گرم و از عصاره گیاه تا 80 گرم است. جانشین آن از نظر خواص بابونه و فراسیون است. توضیح: در بعضی از مدارک فنی نام اکلیل الملک را برای (نفله) یاmelilot آورده‌اند کما اینکه این نام را برای چند گیاه دیگر نظیرAstragalus hamo'sus و یاFritillaria imperialis نیز گفته‌اند که قطعا در این موارد نام اکلیل الملک یک توصیفی از شکل گیاه است که مانند تاج می‌باشد ولی اکلیل الملک که در بازار با نام ناخنک عرضه می‌شود و میوه آن به شکل هلال است همین‌T .grandiflora می‌باشد. (از یادداشتهای محقق دانشمند دکترDr .Haussknecht که در فرهنگ شلیمر آورده شده است.) https://eitaa.com/joinchat/3929080199Cbad1a50945

‌شود. این گیاه را نیز در ارومیه که به صورت پرورشی در باغچه‌ها و مزرعه می‌کارند «بارنجبویا» می‌گویند. از قسمت هوایی این گیاه، برگ و سرشاخه‌های آن نیز بوی مطبوع و عطری شبیه لیمو و بادرنگ یا بالنگ متصاعد می‌شود. تخم این گیاه را در زبان هندی «تخم فرنجمشک» می‌نامند. این گیاه در فرانسه و در مناطق جنوبی فرانسه در جزیره سیسیل و در مولداویا و در آسیا می‌روید. در ایران در آذربایجان شرقی و غربی در باغچه‌ها کاشته می‌شود و در ارومیه نیز کاشته می‌شود. تکثیر این گیاه از طریق کشت بذر آن صورت می‌گیرد که در اوایل بهار مستقیما در مزرعه کاشته می‌شود.ترکیبات شیمیایی از نظر ترکیبات شیمیایی این گیاه دارای اسانس روغنی فرار است که به عنوان منبع غنی از سیترال است. سیترال یک الدئید مایع است به فرمول‌C 9 H 51 CHO که بوی تند لیمویی دارد و معمولا از مرکبات و از این گیاه گرفته می‌شود و در صنعت عطرسازی مصرف دارد.مشخصات گیاهی است یکساله و چندساله، به صورت وحشی، ولی معمولا پرورش داده می‌شود. از نظر ابعاد گیاه کوچک است دارای گلهای آبی یا بنفش و بندرت سفید می‌باشد. قسمت مورد مصرف این گیاه از نظر دارویی برگها و سرشاخه‌های گلدار و در بعضی موارد تخم آن است. خواص- کاربرددر هندوستان از تخم گیاه به عنوان تونیک، قابض، بادشکن و برای کاهش تب استفاده می‌شود و از گیاه به عنوان تونیک و قابض و از له‌شده آن برای التیام زخم استفاده می‌شود. از نظر طبیعت این گیاه نیز گرم و خشک است. 3.Melissa Parviflora Benth این گیاه در دامنه‌های معتدل هیمالیا در هندوستان می‌روید در ایران تا به حال شناسایی نشده است. این گیاه را به زبان اردو «بارنجبویا» می‌نامند. این گیاه در هندوستان در مواردی مشابه دو گیاه دیگر مصرف می‌شود. از برگها و سرشاخه‌های آن به عنوان تب‌بر و برای کنترل بیماریهای مغز، کبد و قلب و از له‌شده آن در محل گزیدگی حشرات سمی استفاده می‌شود. از میوه آن به عنوان تونیک مغزی و در موارد مالیخولیا به کار می‌رود. از دم‌کرده گیاه برای استحکام لثه‌ها و برطرف کردن مزه بد دهان استفاده می‌کنند و به علاوه گیاه محرک و مقوی معده است و برای نرم کردن مو به کار می‌رود [فوکود] در اندونزی برای معالجه سردرد مصرف دارد [باکر*]. هر سه گیاه فوق از نظر طبیعت گرم و خشک توصیف می‌شود و در کتب طب سنتی برای دو گیاه‌Melissa وDracocephale که در ایران یافت می‌شود و در دسترس است خواص تا حدود زیادی مشابه ذکر کرده‌اند. معتقدند که خوردن و بو کردن آنها بازکننده گرفتگی‌های دماغی است. درد سر را تخفیف می‌دهند و جویدن برگ آنها دهان را خوش‌بو می‌کند، برای استحکام لثه‌ها و دندان‌ها مفیدند. خوردن آنها برای تقویت کبد و معده نافع است و به هضم غذای سنگین کمک می‌کند و باد و گاز معده را تحلیل می‌برد و چون گرم هستند، توصیه این است که اشخاص گرم‌مزاج نخورند و اگر به هر صورت مصرف شده باشد برای رفع عوارض آن می‌توان از گل بنفشه و سکنجبین استفاده کرد. به علت تشابه خواص در نسخه‌های طبی اغلب به جای فرنجمشک از بادرنجبویه و یا بالعکس استفاده می‌شود.چند نسخه از نظر نمونه طرز مصرف تهیه شربت بادرنجبویه. الف) شربت ساده آب برگ بادرنجبویه 1 کیلوگرم قند 1 کیلوگرم باهم جوشانده قوام آورند و هربار تا 10 گرم میل شود. ب) شربت مرکب زیر علاوه بر خواص فوق برای تقویت قلب نیز به تجویز شیخ الرئیس ابو علی سینا مصرف می‌شده است. برگ تازه بادرنجبویه 40 گرم تخم فرنجمشک- تخم بادرنجبویه تخم کاسنی از هریک 50 گرم گل‌گاوزبان- مغز ریشه شیرین‌بیان از هریک 20 گرم رازیانه- بسفایج از هریک 16 گرم ایرسا 12 گرم آب سیب شیرین 1 کیلوگرم قند سفید 750 گرم مخلوط داروها را در گلاب و آب سیب بخیسانند و پس از آن بجوشانند و آن را صاف کنند و با 750 گرم قند مخلوط و جوشانیده و قوام آورند و هربار 35 گرم میل نمایند.نسخه دیگر از شیخ الرئیس ابو علی سیناتخم کاسنی- تخم فرنجمشک- تخم بادرنگبویه از هریک 50 گرم گل‌گاوزبان- برگ و سرشاخه گاوزبان- ریشه بنفشه مغز ریشه شیرین‌بیان از هریک 15 گرم پرسیاوشان- بسفایج پوست گرفته و افتیمون از هریک 40 گرم برگ بادرنجبویه 40 گرم مجموع را در گلاب و عرق بیدمشک و آب خیسانده و جوشانده و صاف کنید با 800 گرم قند جوشانده قوام آورند و هربار حدود 35 گرم میل کنند.نکته قابل ملاحظه‌ای از یادداشتهای دکترDr .Schlimmer در بازار دارویی تهران طبق مطالعات و ملاحظات شلیمر سابقا اغلب به جای بادرنجبویه گیاه دیگری به نام‌Asperugo Procumbens به خریداران عرضه می‌کردند و این بررسی توسط آقای‌Dr .Haussknecht همکار شلیمر شخصا به عمل آمده است.[255] ابراین توجه می‌دهد اشخاصی که علاقه دارند از بادرنجبویه استفاده کنند با توجه به اینکه این گیاه در اطراف تهران در پس‌قلعه- شمیرانات و در سایر مناطق شمال و آذربایجان فراوان می‌روید، شخصا اقدام به تهیه گیا

ه اصلی بادرنجبویه نمایند زیرا گیاه‌Asperugo Procumbens با اینکه شکل ظاهری گیاه شبیه بادرنجبویه است ولی آن خواص را ندارد. برای مزید اطلاع مختصری در باب این گیاه در زیر نوشته می‌شود. گیاه‌Asperugo Procumbens L . گیاهی است از خانواده‌Borraginaceae که به فرانسوی‌Rapette و به انگلیسی‌Goose grass گفته می‌شود. خزنده یکساله برگهای بیضی‌شکل- گلهای آبی کوچک که از بغل برگها در می‌آید این گیاه نیز در اطراف تهران، شمیرانات و در دامنه‌های البرز در گچسر و در شمال در اطراف رشت پیربازار، آذربایجان در مزارع اطراف تبریز، کرمانشاه در دامنه کوه پرو، نهاوند، کبوترخان همدان و سرانجام در خرابه‌های شوش و بیشه دیده می‌شود و شاید هم علت این اشتباه همین باشد که در اغلب مناطقی که بادرنجبویه می‌روید این گیاه نیز می‌روید در حقیقت این گیاه از انواع گاوزبان است و خواص آن در حد گاوزبانها می‌باشد. https://eitaa.com/joinchat/3929080199Cbad1a50945

فرنجمشک- بادرنجبویه اشارهچند گیاه است که همه از خانواده‌Labiatae ولی از جنسها و گونه‌های مختلف می‌باشند. در فارسی در مناطق مختلف با نامهای بادرنجبویه و فرنجمشک نامیده می‌شوند و چون در اسناد مختلف علمی و کتب قدیمی این دو نام فارسی برای این چند گیاه در بعضی کتب برای یکی و در برخی کتب دیگر برای گیاه دیگر آمده است، یعنی گیاهی که در یک کتاب با نام فرنجمشک آمده در کتاب دیگری همان گیاه بادرنجبویه نامیده شده است و از طرفی خوشبختانه این چند گیاه از نظر عطر و بوی گیاه و تا حدود زیادی خواص طبی و دارویی نیز شبیه هستند و شاید علت اصلی این اختلاط شناسایی نیز همین باشد لذا این چند گیاه را در این بخش به شرح زیر می‌آوریم: 1. گونه‌Melissa officinalis L . که نامهای مترادف آن‌Melissa cordifolia Pers وMelissa rommana Mill . وM .graveolens Host . می‌باشد. به فرانسوی‌Melisse وMelisse officinale وCitrionelle وThe de France و به انگلیسی‌Balm وLemon balm گویند. گیاه فوق را به فارسی «بادرنگ بویه» گویند و در کتب طب سنتی با نامهای «بادرنجبویه»، «مفرح القلب» و «قرنفل بستانی» آمده است. نام علمی آن در رشت و اطراف آن «وارنگ بو» می‌باشد. فلور ایران این گیاه را«فرنجمشک» نام گذارده است و در مازندران با نام محلی «پلنگ‌مشک» شناخته می‌شود. ضمنا توجه شود که در کتب قدیم نظیر ابو منصور موفق نام «فرنجمشک» و «پلنگ‌مشک» برای نوعی ریحان آمده است"O .gratissimum " که ریحان بوته‌ای می‌باشد. وجه تسمیه این گیاه این است که در زبان لاتین به زنبور عسل ملیسا گویند و چون گل این گیاه فوق العاده مورد علاقه زنبور عسل است این گیاه را نیز ملیسا و به یونانی ملیسافولون یا برگ زنبور عسل نامند. سابقا مرسوم بوده که برای گرفتن زنبور عسل برگ بادرنجبویه را خرد کرده و در محل مورد نظر که می‌خواسته‌اند زنبورها جمع شوند می‌ریخته‌اند. اگر برگ بادرنجبویه یا بادرنگ بویه را بین دو انگشت فشار داده له کنند بوی عطر مطبوعی شبیه بوی بادرنگ(Citrus medica) یا شبیه بوی لیمو از آن استشمام می‌شود که بادرنجبویه الف) گل ب) مقطع گل این نیز وجه تسمیه این گیاه به فارسی است. و چون بوی شبیه مشک می‌دهد آن را فرنگ مشک یا فرنجمشک یا قرنفل بستانی نیز می‌نامند.مشخصات گیاهی است چندساله که بلندی آن 80- 40 سانتی‌متر، برگها متقابل به رنگ سبز تیره و درخشان. ساقه آن چهارگوش بی‌کرک. گلهای آن کوچک سفید که معمولا در تابستان ظاهر می‌شوند و مورد هجوم زنبورهای عسل قرار می‌گیرند. رنگ گلها در بعضی ارقام کمی تیره و به رنگ گل به و در بعضی موارد تیره‌تر حتی سرخ و بنفش می‌باشد. میوه آن دراز، قهوه‌ای و کوچک است. تکثیر این گیاه با کاشت پاجوشهای گیاه در پاییز صورت می‌گیرد و پس از آن با پخش طبیعی بذر گیاه به سهولت گسترش می‌یابد. برداشت گیاه معمولا در اواخر اردیبهشت قبل از ظهور گلها باید انجام شود. برگها و سرشاخه‌ها که برداشت می‌شود در محلی در جریان هوا قرار می‌دهند که به سرعت خشک شود و پس از آن باید در محل تاریک و خشک نگهداری شود. این گیاه بومی مناطق مدیترانه‌ای است و در اروپا و آسیا نیز در همین مناطق انتشار دارد. در ایران در کنار مجاری آبها و مناطق اطراف تهران، در شمال ایران در رشت و اطراف آن، رودبار و در آذربایجان و مناطق شرقی ایران و استانهای غربی می‌روید.ترکیبات شیمیایی از نظر ترکیبات شیمیایی در برگ بادرنجبویه اسانس وجود دارد که معروف است و اسانس ملیس 251] نامیده می‌شود و ماده عامل و مؤثر گیاه است و اسانس روغنی فرار اکسیژنه می‌باشد.خواص- کاربردبرگهای بادرنجبویه را در فرانسه مانند چای دم می‌کنند و برای این کار 30- 20 گرم برگ خشک در هزار گرم آب‌جوش ریخته دم می‌کنند و به عنوان معرق، ضد تشنج، محرک معده ضد اسپاسم و برای جلوگیری از قی 4- 3 فنجان در روز می‌خورند و به همین علت گیاه را در فرانسه به نام چای فرانسه 252] نیز می‌نامند. از برگهای این گیاه برای تهیه شربتی به نام او دو ملیس 253] نیز در فرانسه استفاده می‌شود که برای سنگینی معده و مبارزه با انواع سنکوپ 254] می‌خورند. بادرنجبویه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است. به صورت جوشانده یا شربت برای تقویت معده و حواس و کبد و ازدیاد هوش و حافظه تجویز می‌شود. همچنین برای تنگی‌نفس و خفقان مفید است و سکسکه را آرام می‌کند. جویدن آن دهان را خوش‌بو می‌کند و بوی شراب را زایل می‌سازد. مضمضه دم‌کرده یا جوشانده آن برای استحکام لثه و دندانها مفید است. اگر در محلول جوشانده آن بنشینند در مواردی که خون قاعدگی بی‌دلیل قطع شده مفید است و ضماد برگ آن نیز برای درد مفاصل نافع است. 2.Dracocephalum moldavica L . و نام دیگر آن در بعضی کتب‌Melissa cedronella آمده است (شلیمر) به فرانسوی‌Melisse turque وMelisse de Moldavie وDracocephale و به انگلیسی‌Moldavic calamint وMoldavian balm گفته می

🔺جریمۀ پزشک‌نماها ۱۱۶ برابر شد 🔹معاون وزارت بهداشت: جریمۀ پزشک‌نماها از ۵ میلیون به ۵۸۰ میلیون تومان برای بار اول و یک میلیارد و ۱۶۰ میلیون تومان برای بار دوم تعیین شد. https://eitaa.com/joinchat/3929080199Cbad1a50945

انقدر میگن سر سفره موقع خوردن غذا حرف نزنید به این دلیله!😐 بچه هاش صداش می‌کنند یومًا یعنی مااادر 😢 +دختر خاله منم یه لقمه کره بادام زمینی گیر کرد گلوش همینطوری فوت کرد خیلی خطرناکه مراقب باشید 😔😭 +من به چشم خودم دیدم یه پسر چهارده ساله آب خورد پرید تو گلوش و به رحمت خدا رفت +سر من اومد یه بار. غذا نبود آب دهنم بود. نفسم کاملا قطع شد مثل همین خانم نفس میکشیدم آب خوردم بشدت آب رو قورت دادم خدا منو برگردوند +بچه خواهرم یدونه انار تو گلوش گیر کرد و مُرد جلوی چشمامون +آشنای ما مرد سی ساله نون خرید تو راه یه لقمه نون دهنش گذاشت پرید گلوش و دم در خونه فوت شد. + خواهر من غذا توی گلوش گیر کرد توی یک دقیقه داشت خفه میشد صورتش سیاه شده بود شکمشو از پشت محکم فشار دادیم تا غذا از گلوش پرید بیرون ❌عملیات هایملیخ رو جدی بگیرید و آموزش ببینید تا عزیزانتون اینطوری جلوی چشمتون از بین نروند https://eitaa.com/joinchat/3929080199Cbad1a50945 👇👇👇👇