قسمت ← ۱ 🌴بی مقدمه🌴 برویم سراغ اصل مطلب. یکی از سرداران بزرگ این سرزمین که مدیون رشادت های او و امثال او هستیم، حاج محمد طاهری است... حاج محمد در روستای مهدی آباد از توابع خلیل آباد کاشمر، در خراسان به دنیا آمد و در روزگاری که هر نوجوان را به صفت خاصی صدا می‌کردند که با او تناسب داشته باشد، محمد ما را «شیخ محمد» صدا می کردند. او تحت تاثیر خانواده ساده و روستایی خودش و علمای بزرگ آن منطقه بود... محمد از چهار سالگی در مکتب خانه ابوتراب در روستا قرآن آموخت و سپس به دبستان رفت و تا ششم ابتدایی درس خواند. بعد از آن مشغول دامداری و کشاورزی شد چرا که در روستا امکان ادامه تحصیل نبود. ذهن خلاق و استعداد عجیبی داشت. او عاشق نقاشی بود و در مدت کوتاهی توانست فنون نقشه کشی و طرح قالی را یاد بگیرد. طراحی قالی کار هر کسی نبود. یک هوش سرشار و توانایی خاصی احتیاج داشت. او از دامداری و طراحی درآمد خوبی به دست آورد، به طوری که بسیاری از مردم، حسرت شرایط مالی محمد را می خوردند. حاج محمد در اوایل دهه پنجاه راهی سربازی شد و سپس با دختر دایی اش ازدواج کرد. ازدواج آنها بسیار ساده و شاد اما بدون گناه بود. او برای مراسم خودش، شعری سرود و مجلس را با شادی و بدون گناه برگزار کرد. حاج غلامرضا (دایی محمد) از قاریان و روحانیون با سواد آن منطقه بود. خداوند به حاج محمد هم صدای خوبی عنایت کرده بود. او هم مداح و قاری مسلط قرآن شد. مدتی بعد زمزمه‌ های انقلاب اسلامی را شنید. در آن روزگار بود که امام آمد. او به جمع انقلابیون پیوست و با خان و خان بازی مخالفت کرد. داستان @KanaleDastan

🔴 رفتن به قبرستان و تأمل در احوال اهل قبور ✍ توصیه شده هم در هنگام غم و هم در شادی‌ها به قبرستان برویم و در حالات اهل قبور و مرگ و عوالم پس ازآن تأمل کنیم، که آن شادی‌ها و غم‌ها را تعدیل می‌کند، به طوری که نه غم‌ها انسان را بشکند و نه شادی‌ها او را سرخوش و غافل نماید. چقدر خوب است برخی مناجات‌ها، مثل مناجات مسجد کوفه امیرالمؤمنین علیه السلام که آیات قیامت را متذکر شده است، در چنین محیط‌هایی خوانده شود و روی آن تأمل گردد. مرحوم آیت الله سید جمال گلپایگانی به توصیه اساتیدشان، در اصفهان، یا نجف زیاد به قبرستان می‌رفتند. تا وقتی که در اصفهان بودند، به تخت فولادمی رفتند. وقتی هم به نجف رفتند، به وادی السلام می‌رفتند و معمولاً پس از فاتحه و زیارت اهل قبور، در زمینی که قبری نبود می‌نشستند و به فکر فرو می‌رفتند. البته همان مکان بعدها محل قبر خودشان شد. مشاهدات عجبیی هم در وادی السلام داشتند که همین‌ها از ایشان عالمی متعبد و روشن ضمیر ساخته بود که با وجود سختی‌ها و گرفتاری‌های بسیار، شاد و بانشاط و سرزنده بود. 📚 کتاب از احتضار تا عالم قبر ➥https://eitaa.com/joinchat/4042326142C04e6938c99