#تفکر
🔮تفاوت عقل و نیرنگ در کلام امام صادق (علیه السلام)🔮
💢أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا اَلْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ اَلرَّحْمَنُ وَ اُكْتُسِبَ بِهِ اَلْجِنَانُ قَالَ قُلْتُ فَالَّذِي كَانَ فِي مُعَاوِيَةَ فَقَالَ تِلْكَ اَلنَّكْرَاءُ تِلْكَ اَلشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِيهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْلِ .
🌷شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: عقل چیست؟
فرمود: چیزی است که به وسیله آن خدا را بپرستند و بهشت را بدست آورند.
راوی گوید: گفتم آنچه معاویه داشت چه بود؟ امام فرمود: نیرنگ و شیطنت بود، آن مانند عقل است، ولی عقل نیست
📚اصول کافی/ ترجمه آیت اللهی؛ ج۱، ص۵
✍پس باید گفت عقل در مقابل جهل آن است که براساس آن انسان خدا را عبادت میکند و به مقام عبودیت میرسد و از طریق آن بهشت را به دست می آورد .
باید اثر عقل، رسیدن به درک "اِنّا لله و اِنّا اِلَیه راجِعون" باشد.
در واقع از منظر اسلام بهترین نتیجه ی خردگرائی، خداگرایی است.
👉@zendegi_filsofaneh
🔮تعریف جهان بینی🔮
✅بدیهى است که از واژه «دیدن» که در کلمه «جهانبینى» به کار رفته نباید به اشتباه بیفتیم و جهانبینى را با جهان احساسى یکى بگیریم.
✅جهانبینى، جهانشناسى است نه جهان احساسى و به مسئله معروف «شناخت» مربوط مىشود؛ لذا از مختصات انسان است و به نیروى اندیشه و تفکر و قدرت ارزیابى انسان از مجموع هستى بستگى دارد، برخلاف جهان احساسى که مشترک میان انسان و حیوان است.
✅بسیاری از حیوانات از نظر "جهان احساسی" از انسان پیشرفته ترند؛ یا از آن نظر که از برخی حواس برخوردارند که انسان فاقد آنهاست و یا از آن نظر که در حواس مشترک با انسان بسی حساس ترند.
احساس یک چیز غیر از شناخت اوست. ممکن است چیزی را احساس کنیم و نشناسیم، همچنان که ممکن است چیزی را بشناسیم بدون آنکه آن چیز را احساس کرده باشیم، بلکه آثار و نشانه های آن را احساس کرده باشیم.
✅تفاوت انسان با سایر جانداران در همین است که آنها جهان را فقط احساس می کنند، اما انسان علاوه بر احساس، جهان را میشناسد و تفسیر میکند یا لااقل میتواند بشناسد و تفسیر نماید.
✍به تعبیر ساده: جهان بینی یعنی یک برداشت کلی از مجموع جهان هستی.
💠انسان یک موجود متفکر و خودآگاه است و خط مشی خود را در زندگی "انتخاب" میکند. از طرف دیگر، انتخاب نوع خط مشی انسان در زندگی بستگی زیادی دارد به نوع برداشت کلی او از هستی و جهان و زندگی و آغاز و انجام امور.
👉@zendegi_filsofaneh
هدایت شده از علیرضا پناهیان
🌀هیچوقت در دین، مقلّدپروری بهمعنای «کنارگذاشتنِ فهم و فکر» نداریم!
🌀راهنمایی امام، جلوی عقل ما را نمیگیرد بلکه آنرا فعال کرده و تفکر ما را جهت میدهد
💠 بیتو بهسر نمیشود(۱۰)
🔹 در جلسات قبل، برخی از نیازهای ما به امام، بیان شد. یکی دیگر از نیازهای ما این است که ما به یک هدایتکننده، معلم و راهبلد نیاز داریم. لذا یکی از کارهای مهم امام و ولیّ خدا هدایتکردن و راهنماییکردن ما است.
🔹 وقتی از «نیاز انسان به راهنمایی و علم پیامبر و امام» بحث میشود، خیلیها میگویند که «انسان با عقل خودش میتواند همهچیز را بفهمد» اولیاء خدا هم این را انکار نمیکنند و اتفاقاً عقل انسان را وادار به فعالیت میکنند.
🔹 معلمی و راهنما بودنِ امام بهگونهای است که جلوی عقل ما را نمیگیرد بلکه عقل ما را فعال میکند و تفکر ما را جهت میدهد. اینطور نیست که همهچیز را حاضر و آماده بهدست ما بدهد، بلکه راهنمایی او بهگونهای است که ما را به تفکر وادار میکند. ببینید در قرآن چقدر بر تفکر، تدبر و تفقّه (فهم عمیق) تأکید شده است!
🔹 امام مثل استاد راهنما، نقش ایفا میکند. نقش استاد راهنما در دانشگاه این است که دانشجو را به دانشمند تبدیل کند، نه اینکه جلوی دانش و تفکر دانشجو را بگیرد. آگاهیهایی که اولیاء خدا به ما میدهند، در واقع برای اندیشه و عقل ما نقش فعالکننده را دارند. برای اینکه فکر ما را به کار بیندازد و ما شروع میکنیم به اینکه با تفکر خودمان، پیش برویم.
🔹 ما هیچوقت در دینمان مقلدپروری به این معنا نداریم که «شما خودتان هیچ چیزی نفهمید بلکه یک کسی بهجای شما همهچیز را میفهمد و به شما میگوید و شما باید اجرا کنید!» اصلاً در دین چنین چیزی نیست!
🔹 نیاز ما به راهنما، اصلاً معنایش این نیست که «یککسی بداند و ما ندانیم و ما طبق داناییهای او رفتار کنیم و دیگر تفکر هم لازم نباشد!» این تهمت رذیلانهای است که بعضیها به دین و علوم دینی میزنند و گاهی هم این اتهام در جامعه جا افتاده است، به همین دلیل در برخی از مجامع علمی، دینگریزی و فرار از کلام وحی و سخن پیامبر(ص) و اولیاء خدا وجود دارد.
👤علیرضا پناهیان
🚩حرم امام رضا - ۹۹.۰۲.۱۶
👈🏻 صوت و متن کامل:
📎 Panahian.ir/post/6330
@Panahian_ir
📖آموزش مهارت تفکر انتقادی به کودکان
✍آموزش تفکر انتقادی که یکی از مهارتهای زندگی است از دوران کودکی بسیار مهم است چرا که فرد را قادر میسازد تا اطلاعات دریافتی را از همان کودکی ارزیابی نموده و خطرات عمل برپایه یک فرض غلط را به حداقل برساند.
✅تفکر انتقادی را باید از سنین پایین به کودکان آموزش دهید تا وقتی بزرگتر شدند در مقابل دوستان ناسالم، انتخابهای اشتباه یا حتی موج تبلیغات و مد و رسانه، بتوانند تصمیم درست بگیرند و از خودشان محافظت کنند.
🔍داشتن توانایی و مهارت تفکرانتقادی به اشخاص این اجازه را میدهد تا بتوانند در زندگی اطلاعات را تجزیه و تحلیل و استدلال کنند و به ارزیابی مشکلات پیرامون خود بپردازند و تصمیم گیری معقولی اتخاذ نمایند.
برای این که کودک شما از همان ابتدا بتواند تصمیمهای مهمی در زندگی خود بگیرد، باید قدرت تجزیه و تحلیل، ارزیابی و قضاوت نسبت به شرایط زندگی خود را آموزش ببیند.
🗃تفکر نقادانه میتواند به مثابه جعبه ابزاری از مهارتها تصور شود که کودکان را قادر میسازد عمیقتر و روشنتر درباره آنچه به آن باور دارند و درباره آنچه باید انجام دهند فکر کنند. چنین تفکری به آنها کمک خواهد کرد نسبت به اطلاعاتی که دریافت میکنند هوشیارتر باشند و کمتر در معرض قانع شدن متعصبانه، پیشداوری و باور یا رفتار نامعقول قرار گیرند، پرورش این مهارتها در مدرسه از آنرو اهمیت دارد که یادگیری عاقل و منطقی بودن، مستقل بودن و برای خود فکر کردن عناصر کلیدی هر نوع آموزش است.
📚doozlibook.ir
👉@zendegi_filsofaneh
📒راه های تقویت مهارت تفکر نقاد در کودکان
1⃣داستانهایی با پایان مبهم تعریف کنید. چنین داستانهایی در مقایسه با آنهایی که نتیجهشان قابل انتظار است، بچهها را به تحلیل بیشتر وا میدارند. مثلا قصهای برای او تعریف کنید و بگویید به نظرت آخرش چه میشود؟ یا بگویید: «به نظرت اگه قهرمان داستان این کار رو نمیکرد چی میشد؟» یا «تو اگه جاش بودی چی کار میکردی؟»
2⃣از او سوال بپرسید. درباره هر موضوعی میتوانید سوالاتی را مطرح کنید. مثلا: میدونی چرا رنگ دریا آبیه؟ یا اینکه: به نظرت چرا بعضیا دزدی میکنن؟ پاسخهای او را به سوالاتتان بشنوید و بعد، سعی کنید با راهنماییهای مناسب او را به جواب درستتر برسانید.
3⃣به او فرصت تصمیمگیری بدهید و درهنگام تصمیم گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست میداند عملی کند. به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنماییهای لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید.
4⃣اجازه دهید خیالپردازی کند. از او درباره رویاهایش بپرسید. بگویید دوست دارد چه کارهایی انجام دهد یا از کدام یک از کارهایش رضایت بیشتری دارد و دلایلش را بشنوید. هر چیزی که باعث شود فرزندتان استدلال بیاورد، تفکر انتقادی را در او تقویت میکند.
5⃣برای هر چیزی، قاعده و قانون نیاورید. اجازه دهید فرزندتان کار خودش را بکند حتی اگر با سلیقه شما جور نیست، مثلا اگر در نقاشیاش خورشید را صورتی و دریا را سبز کشید، او را سرزنش نکنید. در دنیای کودک، هیچ باید و نبایدی مطرح نکنید مگر وقتی که ممکن است به او یا دیگران صدمه وارد شود.
📚doozlibook.ir
👉@zendegi_filsofaneh