🕊اندیشه‌های عالی انسانی فضای روحی مساعد می‌خواهد🕊 ✅قرآن یک منطقی دارد و آن منطق این است: اندیشه‌های عالی انسانی در روح انسان جوّ و فضای مساعد می‌خواهند. اگر فضای روح انسان مساعد نباشد آن اندیشه‌های عالی از روح انسان فرار می‌کنند. 📜این حدیث را شنیده‌اید که پیغمبر اکرم فرمود: لا یدْخُلُ الْمَلائِکةُ بَیتآ فِیهِ کلْبٌ أوْ صورَةُ کلْبٍ. یعنی فرشتگان وارد خانه‌ای که در آن خانه، سگ یا تصویر سگ وجود داشته باشد نمی‌شوند. 🔍 علما از این حدیث معنای لطیفی فهمیده‌اند؛ گفته‌اند آن خانه‌ای که پیغمبر اشاره کرده است خانه دل است. اگر در خانه دل، سگ‌ها و صورت سگ‌ها و درنده‌ها وجود داشته باشد، اندیشه‌های پلید وجود داشته باشد، هرگز اندیشه‌های عالی و لطیف در چنین خانه‌ای وارد نمی‌شوند. 💡اندیشه‌های عالی و لطیف از سنخ نورند. نور و ظلمت با یکدیگر یک جا جمع نمی‌شوند. اگر انسان در روح خودش اندیشه‌های پلید داشته باشد، اگر در روحش حسادت، کینه، تکبر، بدخواهی وجود داشته باشد، اگر در روحش پلیدی از نوع دیگر وجود داشته باشد، این یعنی فضای روح فضایی است پلید و نامساعد. اندیشه پاک، حالا می‌خواهد اندیشه خدا باشد یا اندیشه خدمت به خلق، آن اندیشه‌های عالی مقدس انسانی در روح‌های پلید جا نمی‌گیرند؛ یعنی وقتی که بیایند جا برای آنها نیست، فرار می‌کنند و می‌روند. ✳این است که اگر انسان در عمل ناپاک باشد، دائما گناه کند، دائما دروغ بگوید، دائما غیبت کند، دائما تهمت بزند، دائما مال مردم را بخورد، دائما ظلم کند، دائما ـ العیاذ بالله ـ مثلا به زن نامحرم نگاه کند و نظر ریبه داشته باشد، اینها روح انسان را پلید می‌کند؛ دیگر ایمان در چنین روح پلیدی جا ندارد، در می‌رود؛ روح تاریک می‌شود. نه تنها ایمان، سایر اندیشه‌های پاک انسانی هم همین طور است 📚 استاد مطهری، خدا در زندگی انسان، ص۱۲۵_۱۲۳ #متن_نوشت #اندیشه_عالی #روح_مساعد 🆔️@zendegi_filsofaneh