⭕توحید از نظر اسلام دارای دو مرتبه و دو درجه است:
✔توحید نظری و توحید عملی.
👈توحید نظری را علمای اسلامی به سه قسم تقسیم کردهاند: توحید در ذات، توحید در صفات، توحید در افعال؛ و همه اینها از قرآن مجید استنباط میشود و مربوط به عالم فکر و اندیشه و اعتقاد است؛ نوعی اندیشیدن و دانستن و محصول نوعی تفکر است.
👈ولی توحید عملی آن است که علمای اسلام از آن، تعبیر به توحید در عبادت (توحید در پرستش) میکنند و آن نوعی زیستن، زندگی کردن و بودن است.
✳آن یکی(توحید نظری) نوعی اندیشیدن است و این دیگری (توحید عملی) نوعی زیستن و بودن.
🔺️آن اندیشیدن، در منطق اسلام با این نوع بودن به کمال خود میرسد؛ یعنی انسان تا در مرحله اندیشه موحد است، موحد کامل نیست و بلکه موحد حقیقی نیست. موحد حقیقی موحدی است که در مرحله زیستن و بودن هم موحد باشد.
⏪از نظر اسلام توحید اگر صرفا توحید نظری باشد یعنی در مرحله فکر و نظر بماند، به مرحله عمل نرسد، در مرحله اندیشیدن متوقف بشود و در مرحله بودن و زیستن انسان تحقق پیدا نکند، این توحید، توحید حقیقی و واقعی نیست.
🔘توحید اسلام یک طرحی است برای پیاده شدن در وجود انسان؛ «خدا در اندیشه» برای «خدا در زندگی» است، یعنی مقدمهای است برای «خدا در زندگی»
📚 استاد مطهری، خدا در زندگی انسان، ص ۳۰_۲۷
#متن_نوشت
#توحید
#فکر_و_نظر
#زیستن_و_بودن
🆔️ @zendegi_filsofaneh