طفلک پسرم باز مجابش کردم بی شام به زور قصه‌ی خوابش کردم ناگاه کبوتری به خوابش آمد ناچار گرفتم و کبابش کردم

غرق زخمیم ولی قامتمان خم نشده

امروز مثل هرروز راه رفتم و گریه کردم، امروز گریه کردم، دیروز گریه کردم، پریروز گریه کردم، چهار هفته را گریه کردم..مشاور می‌گوید چهار هفته زمان زیادی نیست، به زمان زیادی نیست مشاور هم گریه کردم.

زانوی غم هستم، بغلم کن

پس از تو روی من بمبای خنثی هم عمل کردن.

تو اگر غمگینی.. غمگینی من اگر غمگینم ویرانم

خودم را ش《ک》ستم گذاشتم کنار.

حق با تو بود حالا میتوانیم غمگین باشیم.