و نبودت. گاهی آنقدر آزارم میدهد که مته ای برمیدارم تلویزیون را روشن میکنم ظبط ماشین از توی کوچه می‌خواند :کاشکی دوست نداشتم . در سیاهی شب میان ستارگان برایت اشک میریزم. امشب دعا میکردم شهاب سنگ ببارد تا آسمان سنگسارم کند. که داغ‌ غمت دل و دستم را سوزاند. لیلا می‌گفت هنوزم شبا موقعه خواب گریه میکنی؟ -سامر

بیا در حد یه سیگار ببینمت.

‏من که بوسیدمت گذاشتمت کنار، ولی می‌شه یه بوس دیگه؟

من بداخلاقم. خانواده‌ام می‌دانند زود عصبانی می‌شوم. احتمالا در اتاقی به تنهایی خواهم مرد، به این دلیل که با کسی که می‌خواسته نجاتم بدهد به طور وحشیانه‌ای رفتار کرده‌ام.

گریه میکردم می‌گفت شیر فلکه رو ببند ،خونه رو آب برد.

دنیای عزیز، دارم می‌روم چون خسته شده‌ام. گمان کنم به اندازه کافی عمر کرده‌ام. تو را با نگرانی‌هایت در این فاضلاب شیرین تنها می‌گذارم. خوش بگذرد.