آقای هاشمی رفسنجانی بی شک یکی از موثرترین و قویترین شخصیتهای دوران انقلاب و دوران جنگ تحمیلی بود. شخصیتی بانفوذ مدیر و سیاستمدار توانمند پرتحرک و کاربلد افکارش با امام زاویه داشت اما اولا دست امام از افراد توانمند خالی شده بود و ثانیا روش امام خمینی، جذب و بکارگیری و استفاده از توانمندی اینگونه افراد برای پیشبرد اهداف نظام بود نه طرد و خذفشون در خاطرات هاشمی می خوندم برخی اوقات، امام خمینی چندین روز، هاشمی رو به حضور نمی پذیرفتند! دقت کنیم که ایشان هم رئیس مجلس بود و هم رئیس جنگ ولی اختلاف نظرهاش با امام هیچگاه رسانه ای نمیشد (درستش هم همین بود) در دوران جدید رهبری هم روش آقا بها دادن و ارزش دادن به اینگونه افراد بود. ایشان دایره نظام رو بسیار وسیع ترسیم کرده و سعی در جذب حداکثری منتقدین دارند. بطوری که بسیاری از افرادی که پتانسیل این رو دارند که به #دشمن، و #مخالف_علنی جمهوری اسلامی، تبدیل بشن رو در مسئولیتهای زیر نظر خودشون قرار داده و اجازه خروجشون از دایره مذکور رو نمیدن. درنهایت هم وقتی هاشمی به سمت ضدیت علنی با نظام پیش رفت... خداوند یه بار دیگه غیرتش رو به این نظام مهدوی نشون داد... و یکی دیگه از الطاف خفیّه (و یا شاید هم جلیّه) خودش رو در استخر فرح، به نمایش گذاشت. اندوه و تاسف حضرت آقا در نماز میت بر بدن هاشمی رفسنجانی وقتی که به جای عبارت اللهم انا لا نعلم منه الا خیرا فرمودند: اللّهم اغفر وارحم وتجاوز عما تعلم منه ومنا، اللّهم اعف عنه وعنا، اللّهم اعف عنه وعنا. اللهم اغفر له ولنا، الهی عفوک عفوک عفوک، عفوک عفوک عفوک، عفوک عفوک عفوک بی اختیار اندوه امیرالمومنین بر جنازه زبیر را تداعی نمود😞 اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا🤲