eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.5هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.8هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خوی ملکوتی 🔸 مستحضرید وقتی مهمان عزیزی در راه است ما سه وظیفه داریم: وظیفه اول آن ‌كه به او برویم. وظیفه دوم آن ‌كه مادامی كه در حضور او هستیم باشیم مقدم او را گرامی بداریم. سوم اینكه وقتی او قصد حركت و رفتن دارد چند قدم او را كنیم. ماه مبارك رمضان كه است و در آن خطبه معروف وجود مبارك رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) آمده است كه «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ»[1] ما را به ضیافت فراخواندند دستورهایی هم دادند كه ما با آن دستور به استقبال این ماه برویم كه چند روز اواخر ماه پُر بركت شعبان را انسان روزه بگیرد یا لااقل یك روز قبل از ماه مبارك رمضان صائم باشد، آنها كه دو ماه پُر بركت رجب و شعبان را روزه می‌ گرفتند و وصل می ‌كردند «شهر الولایة و شهر الرسالة» را به «شهر الله»، آنها یك راه پُر بركت دیگری را طی می ‌كردند؛ ولی برای ما همین استقبال كوتاه هم مُغتنم است كه با روزه در پایان ماه شریف شعبان به استقبال ماه مبارك رمضان برویم. 🔸 بعد هم این ماه را به عنوان شهر اكبر معرفی كرده‌اند، زیرا ظرف نزول قرآن كریم است حرمت این ماه به این است كه در این ماه نازل شده است. در آن دعای معروف امام سجاد (سلام الله علیه) كه در مراسم تودیع به این ماه عرض می ‌كنیم: «السَّلَامُ عَلَیكَ یا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ»[2] این «اكبر» مجرور نیست، صفت الله نیست صفت «شهر» است، این شهر، اكبر است نه شهر «الله اكبر» است یا شهر «الله»ی است كه «اكبر» است این شهر, است این شهر, است. غالب این اوصاف مربوط به آن شهر است این بزرگ ‌ترین ماه سال است. در همان دعاهای هر روز كه بعد از نماز خوانده می ‌شود: «وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُور»[3] این را هم باید طوری می ‌خواندیم كه دیگر وسط قطع نشود، چون این به نحو تنازع این چهار فعل، متعلقشان «عَلَی الشُّهُور» است این «عَلَی الشُّهُور» مفعول واسطه برای این چهار است فعل اینها به نحو تنازع به آن متعلق‌ هستند؛ شهری است كه «عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُور» نه اینكه دو تا را بخوانیم و بعد نفس بكشیم و دو تای دیگر بگوییم. این اكبر شهور است بزرگ ‌ترین شهر سال است و اكرم شهور است كریم ‌ترین شهر سال است. بنابراین ما با بزرگی و كرامت باید در خدمت این مهمان كبیر بزرگ می ‌بودیم كه ـ ان‌شاء ‌الله ـ این‌‌ چنین بود. 🔸 وظیفه سوم جریان بدرقه است این مهمانی كه وارد شد و رفت باید چند قدم او را بدرقه كنیم. در بدرقه ماه صیام گفتند كه روز كه روزه گرفتن جایز نیست وقتی سپری شد مستحب است شش روز انسان در اول شوال روزه بگیرد تا ماه مبارك رمضان بدرقه كند[4] این را با ضیافت الهی باید بدرقه كرد. 🔸 این سه وظیفه, هر سه با روزه شروع می‌ شود؛ یعنی با روزه به استقبال ماه مبارك رمضان می ‌رویم در خود ماه مبارك رمضان هم كه صائم هستیم بعد هم در ماه شوال شش روز روزه می ‌گیریم تا بدرقه این ماه كرده باشیم. این روزه گرفتن‌ها برای آن است كه انسان را با شبیه بكند. در كتاب‌ های فقهی ما آمده است كه فضیلت روزه در این است كه انسان می‌شود.[5] اینكه شبیه فرشته می ‌شود این كمال نهایی نیست انسان‌ هایی هستند كه معلم فرشته هستند! ولی این مقدار برای ما فضیلت است كه ما شبیه فرشته بشویم. فرشتگان شعارشان این است كه ﴿وَ مَا مِنّا إِلّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ﴾[6] هر كسی كار خودش را انجام می‌ دهد؛ نه بیراهه می ‌رود و نه راه كسی را می ‌بندد. اگر ما بیراهه نرفتیم، یك؛ راه كسی را هم نبستیم، دو؛ در ما پیدا می ‌شود. [1]. الامالی, (صدوق)، ص93. [2]. الصحیفة السجادیة، دعای45. [3]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص24. [4]. من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص80; «وَ أَمَّا الصَّوْمُ الَّذِی یكُونُ صَاحِبُهُ فِیهِ بِالْخِیارِ فَصَوْمُ یوْمِ الْجُمُعَةِ وَ الْخَمِیسِ وَ الْإِثْنَینِ وَ صَوْمُ الْبِیضِ وَ صَوْمُ سِتَّةِ أَیامٍ مِنْ شَوَّالٍ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَان‏». [5]. جواهر الكلام فی شرح شرائع الإسلام، ج‌16، ص181؛ العروة الوثقی, (سید الیزدی)، ج‌2، ص241. [6]. سوره صافات، آیه164. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1383/08/28 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ادب 🔸 دین به ما فرمود تا می ‌توانید، و ظریفانه سخن بگویید. به پیغمبر اسلام (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمود به بندگان من بگو ﴿وَ قُلْ لِعِبادی یقُولُوا الَّتی‏ هِی أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیطانَ ینْزَغُ بَینَهُمْ﴾;[1] فرمود تا می ‌توانید در گفتارتان, در رفتارتان و در نوشتارتان نسبت به یکدیگر بکنید! 🔸 حرف تلخ نزنید! حرف تُند نزنید! نه در داخله منزل، نه در خارج منزل، کاری و حرفی و نوشتنی که بعد پشیمانی می ‌آورد، آن کار را نکنید! این را صریحاً در قرآن فرمود را حفظ بکنید! را حفظ بکنید! ﴿وَ قُلْ لِعِبادی یقُولُوا الَّتی‏ هِی أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیطانَ ینْزَغُ بَینَهُمْ﴾. [1]. سوره اسراء، آیه53. 📚 خطبه های نماز عید فطر تاریخ: 1396/04/05 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 نظم الهی 🔸 درباره عالَم در سوره مباركه «نساء» فرمود: ﴿لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً كَثیراً﴾، هم در سوره «مُلك» فرمود شما دو بار، ده بار، صد بار در عالَم تأمّل كنید، مطالعه كنید: ﴿ما تَری فی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَری مِنْ فُطُورٍ﴾؛[1] هیچ جا بی ‌نظمی نمی‌بینید، هیچ جا ناهماهنگی نمی ‌بینید، پس عالم یكدست است؛ انسان ها یكدست‌ هستند ﴿لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ﴾،[2] انبیا یكدست‌ هستند و هر كدام که آمدند ﴿مُصَدِّقاً لِما بَینَ یدَیهِ﴾[3] بودند. 🔸 این برهان آیه 82 سوره مباركه «نساء» جزء است كه اگر چیزی از غیر خدا بود در آن اختلاف بود و چون در عالَم اختلافی نیست از نزد خداست؛ اگر انبیا از غیر خدا آمده بودند اختلاف داشتند، چون اختلاف ندارند معلوم می‌شود از نزد خداست. صُحف و كتب آسمانی انبیا اگر از نزد خدا نبود در آن اختلاف بود، چون اختلاف نیست پس از نزد خداست ﴿لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً كَثیراً﴾، این جزء است؛ یعنی این قیاس استثنایی هم درباره عالَم است، هم درباره آدم است، هم درباره پیوند عالَم و آدم است، هم درباره سلسله انبیاست و هم درباره سلسله كتب آسمانی و صحف الهی است. پس آنچه در خارج هست منظّم است و انسان خلیفهٴ «الله» است كه حركت كند؛ متأسفانه به جای اینكه خلیفه «الله» باشد شده است و دارد اوضاع را به هم می‌ زند. اینكه فرمود: ﴿أَقیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فیهِ﴾، برای اینكه تمام نظام هستی و صحف آسمانی و كتب الهی هماهنگ‌ هستند، امّا اینها آمدند عالم را به هم زدند؛ تنها مسئله نیست، فسادهای فراوانی كه ایجاد كردند: ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾،[4] دریا را آلوده كردند، فضا را آلوده كردند، صحرا را آلوده كردند، محیط زیست را آلوده كردند: ﴿بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾ و همچنین انبیا را شهید كردند ﴿قَتْلَهُمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾،[5] ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾،[6] صُحُف و كتب آسمانی را دگرگون كردند ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ﴾،[7] ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾،[8] انسان ها را به وسیله بدآموزی ‌ها منحرف كردند و از مسیر مستقیم بیرون بردند و گرفتار ضلالت كردند؛ انسان به جای اینكه خلیفه «الله» شود، شده خلیفه ابلیس! 🔸 اگر ذات اقدس الهی از انسان ها با یاد كرد که فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾،[9] هشدار داد كه این كرامت ذاتی انسان نیست، این‌ چنین نیست كه انسان ذاتاً كریم باشد، چون است از كرامت برخوردار است؛ پس ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، چون بنی‌آدم خلیفه، آیت و مظهر كریم‌ هستند و اگر انسان كرامتش به استناد خلافت اوست، خلیفه آن است كه حرف «مستخلف ‌عنه» را بزند و دستور «مستخلف‌ عنه» را انجام بدهد؛ اگر كسی كنار سفره خلافت نشست و از كرامت طَرْفی بست، ولی حرف خودش را زد و كار خودش را كرد و ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾[10] شد، آن ‌گاه همین خدایی كه فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، همین خدایی كه فرمود: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً﴾[11] درباره این گروه می ‌فرماید: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾؛[12] این كرامت او كه ذاتی نبود، به استناد خلافت بود و خلافت هم این است كه خلیفه حرف «مستخلف ‌عنه» را بزند و دستور «مستخلف ‌عنه» را انجام بدهد، نه حرف خودش را! آن‌گاه كلّ صحنه عوض می‌ شود، می ‌شود: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾، این گروه عالم را فاسد كردند ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾، جامعه بشری را كه «إِرْباً إِرْبا» كردند، انبیا را هم كه ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾ به قتل رساندند، كتب آسمانی را هم كه ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾ كه ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ﴾ این‌طور برخورد كردند. ...
🔸 قرآن كریم هشدار می ‌دهد كه عالم منظّم است! انسان ها منظّم‌ هستند! انبیا هماهنگ‌ هستند! صحف آسمانی منظّم است! ما اگر چند روزی به شما دادیم ببینیم چه می ‌كنید، توجه داشته باشید كه كلّ این بی‌ نظمی ‌ها را ما به هر حال سامان می ‌دهیم و به می ‌رسانیم و همه شما را هم جمع می ‌كنیم و به دریا می ‌ریزیم! این‌ طور نیست كه ما صبرمان نامتناهی باشد. [1]. سوره ملک، آیه3. [2]. سوره روم، آیه30. [3]. سوره بقره، آیه97. [4]. سوره روم، آیه41. [5]. سوره آل عمران، آیه181، سوره نساء، آیه155. [6]. سوره آل عمران، آیه21. [7]. سوره نساء، آیه46، سوره مائده، آیه13. [8]. سوره بقره، آیه79. [9]. سوره اسراء، آیه70. [10]. سوره جاثیه، آیه23. [11]. سوره بقره، آیه30. [12]. سوره اعراف، آیه179. 📚 سوره مبارکه شوری ـ جلسه 14 تاریخ: 1394/03/06 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_016 ay ss.mp3
2.96M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 16 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_016p2.pdf
153.4K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 16 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Furqan_12p2.pdf
215.9K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 12 تاریخ: 1390/11/11 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عدالت اجتماعی 🔹 اگر وضع هر چیزی در جای خود، در موضع و وضع مناسب خود قرار دادن عدل است و عقل، پس با عقل جمعی هماهنگ است. جامعه وقتی عادل است كه عاقل باشد، وقتی عاقل است كه عادل باشد. در موادّ حقوقی عدل باید موادّ حقوقی را از مبانی و اصول گرفت، آن مبانی و اصول را از منابع اصطیاد كرد. چه اینكه فقه، رساله عملی، احكام فقهی، این سه مرحله را طی می ‌كنند؛ در یك بخش موادّ فقهی است، این موادّ فقهی كه در رساله‌ های عملی منعكس است از اصول و مبانی استنباط می ‌شود كه یك فقیه و اصولی ناموَر آن اصول و مبانی را در جای خود تثبیت كرده است، آن اصول و مبانی را باید از یك منبع اصیل استنباط كند، منبع اصیل همان است است و (علیهم السلام). 🔹 اگر كسی مبانی و اصولی داشته باشد، ولی منابع نداشته باشد این منقطع الّأول است. اسلام این سه مرحله را طی می‌ كند، اسلام این سه مرحله را داراست، و حقوقی اسلام این سه مرحله را داراست؛ ولی آنها كه به منبع وحی تكیه نمی ‌كنند موادّ حقوقی دارند، اصول ارزشی و مبانی ارزشی دارند، ولی بی ‌منبع! لذا در تفسیر آن مبانی و اصول با دیگران اختلاف جدّی دارند. 🔹 الآن چه شرقی و چه غربی معتقدند كه موادّ حقوقی را باید از اصول و مبانی ارزشی مانند ، ، ، رعایت ، ، ضد تروریسم و مانند آن استنباط كرد، امّا اینها منبع نیستند اینها مبنایند! اینها منبع نیستند اینها اصول ‌اند! این اصول و مبانی را باید از یك منابعی استنباط بكنند، چون منبع وحی ندارند، منبع فطرت ندارند؛ لذا را طرزی تفسیر می ‌كنند كه است! آزادی و حقوق بشر را طرزی تفسیر می‌كنند كه است! كشتار بی‌ گناه مردم را مبارزه با تروریسم می‌ دانند، دفاع حق به جانب مردم مظلوم را تروریسم می ‌پندارند. 🔹 اینكه می ‌بینید را به دلخواه خود معنا می ‌كنند، آزادی و حقوق را میل خود معنا می‌ كنند، ظلم و اشغالگری عراق را دموكراسی و حقوق بشر و آزادی می ‌دانند، برای آن است كه این اصول در دستِ خود آنهاست و از جایی نگرفته ‌اند، یك اصول شناور و سرگردان است؛ امّا وقتی اصول و مبانی را از منبع وحی بگیریم این ‌چنین نیست كه اصول را به میل خود تفسیر كنی یا حقوق بشر یا عدالت را به میل خود تفسیر كنی. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_017 ay ss.mp3
3.01M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 17 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_017p2.pdf
153.2K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 17 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Furqan_13p2.pdf
216.9K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 13 تاریخ: 1390/11/15 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا