eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 امام حسن (علیه السلام) 🔸 در احتجاجات (سلام الله علیه) هتاکی ‌ها و بی ‌ادبی ‌هایی که اموی ‌ها نسبت به او داشتند یک بی ‌ادب را اجیر کردند که نسبت به (سلام الله علیه) اهانت بکند و او هم بی ‌ادبی کرد. حضرت گوش داد، بعد وقتی که خواست برود، فرمود تو مثل پشه ‌ای هستی که روی درخت خرما نشسته، وقتی که آمدی معلوم نبود که چه وقت آمدی! حالا که داری می روی به من می‌گویی محکم خودت را نگه دار من دارم می ‌روم!؟ 🔸 چه کسی می ‌تواند این حرف را بزند؟ کسی که مستقیم ریشه دار است. با آمدنِ یک تلخ، نمی ‌لغزد که با رفتنش بخندد! آپارات: https://aparat.com/v/DeULj 📚 دیدار تاریخ: 1396/08/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 فروغ هدايت 🔸 هر كدام از شما باید یك باشید در محیط زندگی ‌تان؛ این دستور وجود مبارك امام حسن است فرمود شما باشید. درباره چراغ هدایت، ذات اقدس الهی در آینه نور سوره «نور‌» فرمود این چراغ هدایت است و از روغن زیتی ارتزاق می ‌كند كه آن روغن زیت ﴿لا شَرْقِیةٍ وَ لا غَرْبِیةٍ یكادُ زَیتُهَا یضی‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلَی نُورٍ﴾. 🔸 آن درختی كه در قسمت شرق باغ است صبح آفتاب می ‌گیرد ولی عصر آفتاب نمی ‌گیرد، آن درختی كه در قسمت غرب باغ است عصر آفتاب دارد ولی صبح آفتاب ندارد؛ ولی درختی كه است بلکه در وسط باغ ایستاده است، این از صبح تا غروب از آفتاب برخوردار است؛ این درخت زیتون هر چه بیشتر آفتاب بخورد روغنش شفاف ‌تر است و حرارتش بیشتر. فرمود چراغ هدایت ‌اند و این چراغ هدایت از روغنی استفاده می ‌كند كه این روغن از درختی است كه این درخت در باغ معرفت است و نه سمت دیوار شرقی است نه سمت دیوار غربی است كه یك قسمت از روز بی ‌‌آفتاب باشد، بلکه این از صبح تا غروب آفتاب می ‌گیرد، خب چنین درختی بالأخره میوه ‌اش شاداب ‌تر است. بیان نورانی این است كه ظرف دانش باشید (یك) و به محیطتان نور بدهید (دو)، حالا اگر توانستید مثل آفتاب باشید که به كل جهان نور بدهید چه بهتر، نشد، به یك منطقه نور بدهید، نشد، به محله خودتان نور بدهید. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1376/04/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
reba_42ms ss.mp3
6.54M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 42 تاریخ تدریس: 1393/07/06 🆔 @a_javadiamoli_doross
reba-42p2.pdf
186.1K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 42 تاریخ تدریس: 1393/07/06 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
maryam_044p2.pdf
154.1K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 44 تاریخ: 1388/09/11 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 5 🔹 تاكنون روشن شد كه فنّ شریف «اخلاق» از نفس می‌كوشد تا به نزاهت تهذیب نفس برسد، ابزار و مسیرشان هم مشخص است؛ یعنی مبدأ فاعلی، مبدأ غایی، مسیر و ابزار، این عناصر چهارگانه در فنّ «اخلاق» مشخص است. در فنّ شریف «عرفان» هم مبدأ فاعلی و مبدأ غایی و مسیر و ابزار هم مشخص است. در فنّ اخلاق، شخص خود را گوینده می‌بیند... . 👇👇👇👇
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 5 🔹 تاكنون روشن شد كه فنّ شریف «اخلاق» از نفس می‌كوشد تا به نزاهت تهذیب نفس برسد، ابزار و مسیرشان هم مشخص است؛ یعنی مبدأ فاعلی، مبدأ غایی، مسیر و ابزار، این عناصر چهارگانه در فنّ «اخلاق» مشخص است. در فنّ شریف «عرفان» هم مبدأ فاعلی و مبدأ غایی و مسیر و ابزار هم مشخص است. در فنّ اخلاق، شخص خود را گوینده می‌بیند، شنونده می‌بیند، چه اینكه زبان هم زبان اوست، با زبان خود سخن می‌گوید، با گوش خود می‌شنود، با چشم خود می‌بیند؛ چه با گوش و چشم ظاهر، چه با گوش و چشم باطن؛ ولی در عرفان وقتی شخص به مقام منیع قُرب نوافل بار یافت یا منتظر است كه خدا در مقام سوم ـ كه بارها به عرضتان رسید ـ آن دو مقام، مقام منطقه ممنوعه است؛ یعنی هویت محض، یك؛ اكتناه صفات ذات كه عین ذات است، دو؛ آن‌جا بساطت مطلقه است از یك سو و عدم تناهی است از سوی دیگر. حقیقت عینی كه مفهوم ذهنی نیست، یك؛ بسیط تجزیه‌ناپذیر است، دو و نامحدود است و اجتناب‌ناپذیر نیست، سه؛ لذا مفهوم هیچ كسی، مشهود هیچ كسی، مقصود هیچ كسی، معقود احدی نخواهد بود. 🔹 آنچه به آن نظر دارد برهان است، برهان همان را ثابت می‌كند در مقام مفهوم. طبق بیان نورانی امام صادق(سلام الله علیه) كه مرحوم صدوق در توحید نقل كرد ما بیش از این مقدورمان نیست: «لَكانَ التَّوحِیدُ عَنّا مُرتَفِعا». در اخلاق، شخص همه امور را به خود اِسناد می‌دهد و حق هم با اوست، چون بیش از این نمی‌بیند. در عرفان، شخص به جایی می‌رسد كه بر اساس قرب نوافل ذات اقدس الهی در مقام سوم، در فصل سوم؛ یعنی مقام ظهور؛ یعنی مقام وجه اللّهی؛ یعنی مقام فعل؛ یعنی مقام فیض، برابر حدیث معروف قُرب نوافل، سمع و بصر و اعضای ادراكی و تحریكی او می‌شود. وقتی عارف این مطلب را مشاهده كرد با زبان حق سخن می‌گوید، با چشم حق می‌بیند، هرگز خود را صاحب كار نمی‌بیند و خود را طلبكار نمی‌بیند، هر كار خیری كه انجام داد خود را بدهكارتر می‌بیند; زیرا می‌یابد كه با زبان دیگری حرف زد، با چشم دیگری دید، با گوش دیگری شنید، با دست دیگری رمی كرد كه دیگری فرمود: ﴿وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی﴾... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1393 آپارات: https://aparat.com/v/ecUXk 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 منتظر ظهور 🔹 مطلب دیگر درباره حضرت است كه اگر كسی عارفاً به شأن ولی عصر و «منتظراً لأمره» بمیرد، این را دارد. امام ششم (سلام الله علیه) فرمود منتظر ظهور كسی است كه تیر به دست آماده باشد؛ نه اینکه منتظر ظهور، کسی است که مفاتیح به دست و دعاخوان باشد! آن كسی كه كتاب دعا در دست اوست و می ‌گوید خدایا ظهور حضرت را برسان، او منتظر حضرت نیست، كسی كه تفنگ در دست گرفته، او منتظر حضرت است. حضرت در آنجا فرمود: «لِیعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ القَائِمِ وَلَوْ سَهْماً». 🔹 معنای این است كه قبل از آمدن حضرت حداقل یك تیر تهیه بكند؛ نیروی رزمی است كه می ‌تواند منتظر حضرت باشد، دعاخوان چگونه می ‌تواند منتظر حضرت باشد؟! این تماشاچی كه بگوید كه خدایا كاری به من نداشته باش، امام خود را بیاور و دنیا را اصلاح كن، چنین کسی كه منتظر حضرت نیست. 🔹 فرمود ولو با یك تیر شده آماده باشد؛ تیراندازی یاد بگیرد، دشمنش را بشناسد، دوستش را بشناسد، شاید حضرت فردا ظهور كرد؛ این معنی است. این شخص اگر هم در بسترش به موت حَتف انف بمیرد «مات شهیدا»، وگرنه آن كسی كه بگوید خدایا كاری به من نداشته باش تو می ‌دانی و دینت و ولی ات، همان حرفی است كه می ‌گوید: ﴿فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا ‌هاهُنا قاعِدُونَ﴾؛ ما اینجا هستیم تو به كمك خدا دینتان یاری كنید، كاری به ما نداشته باشید! همراهان امیر المؤمنین (علیه السلام) نظیر این گونه حرف می‌ زنند می‌ گویند یا علی حرفی كه بنی اسرائیل به موسای كلیم گفتند كه ﴿فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا ‌هاهُنا قاعِدُونَ﴾ ما این طور نمی ‌گوییم، ما می ‌گوییم «إذهب نحن معكَ» هر جا كه تو رفتی ما می ‌آییم؛ این معنی است. 📚 سوره مبارکه حدید جلسه 13 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
reba_43ms ss.mp3
6.7M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 43 تاریخ تدریس: 1393/07/07 🆔 @a_javadiamoli_doross
reba-43p2.pdf
191.9K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 43 تاریخ تدریس: 1393/07/07 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
maryam_045p2.pdf
150.8K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 45 تاریخ: 1388/09/14 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 6 🔹 همان‌طوری كه بین عرفان نظری و حكمت نظری از یك سو, بین عرفان نظری و اخلاق نظری از سوی دیگر فرق‌های فراوان علمی است... . 👇👇👇👇
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 6 🔹 همان‌طوری كه بین عرفان نظری و حكمت نظری از یك سو, بین عرفان نظری و اخلاق نظری از سوی دیگر فرق‌های فراوان علمی است، بین عرفان عملی و اخلاق عملی فرق‌های فراوانی است كه به برخی از این فروق در نوبت‌های قبل اشاره شد. 🔹 در فنّ اخلاق, شخص می‌كوشد كه از جهان به عنوان آیت و علامت استفاده كند و از این علامت به صاحب علامت, از این آیات به صاحب آیات پی ببرد كه مسئله ﴿سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فی‏ أَنْفُسِهِمْ﴾ این برای اینها راهگشاست. توحید سالك در این مرحله در فضای اخلاق است، جزء فضایل اخلاقی او مطرح است؛ اما در عرفان, شخص می‌كوشد اول خدا را ببیند و در سایه خدا خَلق را ببیند، این‌چنین نیست كه از خَلق بخواهد به خالق پی ببرد, بلكه از خالق به خلق متوجّه می‌شود، چون خالق را می‌بیند خالق در صورت خَلق‌های خود در فصل سوم; یعنی مقام فیض و وجه و ظهور تجلّی كرده است، برابر سخن نورانی امیر مؤمنان(سلام الله علیه) كه در نهج‌البلاغه فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی‏ لِخَلْقِهِ‏ بِخَلْقِهِ» از متجلّی به جلوه پی می‌برد، نه از جلوه به متجلّی. در پایان همه آیاتی كه از آیات آفاقی و انفسی سخن به میان آمده، این جمله نورانی می‌تابد ﴿أَ وَ لَمْ یكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلی‏ كُلِّ شَی‏ءٍ شَهیدٌ﴾; یعنی... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1393 آپارات: https://aparat.com/v/9PojL 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا