💠 بصیرت 🔹 ما مشكلمان #فقدان_بصیرت است؛ زیرا انسان كمالش در این است كه هم از اندیشه‌ های علمی ناب برخوردار باشد و هم از انگیزه ‌های صحیح، تا #عمل_صالح از او صادر بشود؛ این مطلب اول. مطلب دوم این است كه در حوزه‌ ها و دانشگاه ها #اندیشه_‌های_صحیح را به انسان منتقل می ‌كنند، انسان با درس خواندن و با مطالعه كردن، عالم می ‌شود؛ اما این علم بخواهد به انگیزه منتهی بشود و نیروی اجرایی بدن را وادار كند كه عزم پیدا كند اولاً، بعد به دنبال آن عزم كار كند ثانیا،ً این آسان نیست. 🔹 مراكز علمی مثل حوزه ‌ها و دانشگاه ها متولیان جزم ‌اند، #جزم_سازی می کنند؛ یعنی با برهان، مطلبی را به انسان منتقل می‌كنند و انسان، عالم می ‌شود؛ اما تا این جزم علمی به آن #عزم_عملی تبدیل بشود و منتقل بشود خیلی طول می ‌كشد. سرّش آن است كه دستگاهی كه عزم را و اراده را و نیت را می ‌سازد آزاد نیست. اگر دستگاهی كه تولید كننده نیت و اراده و عزم و امثال اینها بود آزاد بود، هر عالِمی عادل می ‌شد و هر كسی مطلبی را فهمید فوراً تصمیم می ‌گرفت و عمل می كرد؛ لكن این‌‌چنین نیست. این دستگاه عزم یعنی دستگاه عملی هم از بیرون در منطقه حسّ با یك سلسله علل و عوامل رو به روست و هم از درون #گرفتار_وسوسه است. 🔹 حالا ما چه كنیم كه آن اندیشه‌ هایمان به انگیزه تبدیل بشود و بشویم #عالم_با_عمل تا بصیرت پیدا كنیم؟ ما برای اینكه ـ ان‌ شاء ‌الله ـ اهل بصیرت بشویم این بخش های عملی مان را باید كنترل كنیم؛ یعنی آنچه را كه می ‌خوانیم، وقتی عمل بكنیم، در محدوده عمل، این خیلی به ما كمك می ‌كند، وقتی به ما كمك كرد، شیطان در محدوده بیرون راه پیدا نمی ‌كند، مانع بیرونی كه نیامد درون را هم بالأخره انسان می ‌تواند با #جهاد_درونی رام بكند برای اینكه از لحاظ بیرون تأمین شده است. #روز_بصیرت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1383/02/28 🆔 @a_javadiamoli_esra