eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 درس خارج فقه آیت الله العظمی جوادی آملی در سال تحصیلی جدید 🔹ادامه مبحث فقه: ساعت 9 صبح 🔹 لازم به ذکر است به دلیل وضعیت موجود حاصله از ویروس کرونا، درس معظم له بصورت آنلاین و مجازی برگزار خواهد شد. 🔹 کاربران می توانند درس معظم له را به صورت از لینک های ذیل مشاهده نمایند. 🔸سایت وب تی وی : تلویزیون اینترنتی اسراء با به آدرس: tv.esra.ir 🔸کلاس مجازی: https://el.esra.ir/ch/karejefegh-nekah-ayatollah-jvadiamoli همچنین درس معظم له به صورت «صوت و متن» در سایت و کانال دروس بنیاد اسراء در پیام رسان های ، و به روال سابق، بارگزاری خواهد شد. 🆔 @a_javadiamoli_doross ⬅️ 📝 لطفاً سوالات درسی خود را با موضوع به ادمین کانال ارسال نمایید؛ گفتنی است این سوالات پس از جمع آوری و دسته بندی توسط حضرت استاد پاسخ داده خواهد شد. 🆔 @adminesra 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 احیای زمینه 🔹 بعد از اینكه دستور ایمان و انفاق «فی سبیل الله» صادر شد و هم ایمان را معلّل فرمود و هم انفاق «فی سبیل الله» را به طور مستدل بیان فرمود، خطاب و عتاب به مؤمنین شد كه هنوز فرصت آن نرسید كه قلوب شما بشود ﴿أَ لَمْ یأْنِ لِلَّذینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ﴾[1] و به مؤمنین هشدار داد، اگر غفلت استمرار پیدا كرد و در برابر یاد خدا و احكام خدا در قلب حاصل نشد، این قلب به تدریج قسی می‌ شود و قلب قسی قلب مرده است. آن‌گاه فرمود نا‌‌امید نباشید! زیرا انسان تا زنده است امید برگشت ایمان هست؛ نه مؤمن باید مغرور بشود، نه كافر باید آیس و نا‌امید، نه یأس برای كافر رواست و نه غرور برای مؤمن جایز است؛ زیرا ممكن است در اثر غرور به كفر مبدل شود و در اثر رجا به ایمان مبدل شود. انسان تا زنده است باید بین زندگی كند؛ زیرا هر لحظه قلب در اختیار «مقلوب القلوب» است و احتمال عوض شدن است. لذا فرمود اگر در اثر استمرار غفلت خطر قساوت مطرح است ناامید نباشید؛ زیرا خداوند سبحان هم زمین مرده را زنده می‌ كند و هم زمینه مرده را جان می دهد، هم بدن مرده را احیا می ‌كند و هم روح مرده را می‌ كند. 🔹 وقتی یك مطلب مهم باشد مصدّر می‌شود به «اعلموا» یا كلمه تنبیه، مثل «ألا». می ‌فرماید: ﴿اعْلَمُوا﴾ بدانید كه ﴿أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾؛[2] خداوند سبحان زمین مرده را دوباره می ‌كند. این تعبیر هم برای استدلال به معاد در قرآن كریم آمده، هم برای استدلال تبدّل دل در این آیه ذكر شده است. فرمود خداوند سبحانی كه می‌تواند روح به زمین مرده اعطا كند و او را زنده كند این قدرت را دارد كه را هم احیا كند. یكی از مصادیق این قرآن كریمه به حسب روایات ظهور است كه در روایات این‌چنین تطبیق شده که خدای سبحان به وسیله ظهور حضرت زمینه‌ های مرده زندگی مردم را احیا می‌ كند؛ ﴿أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾ «بظهور ولیك»؛ ولی خدا زمینه زندگی مردم را با قسط و عدل احیا می ‌كند؛ این یكی از مصادیق آیه و موارد تطبیق است. بنابراین هرگز جا برای یأس و ناامیدی نیست، خدا می ‌تواند دل های مرده را زنده كند، چه اینكه برخی از دل های زنده هم در اثر می ‌میرند؛ ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾؛ هم زمین را بعد از مرگ زنده می ‌كند هم را، هم فرد را بعد از مرگ زنده می‌كند هم جامعه را بعد از مرگ به ظهور احیا می ‌كند. ﴿قَدْ بَینّا لَكُمُ اْلآیاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴾؛ ما آیات الهی را به طور وضوح برای شما تبیین كردیم تا شما عاقل بشوید و از خطر نجات پیدا كنید هرگز به خود غفلت را راه ندهید؛ زیرا این غفلت ممكن است استدامه پیدا كند و غفلت مسلمین باعث قساوت قلب كه همان است می‌باشد. [1] . سوره حدید، آیه16. [2] . سوره حدید، آیه17. 📚 سوره حدید جلسه 13 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 فطرت توحیدی 🔹 اگر كسی جهان‌ بینی توحیدی داشت، انسان را دارای دو قوس صعود و نزول می ‌بیند: بر اساس ﴿وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی﴾،[1] برای انسان سابقه كهن و تجرد قائل است كه از دیار خدای سبحان تنزل كرده است و بر اثر ﴿إِنَّكَ كادِحٌ إِلی رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقیهِ﴾[2] یا بر اساس دستورهای نیایش و عبادت هایی كه داده شده تا انسان به مقام قُرب خدا بار یابد، انسان را دارای قوس صعود می ‌داند كه ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ﴾،[3] این دو قوس در درون انسان به عنوان نهادینه شده است، فطرت زن و مرد هم یكسان است؛ گرچه كارهای اجرایی بین زن و مرد توزیع شده است، گرچه در بعضی از اخلاق و صفات زن خصوصیتی دارد كه مرد فاقد آن است یا مرد خصوصیتی دارد كه زن واجد آن نیست، ولی در فطرت الهی و ، اینها همسان و هم ‌آوای هم هستند كه خدای سبحان درباره فطرت انسان فرمود: ﴿فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللّهِ﴾.[4] سخن از مرد و زن نیست، سخن از است! فرمود قطب نمایی دارد كه به طرف دین خدا متوجه می‌ شود و این اختصاصی به مرد یا زن و مانند آن ندارد و هرگز عوض ‌شدنی هم نیست؛ نه غیر خدا عوض می ‌كند نه خدا! غیر خدا چون فاقد قدرت است قدرت بر تعویض ندارد، خدا هم چون این فطرت را به «أحسن وجه»[5] آفرید عوض نمی ‌كند. پس اگر زن همتای مرد در مسائل فرهنگی، اعتقادی، ایمانی و اخلاقی تلاش و كوشش كرد و جزء مبارزان نستوه بود و برای حفظ دین خود و دفاع از آیین خود و دفاع از قرآن و عترت شربت شهادت نوشید، این هم مطابق دو آیه سوره «آل‌عمران» و «بقره»[6] جزء اموات نیست، مرده نیست، بلكه است ﴿وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتاً﴾.[7] 🔹 وظیفه بانوان این است كه اساس زندگی را بر مادر شدن، تربیت فرزندِ صالح، حمایت از نظام دین، پیروی از قرآن و عترت قرار دهند. رهنمودهای عالی امام امت (رضوان الله تعالی علیه) را معیار عمل قرار دادن و احكام فقهی و حقوقی و اخلاقی دین را كاملاً آشنا شدن، به آنها معتقد شدن، به آنها متخلّق شدن و به آنها عامل شدن جزء رسالت های اصلی بانوان است. پاسداشت خون شهدا اعم از شهدای مرد و زن، این توقع را از همه ما ایجاد می ‌كند كه هر كسی مطابق خود بكوشد (یك) و در بخش های اختصاصی هر چه كه مربوط به ویژگی اوست آن را گرامی بشمارد (دو). برای بانوان مادر شدن اصل است پرورش فرزند اصل است تربیت اولاد در خانه اصل است و خانواده را حفظ كردن اصل است كه خدای سبحان فرمود: ﴿لِتَسْكُنُوا إِلَیها﴾[8] تهیه مسكن به عهده مرد است اما تأمین سكینت و آرامش به عهده زن. اگر بر اساس حركت كرد كه ﴿لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللّهِ﴾ این فطرت، مجذوب است كه ذات اقدس الهی منشأ همه این بركات، آفرینش فطرت و دعوت فطرت به قبله ‌گاه راستین جوامع بشری است. [1] . سوره حجر، آیه 29; سوره ص، آیه 72. [2] . سوره انشقاق، آیه 6. [3] . سوره فاطر، آیه 10. [4] . سوره روم، آیه 30. [5] . سوره مؤمنون، آیه 14. [6] . سوره بقره، آیه 154. [7] . سوره آل‌عمران، آیه 169. [8] . سوره روم، آیه 21. 📚 پیام به کنگره شهدای زن تاریخ: 1391/11/24 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 نجات جامعه بشری 🔸 موضوع سخن موعودِ مُنتَظَر، نجات‌بخش جهان بشریت است؛ بشر اوّلاً باید باشد، ثانیاً از جهل علمی بِرَهد بشود، ثالثاً از جهالت عملی نجات پیدا کند بشود، رابعاً و خامساً و درجات بعدی از ستم بِرَهَد بشود و از بردگی خود و دیگران نجات پیدا کند بشود و از وابستگی به این و آن نجات پیدا کند بشود و از گزند استثمار و استعمار و استحمار و استعباد و مانند آن نجات پیدا کند، نه کسی را به بردگی بکشد و نه برده کسی بشود و ده‌ ها فضایل دیگر که اینها عامل است؛ همه این علل و عوامل را ذات اقدس الهی به وسیله قرآن و عترتِ اهل بیت (علیهم السلام) مشخص کرده است و انبیا را هم برای همین منظور فرستاده است که جامعه بشری را زنده کنند. 🔸 گاهی در یک جمله هدف والای دین را بازگو می ‌کند که وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) با ظهور خود آن هدف را عملی خواهد کرد؛ آن جمله به صورت متن است که گاهی به صورت شرح و تفصیل آن متن را گسترش می ‌دهد. آن جمله ‌ای که به صورت متن است در سوره مبارکهٴ «انفال» آمده که فرمود: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یحْییكُمْ﴾[1] و آنچه به صورت شرح آمده، در سایر سُوَر و آیات مسئله علم را، عقل را، عدل را، آزادی را، رهایی از وابستگی به غیر خدا را، موحّد ناب بودن را، صیانت از شِرک و مانند آن را ذکر کرده است و اینکه در لسان ائمه (علیهم السلام) آمده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»،[2] یک دارد؛ فرمود اگر کسی امام زمان خود را نشناسد مُرده است، یک؛ مرگش هم مرگ جاهلی است، دو؛ هم «کان» تامّه را از دست داد و هم «کان» ناقصه را؛ هم گرفتار سلب تامّ است و هم مبتلا به سلب ناقص؛ هم مرده است و هم مرگ او مرگ جاهلی است. برای اینکه زنده بشود اوّلاً و حیات او و طیب و طاهر بشود ثانیاً، پس باید امام زمان خود را بشناسد، این مطلب اوّل. 🔸 منظور از شناسایی تنها شناسایی شناسنامه ‌ای و تاریخی و سند و نسب و نسبت و سبب نیست، اینها لازم است ولی کافی نیست! عمده شناخت معنای امامت، معنای عصمت، معنای ولایت، معنای حجّیت، معنای وحی ‌یابی و الهام ‌پذیری، معنای همتایی با قرآن کریم و مانند آن است که اگر کسی امام و امامت را با این اصول و فروع یاد شده نشناسد مرده است، اولاً؛ مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً که اسفبار است! برای اینکه حیات پیدا کند اوّلاً و حیات او هم حیات عقلانی و انسانی و الهی بشود ثانیاً، باید امامت را نه تنها امام، ولایت را نه تنها ولی، عصمت را نه تنها معصوم، حجّیت را نه تنها حجّت بشناسد، این یک بخش. 🔸 بخش دیگر اینکه همه این ذوات قدسی ـ اهل بیت (علیهم السلام) ـ فرمودند قرآن و عترت همتای هم‌ هستند؛ فضیلتی که برای قرآن است، برای عترت (علیهم السلام) هم هست؛ منقبتی که برای عترت (علیهم السلام) است، برای قرآن هم هست. اگر کسی امام خود را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً. چون قرآن و عترت همتای هم‌ می‌باشند، اگر کسی قرآن را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً. همان‌طوری که مقصود از شناخت شناسنامه‌ای نبود، بلکه شناخت عقلی و کلامی بود، مقصود از هم معرفت شناسنامه‌ای نیست که قرآن کتاب آسمانی است، از طرف خدا نازل شده، در لیلهٴ قدر نازل شده، 114 سوره دارد، چند هزار آیه دارد، بخش‌هایی از قرآن‌ را کسی از حفظ کند و از بَر کند اینها نیست؛ تا وحی را نشناسد، رسالت را نشناسد، نبوّت را نشناسد، تکلّم الهی را نشناسد، ره‌آورد قرآن را نشناسد و محور اصلی قرآن را نداند او قرآن را نشناخته است و «مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». بنابراین وجود مبارک ولی عصر که است و قرآن کریم که همتای انسان کامل است، اینها می ‌توانند جامعه بشری را نجات بدهند. [1]. سوره انفال، آیه24. [2]. إعلام الوری بأعلام الهدی(ط ـ القدیمة)، ص442؛ وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. 📚 کنگره مسلمانان آمریکا ایالت میشیگان تاریخ: 1395/05/10 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 اصل کلی تقوا و صبر 🔹 فرمود: ﴿نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ المُحْسِنِینَ﴾[1] ما هرگز كسی كه برداشت، كرد و دارای بود اجرش را ضایع نمی ‌كنیم، حالا چه یوسف چه غیر یوسف! بنابراین این قصه هم‌ اكنون است؛ یعنی هر كسی بود بالأخره به جایی می ‌رسد، هر كسی بود به جایی می‌ رسد، هر كسی بود به جایی می‌ رسد، هر كسی بود به جایی می ‌رسد و خود یوسف (سلام الله علیه) هم به همین اعتراف كرد و برادران خود را به همین اصل كلی هشدار داد. 🔹 وقتی برادران یوسف به آن حضرت گفتند ﴿أَإِنَّكَ لَأَنْتَ یوسُفُ﴾ وجود مبارك یوسف فرمود: ﴿أَنَا یوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَینَا﴾، اما این تاریخ مصرفش نگذشت، چرا؟ برای اینكه ﴿إِنَّهُ مَنْ یتَّقِ وَیصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾[2] این یك اصل كلی است. خب اگر بیان خدای سبحان است فرمود: ﴿لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾، از همین بیان كلی وجود مبارك یوسف استدلال كرد استفاده كرد فرمود: این برادرم به من رسید این اختصاصی به من و برادر و خانواده یعقوب و ابراهیم ندارد این است كه ﴿مَنْ یتَّقِ وَیصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾، بنابراین این قصه هم ‌اكنون هم زنده است ﴿وَكَذلِكَ مَكَّنَّا﴾ ﴿نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ المُحْسِنِینَ﴾. [1] . سوره یوسف، آیه 56. [2] . سوره یوسف، آیه 90. 📚 سوره مبارکه یوسف ـ جلسه 49 تاریخ: 1383 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عدل پروری 🔹 چگونه وجود مبارك حضرت مردم را عاقل می‌ كند كه اكثری قاطع مردم ‌هستند، این واقع محیر است؛ یعنی هر وقت من درباره آن حدیث نورانی فكر می ‌كنم می‌ گیریم. اول این‌چنین نیست كه «یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا»[1] اول «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم‏»؛[2] بعد چنین می ‌شود، آن وقت چنین جامعه‌ ای می‌ شود، با زنده كار كردن آسان است. 🔹 وجود مبارك حضرت امیر فرمود مشكل من این است كه من با مرده ‌ها روبرو هستم، تا یك گوشه را جمع می ‌كنم «كُلَّمَا حِیصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّكَتْ مِنْ آخَرَ»[3] فرمود من چند نفر را اینجا جمع می ‌كنم، مثل لباس كهنه كه چند جایش رفو شده است، یك جا را من رفو می ‌كنم می‌ بینم یك جای دیگر باز شده است، این طور نمی‌ شود! باید كاری كرد كه خود ما اولاً مزه عدل را بچشیم و جامعه را بكنیم آن‌گاه اوائل ممكن است چند روزی یا چند ماهی سخت باشد، بعد به قدری عدل شیرین است! 🔹 وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود آن ظلم و گناه زباله است بد بوست حالا یا شما مزكومی سرما خورده ‌اید بینی‌ شما گرفته است یا علل و عواملی دارد، وگرنه آن خوش بو نیست «تَعَطّروا بِالاِستغفارِ وَلا تَفضَحَنَّكُم رَوائِحُ الذُّنوبِ».[4] دیدید آدم هایی كه شامه ‌شان بسته است از كنار سطل زباله هم رد می‌ شوند بینی را نمی ‌گیرند، از كنار یك لاشه و مردار هم رد بشوند بینی را نمی ‌گیرند، فرمود این كار بد بوست! این از بیانات نورانی وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) است که مرحوم صاحب وسائل (رضوان الله علیه) هم در مكاسب محرمه این را نقل كرده فرمود: «كَسْبُ الْحَرَامِ یبِینُ فِی الذُّرِّیةِ»؛[5] غذای حرام در ذریه هم اثر می‌ گذارد، بالأخره شیر می‌ شود، نمی‌ گذارد اصلاً درست بفهمی! نماز می ‌خواند حضور قلب ندارد، می‌ خواهد چهار تا مطلب را تحقیق كند چهار تا مغالطه به جای برهان می ‌نشاند، اینها كه تصادف نیست، همه چیز نظم دارد! كدام خاطره كجا بیاید، همه نظم دارد. فرمود این مال حرام آدم را بدبو می ‌كند كه در آن روایات هم هست كه عالم بی‌ عمل جهنمی ها از بویشان متأذی می ‌شوند.[6] اگر یك مقداری انسان خودش عدل را بچشد، لذت عدل در كام او شیرین است، آن وقت جامعه را به طرف عدل می ‌برد؛ آن وقت این است. یك وقتی است انسان می ‌گوید كه ﴿اذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قَاعِدُونَ﴾ این یك طور هم هست كه خیال می‌ كنند حضرت باید بیاید تا مشكل اینها را حل بكند. یك وقتی كسی كه دوست عدل است و است منتظر ظهور است، دیگر او چون زنده است زنده به دنبال آب حیات می ‌گردد، چون می‌ داند رابطش این است و می ‌داند كه حیاتش به همین است. [1] . الغیبة(شیخ طوسی)، ص50 . [2]. الکافی(ط – الاسلامیه)، ج1، ص 25. [3]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، خطبه69. [4]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص70. [5]. وسائل الشیعة، ج‌17، ص82. [6]. الکافی(ط ـ اسلامیه)، ج1، ص44؛ «...وَ إِنَ‏ أَهْلَ‏ النَّارِ لَیتَأَذَّوْنَ‏ مِنْ‏ رِیحِ‏ الْعَالِمِ‏ التَّارِكِ لِعِلْمِهِ». 📚 سخنرانی در جمع اعضای بنیاد مهدویت تاریخ: 1389/03/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 کرامت و عدالت ▪️ نامه ای معاویه برای علی بن ‌ابی ‌طالب نوشت و خواست به وجود مبارك علی بن ابی‌ طالب توهین كند ـ چه مقامی دارد حالا بازوهایشان بسته است و عده زیادی را هم فقط با یك طناب بسته ‌اند ـ ببینید معاویه درباره بستن گردن علی چه گفت، یزید درباره بستن بازوان دختر علی چه گفت و علی در جواب معاویه چه نوشت و دختر علی در برابر یزید چه فرمود. نامه رسمی معاویه برای وجود مبارك حضرت امیر این است [كه] علی [علیه السلام] یادت هست كه آن روز طناب به گردنت گذاشتند «أُقَادُ كَمَا یقَادُ الْجَمَلُ‏» ـ معاذ الله ـ مثل یك شتر سركش تو را آوردند و از تو بیعت گرفتند ـ این كار را كردند! طناب به گردن علی ‌بن ‌ابی ‌طالب انداختند صاحب غدیر را بُردند گرفتار سقیفه كردند ـ این نامه رسمی بود از دربار معاویه برای علی ‌بن ‌ابی‌ طالب و وجود مبارك حضرت امیر حالا دارد جواب می‌ دهد. فرمود: معاویه! «وَ قُلْتَ إِنِّی كُنْتُ أُقَادُ كَمَا یقَادُ الْجَمَلُ‏ الْمَخْشُوشُ‏ حَتَّى أُبَایعَ‏ وَ لَعَمْرُ اللَّهِ لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ»؛[1] فرمود معاویه راست می ‌گویی با گردن بسته من را بردند، ولی خواستی من را كوچك كنی [اما] این نشان عظمت من است. من زیر بار ظلم نمی ‌روم مگر اینكه مرا ببندند و ببرند. تو خواستی مرا رسوا كنی، خودت رسوا شدی. تو خواستی مرا تحقیر كنی، ولی به جلال من شهادت دادی. تو ثابت كردی كه من سقیفه را با گردن بسته قبول كردم، نه با گردن باز، با دست بسته قبول كردم نه با دست باز. ▪️ همین بیان را به پسر معاویه می ‌گوید؛ فرمود تو خیال كردی بازوهای ما را بستی ما را اسیر كردی؟! ما عزیزیم و شما ذلیلید: «أَ ظَنَنْتَ‏ یا یزِیدُ حَیثُ‏ أَخَذْتَ‏ عَلَینَا أَقْطَارَ الْأَرْضِ وَ آفَاقَ السَّمَاءِ فَأَصْبَحْنَا نُسَاقُ كَمَا تُسَاقُ الْأُسَرَاءُ أَنَّ بِنَا هَوَاناً عَلَیهِ وَ بِكَ عَلَیهِ كَرَامَةً ... فَمَهْلًا مَهْلًا»[2] همان حرف علی است! اینجا می‌ گوید تو با بازوهای بسته ما را آوردی، خیال كردی ما حقیریم و تو عزیزی؟! خیر، در تمام روی زمین زن و مردی به عزت ما نیست. همه سخن از است، سخن از است. این حرف ها، است، حرف های است، حرف هایی است كه ندارد، حرف هایی است كه دارد؛ گویا الآن همین حرف را می ‌زند. [1] . نهج‌البلاغه، نامه 28. [2] . اللهوف على قتلى الطفوف، ص 181. شام 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 خطابِ زنده 🔹 در بیانات امام صادق (سلام الله علیه) هست كه خستگی و رنج گرفتن را، شنیدن ندای ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ﴾ از بین می ‌برد. به قدری این ندا است كه هرگز صوم برای انسان خستگی نخواهد آورد، البته اگر كسی این ندا را بشنود! 🔹 اینكه به عنوان ادبِ تلاوت گفته‌ اند وقتی كه خدای سبحان با شما سخن می ‌‌گوید، شما بگویید «لبّیك»، معلوم می ‌شود این ندا هم‌اكنون است. اگر گفته شد وقتی شنیدید ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا﴾، بگویید ، معلوم می ‌شود هم‌ اكنون خدای سبحان با انسان سخن می‌ گوید و این ندا الآن زنده است، وگرنه لبّیك گفتن برای یك ندای فرضی كه زمانش گذشت، این جداً متمّشی نمی‌ شود. تمشی جدّ ِ وقتی است كه ندا حاضر باشد. اگر یك منادی الآن انسان را صدا می زند، انسان به طور جدّ می ‌تواند بگوید «لبّیك» و امّا اگر ندای جدّی و فعلی نباشد گفتن «لبّیك» به نحو جدّ متمشّی نخواهد شد. 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 48 🆔 @a_javadiamoli_esra