eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 مگر کار آسانی است؟ چون هم از درون ما یک «اعدا عدوی» است که ما را به اختلاف می ‌خواند هم از بیرون دشمن‌ها صف کشیده ‌اند ما را «ارباً اربا» کنند. این جهاد اکبر به اصطلاح توده ما همین جنگ بین عقل و نفس است؛ حالا آنهایی که مثل امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) این راه‌ ها را طی کردند آنچه را که ما اکبر می ‌دانیم پیش اینها اوسط است، آنها یک مرتبه برتری دارند که آن جا مشکل جهاد در بین است، برای توده ما ما همین تهذیب نفس ما است که آدم خوب بشویم یعنی بشویم، بد نکنیم، خلاف نکنیم، معصیت نکنیم، گناه نکنیم، همین! اگر کسی بخواهد با دیگری متحد بشود دشوار است، راه حل آن هم درمان آن هم قرآن کریم پیش‌بینی کرده، اولاً؛ خطر اختلاف را ذات أقدس الهی به عنوان یک بازگو کرده که این عذاب است، فرمود در مسیحی ‌ها در یهودی ‌ها ما این را القا کردیم، برای اینکه اینها را خواستیم تعذیب کنیم: ﴿وَ أَلْقَینا بَینَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلى یوْمِ الْقِیامَةِ﴾,[3] ﴿أَغْرَینا بَینَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلى یوْمِ الْقِیامَةِ﴾[4] چه در یهودی‌ ها چه در مسیحی‌ ها ما اینها را به تازیانه اختلاف تنبیه کردیم. اگر ـ خدای ناکرده ـ اختلافی در بین گروهی مخصوصاً عالمان دین ظهور می ‌کند، این نشانه تعذیب الهی است و عذاب الهی تنها راه آن التجای به درگاه خداست، اگر کسی بین خود و بین خدا خود را کند اختلاف رخت بر می ‌بندد و اگر ـ خدای ناکرده ـ امتی گرفتار شد، هرگز روی خیر را نخواهد دید. [1]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص32; «الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیاء». [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص27. [3]. سوره مائده، آیه64. [4]. سوره مائده، آیه14. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1378/12/12 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 بقیع 🔹 [کسانی] كه از دورند باید بدانند كه حرمت‌ شكنی‌كردن و حریم مقدسات دینی را پاس‌ نداشتن و برای ظلمتكده طبیعت بی‌ روح، جان مردان الهی را گرفتن و با كشتن انسان های كامل و معصوم یا آنان از تا و از بقیع تا و نیز به شخصیت های دینی و مذهبی دیگر اهانت روا داشتن، مانع هرگونه پیشرفت بوده و گذشته از مقاومت مردمی، را در پی خواهد داشت. هر چند مبارزات بشری گوشه‌ای از كیفر خداست: «قَاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیدِیكُمْ وَیخْزِهِمْ وَینْصُرْكُمْ عَلَیهِمْ».[1] [1]. سوره توبه، آیه14. 📚 پیام به اجلاس تعامل سازنده ادیان الهی تاریخ: 1384/12/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آبروی جامعه 🔹 برای ، گفتند اگر كسی علاقه داشته باشد در بین مؤمنین فحشا رواج پیدا كند، همین محبّت را به همراه دارد: ﴿إِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ﴾.[1] مستحضرید كه در فقه می ‌گویند صرف علاقه گناه نیست (یك)، از علاقه وقتی به اراده رسید، به همّت رسید و جلوتر آمد قصد گناه و همّت گناه هم گناه نیست (این دو) وقتی به فعل خارجی رسید می ‌شود معصیت; اگر كسی اراده كرد كه معصیت كند ولی یا پشیمان شد یا موفق نشد، می‌گویند معصیت نیست. ▫️ مسئله كلامی سرِ جایش محفوظ است كه كشف از سوء سریره می ‌كند نظیر تجرّی، كشف از خبث باطن می ‌كند از او می ‌كاهد اینها سر جایش محفوظ است؛ اما تهدید به عذاب در این گونه از مسائل اخلاقی مطرح نیست. اما اینكه فرمود: ﴿إِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ﴾ به تعبیر مرحوم شیخ طوسی در تبیان هنوز به اراده و تصمیم نرسیده[2] این شخص گرفتار عذاب الیم است، معلوم می‌شود یك نحوه عصیان است. چون خدای سبحان تهدید كرده به عذاب الیم، برای و دو مرحله قبل از عمل را گناه شمرده یكی صِرف علاقه گسترش فحشا در جامعه كه این علاقه است، هنوز به اراده و تصمیم نرسیده، یكی اینكه از علاقه جلوتر آمده و در صدد اجرای این مورد علاقه است، اراده كرده و همّت گماشته كه این فحشا را گسترش بدهد. خب اگر صِرف علاقه باعث عذاب الیم است اراده به طریق اُولیٰ، بر خلاف اینكه انسان قصد كرده كه فلان كار را انجام بدهد اراده كرده كه دروغ بگوید ولی خب یا پشیمان شده یا مخاطب نداشت می‌گویند صِرف اراده، معصیت نیست؛ اما در این گونه از موارد كه با حیثیت امّت اسلامی در ارتباط است خدای سبحان به عذاب الیم تهدید كرده و اگر صِرف محبّت، عذاب الیم را به همراه دارد یقیناً اراده به طریق اُولیٰ. 🔹 یك وقت است جریان اِفك بود تعبیر فرمود كه ﴿عُصْبَةٌ مِنكُمْ﴾[3] اما حالا این‌چنین نیست كه یك گروه مخصوصی باشند نه، ، هر كسی كه ﴿یحِبُّونَ﴾ صِرف حبّ این امر نفسانی حالا استمرار داشته باشد گناه می‌ شود مستمر، اگر مقطعی باشد گناه می ‌شود مقطعی، آنها كه عذاب بیشتری دامنگیرشان می‌ شود در اثر استمرار این محبّت است كه این فعل مضارع كشف از استمرار می ‌كند آنها كه یك بار علاقه پیدا كردند كه این فحشا در جامعه گسترش پیدا كند وِزر كمتری دارند، ولی اصلش محفوظ است. [1] . سوره نور، آیه 19. [2] . التبیان فی تفسیر القرآن، ج7، ص419. [3] . سورهٴ نور، آیهٴ 11. 📚 سوره مبارکه نور جلسه 9 تاریخ: 1390/07/30 🆔 @a_javadiamoli_esra