eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 واجبات رکنی ولایت 🔸 اگر کسی «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»؛[1] در حقیقت به همان امامتشان است، به همان ولایتشان است، به همان حدیثشان است؛ اگر کسی اینها را نشناسد «مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». هر حکمی که درباره قرآن است درباره عترت هم هست، هر حکمی که درباره عترت هست درباره قرآن هم هست. اگر درباره وجود مبارک پیغمبر گفته شد: ﴿ینادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا یعْقِلُونَ﴾، آنکه به منزله پیغمبر_است او هم همین ‌طور است. 🔸 24 ذی حجّه روز است. از غریب‌ترین ایام زندگی ما همین 24 ذی حجّه است. می‌ دانید خیلی از ما عالمانه حرف می ‌زنیم و عوامانه فکر می‌ کنیم! ما آن را تقریباً از دست می ‌دهیم، اما آن اجزای غیر رکنی را خیلی محترم می ‌شماریم! اوّل ذی حجّه یا فلان شب یا فلان روز ازدواج وجود مبارک حضرت امیر با فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) است، اینها جزء واجبات غیر رکنی است! ما در نماز یک واجب رکنی داریم، یک واجب غیر رکنی؛ امامت همین‌ طور است، ولایت همین‌ طور است. جزء واجبات رکنی است، با ازدواج فرق می ‌کند. جزء واجبات رکنی است، با ازدواج فرق می ‌کند. نه رسانه ‌های ما از مباهله تعریف می ‌کنند، نه خود ما! 🔸 وقتی مأمون به وجود مبارک عرض می‌ کند به چه دلیل علی بن ابی‌طالب أفضل است؟ دیگر نفرمود ! فرمود: «بِآیةُ ﴿أَنْفُسَنَا﴾[2]». خدا وقتی وجود مبارک حضرت امیر را می‌ داند، آیا از این بالاتر فضیلت فرض می ‌شود؟ «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاه‏»[3] کجا! که گفته خود پیغمبر است؛ البته «من الله» است، تا آنکه ذات اقدس الهی فرمود علی است و وجود مبارک امام رضا (علیه السلام) به این استدلال کرد. مأمون (علیه من الرحمن ما یستحقه) یک اشکال کرد، وجود مبارک امام رضا جواب داد.[4] غرض این است که مباهله جزء است. این روز را نه رسانه ‌ها از آن نامی می ‌برند، نه در حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غیر رکنی را بله، خیلی دامن می ‌زنیم، آنها هم واجب هست، مثل اجزای نماز است؛ اما حمد و سوره کجا، رکوع و سجود کجا؟ حمد و سوره واجب غیر رکنی است، اما رکوع و سجود واجب رکنی است. مسئله غدیر از یک طرف، مسئله مباهله از طرف دیگر، اینها جزء است. [1]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. [2]. سوره آل عمران، آیه61؛ [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص420. [4] . الفصول المختارة، ص38. 📚 سوره مبارکه حجرات جلسه 2 تاریخ: 1395/07/04 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_079 ay sss.mp3
2.9M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 79 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_079p2.pdf
167K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 79 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عباد الله 🔹 کسانی ‎اند که ﴿یفَجِّرُونَها تَفْجیراً﴾.[1] ما در دنیا تابع چشمه‎ ایم، هر جا چشمه است آنجا یا ویلا یا چادر یا خیمه یا خانه یا اتاق می ‎سازیم و در کنار چشمه هستیم. انسان تابع آن چشمه است؛ ولی این کریمه می‎ گوید چشمه تابع انسان است. تفجیرِ چشمه به دست خود این است، هر جا اینها بخواهند چشمه می ‎جوشانند. شجر هم همین طور است، ما در دنیا تابع باغ هستیم هر جا درخت است می‎ رویم کنارش؛ اما در بهشت درخت تابع بهشتی است، هر جا او بخواهد درخت رشد ‎می ‎کند، یک چنین عالمی است. ﴿یفَجِّرُونَها تَفْجیراً﴾؛ یعنی این چشمه ‎ها را اینها شکوفا می ‎کنند، چشمه به وسیله اینها اینها سر در می ‎آورد. 🔹 اینها چه کسانی ‎اند؟ حالا این قضیه شخصیه است نه قضیه خارجیه! ما یک قضیه حقیقیه داریم و یک قضیه خارجیه کلی داریم، این «قضیة فی واقعة»، قضیه خارجیه نیست. قضیه خارجیه نظیر «قتل من فی العسکر» و امثال آن، اما این قضیه شخصیه است؛ منتها به زبان کلی بیان شده است. این [اتفاق] نه قبل بود و نه بعد اتفاق افتاد، مخصوص همین ذوات قدسی بود؛ مخصوص علی و فاطمه و حسن و حسین (صلوات الله علیهم اجمعین) بود. نه قبل سابقه داشت، نه بعد سابقه دارد. عظمت فراوانی قرآن برای اینها قائل شد، آن امور جزئی دیگر را ما بگذریم، گرچه کلی است! حالا اینها بیمار شدند و نذر کردند که روزه بگیرند، حالا جو یا گندم را وام گرفتند، آن دست مبارک دستاس کرده است روزه گرفتند روزه استحبابی، همه سرجایش محفوظ است؛ حالا ما کاری با هیچ کدام از اینها نداریم. به هر حال دارد که اینها ﴿یوفُونَ بِالنَّذْرِ﴾،[2] بعد چه کار کردند؟ سه کار کردند که تفصیل اینها باید بحث بشود، اما اجمال آن را اینجا ذکر می‎ کنیم. ﴿وَ یخافُونَ یوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطیراً وَ یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْكیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً﴾؛[3] حالا بر فرض ضمیر «حبّه» هم به طعام برگردد، خودشان هم احتیاج داشتند. سه شب پشت سر هم هنگام افطار حالا افطار بود اینها روزه گرفتند همه این خصوصیات سر جایش محفوظ است. مسکین و یتیم هم باز قابل درک است، چون کمک کردن به مسکین یک امر عاطفی است درست است، کمک کردن به یتیم هم درست است؛ اما در مدینه ما اسیر نداشتیم! اینهایی که در جنگ بدر و غیر بدر آمدند پیغمبر را بکشند، علی (سلام الله علیه) را بکشند نتوانستند؛ هم ما در جنگ بدر اسیر دادیم هم آنها اسیر دادند. یک ملحد مشرک بت ‎پرستی که آمده پیغمبر و علی (سلام الله علیهما) را بکشد، حالا اسیر اینها شد؛ آن افطاریه را اینها جمع بکنند به این بدهند؟! این نمونه دارد؟! 🔹 به هر حال درست است ما فاتح شدیم، کشور به دست ماست، این هم ملحد است مشرک است، به کشتن ما آمده؛ حالا امروز که اسیر ماست نباید گرسنه باشد. این نیست؟ این علی (علیه السلام) جان دادن برای او نیست؟ دومی دارد یا ندارد؟ دیگر سؤال نکرد که به هر حال تو مسلمان نیستی، آن هم افطاریه است آن هم با دستاس فاطمه! هر چه انسان در برابر اینها بکند؛ حالا شما چه بخواهی چه نخواهی یک بیست میلیونی برای همین‎ هاست. شما از ساسانی و سامانی و سلجوقی و کوروش و بزرگ و کوچک بیش از 2500 سال به زعم همه ما اینها حکومت کردند، یک وجب خاک به نام اینها نیست. سالیان متمادی کربلا شیار کردند، مزرعه کردند، (سلام الله علیها) فرمود قسم به خدا ما زنده ‎ایم: «فَوَ اللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا وَ لَا تُمِیتُ وَحْینَا»؛[4] قسم یاد کرد؛ اینها اصلاً نمونه ندارند! آن افطاریه را بدهند به یک بت‎پرستی که آمده اینها را بکشد، این انسان نمونه ندارد. [1]. سوره انسان، آیه6. [2]. سوره انسان، آیه7. [3]. سوره انسان، آیه8. [4]. اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه فهری، النص، ص185. 📚 سوره مبارکه انسان جلسه 3 تاریخ: 1398/07/07 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_080 ay sss.mp3
3.32M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 80 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_080p2.pdf
166.1K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 80 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 دارایی 🔸 در مناجات‌های این است که دانایی مهم نیست مهم است. کسی ممکن است علامه بشود علم فراوان داشته باشد، او داناست؛ البته در جامعه ما محترم است؛ اما دارا نیست، کسی است که آن علم او را کاملاً حفظ بکند. حرف او در مناجات این است که دانا در عالم فراوان است، چه در حوزه چه در دانشگاه! یک وقت می ‌بینید که عصبانی می ‌شود و خلاف می ‌کند؛ بیراهه می ‌رود و خلاف می ‌کند؛ یا روی میزی یا زیرمیزی است یا اختلاس است یا نجومی است چه در حوزه چه در دانشگاه، این دانا هست ولی دارا نیست. 🔸 او در مناجات ناله می‌ زند می‌ گوید: خدایا مرا دارای علم بکن نه دانا! چرا فرمود: ﴿أَمَّنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ﴾؟[1] تا کسی مضطر نباشد، الآن اگر ـ خدای ناکرده ـ به کسی بگویند این فرزند جوانت فلان بیماری را دارد، او سراسیمه است، خودش دعا می ‌کند به دیگری می ‌گوید دعا بکند! این سراسیمه است. همه ما یک چنین حالتی را در پیش داریم تا نشویم، نشویم، ناله نمی ‌زنیم. این را او دوست دارد. آن عویل را او دوست دارد. دعا است بین دانایی و دارایی. [1] . سوره نمل، آیه62. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/06/09 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خاتمیت امامت 🔹 جریان و خاتمیت نبوت آن هم نظیر مسئله است. یك وقت شما می‌ گویید فلان حادثه آخرین حادثه است؛ یعنی این حادثه پدید آمد رخداد دیگر نیست و خودش هم رخت بربست. اگر گفتید فلان حادثه آخرین حادثه است، فلان سلطان آخرین سلطان از سلسله سلاطین ساسانی سامانی اشكانی صفوی و مانند آن است؛ یعنی دیگر از این قبیل سلسله كسی نیست و خود او هم منقرض شد. معنای اینها نیست، معنای اینها نیست. همان طوری كه توحید به دو قضیه منحل می‌ شود؛ یك قضیه موجبه و یك قضیه سالبه، خاتمیت نبوت به شرح ایضاً [همچنین] خاتمیت امامت هم به شرح ایضاً [همچنین]. «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» معنایش این نیست كه یك خدا در عالم بوده است. «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» معنایش این است كه یك خدا در عالم بود و هست و خواهد بود و دیگری اصلاً نه! گرچه نظر تحلیلی آن است كه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» یك قضیه است، این استثنا به معنای غیر است نه به معنای استثنا! به صورت موجبه و سالبه نیست كه ذهن از هر دو طرف خالی باشد، بلكه یك قضیه است، الا به معنای غیر است، وصف و موصوف است؛ یعنی غیر از دلپذیر و معقول مقبول دیگران نه! نه اینكه ذهن از هردو طرف خالی باشد، ما بیاییم آلهه دروغین را ابطال كنیم و اله راستین را اثبات كنیم و هردو برای ذهن بیگانه باشد، بلكه به ذهن می ‌گوید ‌ای ذهن! ‌ای فطرت! ‌ای نهاد و نهان! تو كه خدا را در فطرت قبول كردی و داری و گرایش و بینش و گزینش داری، دیگران نه! «لَا إِلَه» غیر از این اللهی كه معقول توست مقبول توست فطرت تو هم بر آن است. 🔹 به هر تقدیر این «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» طبق تعبیر معروف به دو قضیه منحل می ‌شود؛ یعنی خدا هست و دیگران و اله دیگر نه! معنای خاتمیت این است كه این رسالت بود، هست، خواهد بود و دیگری نه! نه اینكه خاتمیت معنایش این است كه دیگر پیغمبری نمی ‌آید و این آخرین پیامبر است و خبری نیست؛ یعنی بعد از او پیغمبر نمی ‌آید یك قضیه، و او همچنان نبی الهی است «الی یوم القیامه»، قضیه دیگر. معنای خاتمیت نفی ما عدا نیست، بلكه نفی ما عداست در جمله سالبه، اثبات استمرار و دوام است در جمله موجبه. در هم به شرح ایضاً [همچنین] كه او حضرت ختمی امامت است در برابر رسول كه حضرت ختمی نبوت است. آنكه ختمی نبوت است به دو قصه بر می ‌گردد، اینكه ختمی امامت هست هم به دو قضیه بر می ‌گردد؛ یعنی خاتم الاوصیا وجود مبارك (علیه آلاف التحیة و الثناء) امام دیگری غیر از او نیست یك، و امامت او همچنان مستمر است تا ظهور آن حضرت و انقراض عالم دو، پس معنای خاتمیت رسول نظیر تحلیل «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» به دو قضیه بر می ‌گردد و خاتمیت امام معصوم و وجود مبارك مهدی منتظر (علیه آلاف التحیة و الثناء) هم به دو قضیه بر می‌ گردد. اگر این‌چنین شد، امام است و دیگری امام نیست و امامت او همچنان ادامه دارد، این می ‌شود خلیفه آن كسی كه این دو بُعد را دارد و وجود مبارك رسول هم خلیفه ذات اقدس الهی است كه همین دو بُعد را دارد. 📚 سخنرانی عمومی در نیمه شعبان تاریخ: 1384/06/29 🆔 @a_javadiamoli_esra